Pentagram - gwiazda pięcioramienna

Pentagram - magiczna pięcioramienna gwiazda pitagorejska

Pentagram (gr. πεντάγραμμον), pentangle, pentalpha, gwiazda pentagonalna, gwiazda pitagorejska – figura geometryczna – wielokąt gwiaździsty foremny. Słowo pentagram pochodzi od greckiego słowa πεντάγραμμον (pentagrammon), od πέντε (pente), "pięć" + γραμμή (grammē), "linia". W wielu kulturach pentagram uważany jest za symbol magiczny. Gwiazda pięcioramienna (☆) jest często spotykanym ideogramem. Gdy jest narysowana za pomocą odcinków równej długości a kąt między ramionami w każdym z jej szczytów wynosi 36°, określana jest jako "złota gwiazda pięcioramienna". Gdy połączymy liniami prowadzonymi wewnątrz gwiazdy jej ramiona, otrzymamy pentagram - symbol o odniesieniach mistycznych i magicznych. 

Przykładowe sposoby skonstruowania pentagramu: 

- Idealny pentagram powstaje poprzez wyrysowanie przekątnych pięciokąta foremnego i następnie zamazanie oryginału. Kreślimy odcinek z pierwszego wierzchołka pięciokąta do trzeciego, potem odcinek z trzeciego do piątego, z piątego do drugiego, z drugiego do czwartego i z czwartego do pierwszego.

- Można również wydłużać boki pięciokąta do momentu spotkania, otrzymując większy pentagram.

- Innym sposobem jest połączenie ramion gwiazdy pięcioramiennej liniami prowadzonymi wewnątrz niej.

- Kąt wewnętrzny pentagramu ma miarę 36°.

W pentagramie ukryty jest złoty podział, φ = (1+√5)/2 = 1.61803398... 

Pitagorejczycy nazywali pentagram ὑγιεία hugieia "zdrowie". Symbolika gwiazdy jest różna, chociaż krąży dookoła tego samego zagadnienia, a mianowicie - Boga. Gwiazda jest obrazem idei boskiej, według której porusza się świat; symbolem bóstwa; boskiego oka; Mesjasza; anioła; wzniosłej istoty, władcy przeznaczenia; boskiego ognia, światła, światła niebiańskiego walczącego z mocami ciemności; wiedzy o przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, wróżbity, mądrości; (duchowego) przewodnika; nieskończoności, nieosiągalnego ideału, wiecznej szczęśliwości, szczęścia, sukcesu, nadziei; losu, doli, przeznaczenia; zasługi, stałości, czystości, czujności, wolności; duszy, ożywionych duchów, duszy bohatera; nieśmiertelności; natchnienia poetyckiego; człowieka, straży, kwiatu; wysokich lub zbyt wysokich ideałów. Często sens symboliczny gwiazd zależy od ich kształtu, liczby ramion, umieszczenia i barwy (jeśli występuje). Już za czasów starożytnych ludzie wierzyli, że określone gwiazdy odpowiadają opiekuńczej mocy odpowiednich bogów, czy też są duszami zmarłych wielkich ludzi. Indianie posunęli się dalej, stwierdzając że każdej zmarłej osobie odpowiada gwiazda i przodkowie "patrzą na nas z góry". 

Mistyka uważa gwiazdę o pięciu ramionach narysowaną za pomocą odcinków o tej samej długości za symbol światła, wiedzy i doskonałości. Na wschodzie jest uważana za symbol manifestacji Boga. To właśnie z pięcioramiennych gwiazd biblijna Maryja oraz egipska Isztar miały korony z gwiazd. Symbolika czystości i boskości utwierdziła się w tym symbolu. Biała gwiazda pięcioramienna oznacza siłę, nadzieję, potęgę. Czerwona gwiazda symbolizuje między innymi boską doskonałość, braterstwo krwi, miłość, szczęście, wspólnotę, surowość i wszechwiedzę. Wśród mistyków żydowskich i kabalistów Pentagram jest symbolem Prawdy Bożej (Emet) oraz zwojów Pięcioksięgu Mojżesza. Dla pierwszych chrześcijan Pentagram był symbolem Gwiazdy Betlejemskiej. Pentagram w tradycjach ezoterycznych różnych ludów często powiązany jest z gwiazdą Syriusz oraz z astrologicznym ośmioletnim cyklem Wenus. 

Pentagran w domu zwanym pentagonem

Pentagram był symbolem znanym już w czasach neolitu. Pentagram był znany jako Gwiazda Isztar, a później jako Gwiazda Izydy. Mistycy pitagorejscy widzieli w nim symbol doskonałości, kojarzyli go z życiem i zdrowiem. W starożytności przekonanie o właściwościach ochronnych pentagramu było tak silne, że Babilończycy często rysowali go na pojemnikach z żywnością, co miało zapobiegać jej gniciu. Dla pierwszych chrześcijan pentagram odzwierciedlał pięć ran Jezusa ze względu na 5 wierzchołków. W XIX wieku Eliphas Lévi podzielił pentagramy na "dobrą stronę" i "złą stronę". Za "dobrą" uznał ten odwrócony jednym wierzchołkiem do góry, za "złą" odwrócony – zwrócony dwoma wierzchołkami do góry. Pentagram zwrócony jednym wierzchołkiem do góry zwany jest Pentagramem Białym, jest on odzwierciedleniem sacrum – siły boskiej i wnętrzem Pięciokąta w kształcie Domu. Może również odzwierciedlać pięć zmysłów człowieka, pięć żywiołów: ziemię, wodę, wiatr, ogień i światło, oraz pięć światów: fizyczny, eteryczny, astralny, mentalny i duchowy, ukazując wyższość umysłu człowieka nad wszelkimi innymi żywiołami i zmysłami. Biały Pentagram w okręgu (inaczej pentakl) uważany jest za amulet chroniący przed zgubnym wpływem czarnej magii oraz klątwami. Można go zauważyć na różnych talizmanach i amuletach oraz odnaleźć w wielu budowlach sakralnych, itp. Pentakl jest między innymi symbolem religii Wicca i innych tradycji pogańskich. Pentagram uznawany był za symbol prawdy. Interesowali się nim m.in. Pitagorejczycy. Uznali go za symbol doskonałości, gdyż odnaleźli w nim złote proporcje, a w czasach gdy musieli się ukrywać używali go jako znaku rozpoznawczego.  

Pentagram zwrócony jednym wierzchołkiem ku dołowi zwany jest pentagramem demonicznym, odwróconym, czarnym, ciemnym, złym, szkodliwym lub pentagramem Baphometha. Pentagram Baphometha przedstawia profanum - demoniczność, odzwierciedla on dominację chorych żądz i złych emocji nad rozumem, jest powszechnie uważany za znak satanistyczny, chociaż często mylony z pentagramem Białym. Od przynajmniej XIV wieku powszechnie uważany za symbol szatana, ze względu na podobieństwo do głowy kozła (odwrócony dwoma wierzchołkami do góry). Pentagram odwrócony "nogami do góry" przyciąga i przynosi wszelkiego rodzaju pecha, złe zdarzenia, nieszczęścia, biedę, chorobę i zwyrodnienie oraz zaburzenia umysłowe. Osoby noszące czy wieszające odwrócony pentagram są zatem zwyczajnie głupie i nie mają żadnej wiedzy ezoterycznej na temat tego symbolu, nie mają nawet minimalnego wyczucia energetyki generowanej przez kształty, w tym figury geometryczne i gromadzą jako swoich bezmyślnych użytkowników ciemnotę nie mającą o okultyzmie, ezoteryce, mistyce czy magii żadnego pojęcia. Każda osoba o minimalnych zdolnościach do wyczuwania co jest pożyteczne a co szkodliwe, w tym każda osoba o zdolnościach radiestezyjnych, nie mówiąc już o jasnowidzach czy osobach widzących aurę - od razu wyczuje szkodliwe działanie kształtu odwróconego pentagramu, a pitagorejczycy badali w ten sposób czy kandydat nadaje się do grona osób wyczuwających prawdę. Był to oczywiście jeden z wielu testów, ale wrażliwość na szkodliwe działania rozmaitych kształtów jak najbardziej należy do podstaw treningu kandydatów do szkół ezoterycznych czy magicznych. 

Wenus na tle kolejnych znaków Zodiaku

W starożytnym Rzymie planeta Wenus była symbolem bogini o tym samym imieniu. Według nauk astrologii już w prehistorii zaobserwowano, że planeta Wenus w swoich elongacjach czy koniunkcjach wykonuje na nieboskłonie pentagram w ciągu 8 lat, a znak ten uzyskiwany jest w rzucie jej położeń na ekliptyce (zodiaku). Gdybyśmy codziennie obserwowali Wenus w jej drodze na niebie, zauważylibyśmy, że wzór ruchu planety przypomina pętelkę, co starożytnym obserwatorom kojarzyło się z płatkiem kwiatu. W ciągu ośmiu lat Wenus wyrysuje na niebie pięć takich pętelek. Gdybyśmy zaznaczyli na zodiaku stopnie, w których mają miejsce koniunkcje Wenus, dostrzeglibyśmy, że dzielą je 72 stopnie – a więc tworzą one pentagram! Pentagram jest symbolem trwającego osiem lat cyklu ezoterycznej edukacji w zakresie wiedzy tajemnej czyli symbolem pięciu kolejnych koniunkcji bądź elongacji planety Wenus. Raz na osiem lat planeta Wenus przemierza po ekliptyce nieboskłonu linię idealnego pentagramu. Starożytni byli tak zdumieni tym zjawiskiem, że Wenus i jej pentagram stały się symbolem perfekcji, piękna oraz cyklicznych cech miłości cielesnej. W hołdzie magii Wenus starożytni Grecy zastosowali ośmioletni cykl w organizacji igrzysk olimpijskich. Pierwotnym przesłaniem pentagramu jest kobiecość, jednak jego symbolika została zniekształcona w ciągu tysięcy lat. Pentagram to także tajemnice rozwoju potęgi Kundalini Śakti jak moc Bogini nazywana jest na Wschodzie. 

W Indii Pańćayat (Pańczajat) czyli Rada Pięciu to podstawowa komórka pozwalająca na zarządzanie wioską oraz gminą w sposób demokratyczny. Pańćajat to system polityczny w południowej Azji, głównie w Indiach, Pakistanie i Nepalu. Jest to najstarszy system lokalnej władzy na subkontynencie indyjskim i nawiązuje do ideału Pentagramu. Indie to nie Naród-Państwo, lecz demokracja oddolnych samorządów terytorialnych i rad miejskich. Najważniejsze były i są wioski i ich nieustępliwa wiejska autonomia, około 80% ludności Indii żyje w 500 tysiącach wiosek. Organem zarządzającym jest w nich pańczajat (pańćayat), rada złożona z pięciu „starszych”, kierowana przez naczelnika, decydująca o wszystkich sprawach lokalnych. Jest to bardzo stara, istniejąca od tysiącleci wedyjska forma zarządzania (rada sołecka). Mahatma Gandhi nazywał ją anarchią zharmonizowaną i anarchią samokontrolującą się. Członkowie rady są wybierani przez wszystkich mieszkańców wioski, w tym pariasów, na jeden rok, bez możliwości powtórzenia mandatu w kolejnym roku. W ten sposób wielu mieszkańców wioski zasiada w radzie raz w życiu. Spośród siebie wybierają oni zarząd składający się z pięciu osób - naczelnika, jego dwóch zastępców, sekretarza i skarbnika, debatujących nad sprawami zapowiedzianymi i ogłoszonymi pisemnie na tablicy ogłoszeń tydzień wcześniej. Mieszkańcy całej wioski są obecni podczas obrad Pańczajatu i choć uczestniczą tylko pasywnie, to sprawują kontrolę społeczną nad wszystkim, co się dzieje, gdyż Pańćayat obraduje publicznie przed całą wioską i każdy ma prawo przysłuchiwać się jego działalności. Obrady mają uroczysty charakter, przypominają bardziej wokandę sądową niż obrady starostwa. Decyzje nie są podejmowane drogą głosowania, lecz każdy wysłuchuje argumentów drugiego i dochodzi do consensusu, którego wypracowanie trwa niekiedy kilka godzin. Następnie zostaje ogłoszona sentencja. Wioska stoi na straży wykonania decyzji podjętej przez pańczajat. Kto nie usłucha jest skazany na wyrzucenie z wioski, swego rodzaju śmierć publiczną. Bardzo często obrady w wioskach rozpoczynają się w niedzielę o godzinie dziewiątej rano. Dawny indyjski Pańćayat bywa jednak korumpowany przez współczesny system politycznej partyjności narzucony przez kolonialnego okupanta brytyjskiego oraz w regionach gdzie duże wpływy mają muzułmańscy salafici narzucające swoje zdziczałe pomysły rodem z prymitywnej średniowiecznej Arabii. 

Przykładowy horoskop współczesny z układem pentagramu planet

W tradycyjnej astrologii ezoterycznej za szczególnie magiczny czas uważa się sytuację, gdy pięć planet widzialnych rozmieszczonych jest na nieboskłonie na podobieństwo Pentagramu, zatem mamy planety rozstawione w pięciu miejscach ekliptyki (radixu w horoskopie). Uważano to za czas działania niezwykłych magicznych i wtajemniczających sił kosmicznych. Oczywiście brano pod uwagę dwa Światła i pięć Planet, ale czasem także analizuje się układ z gwiazdami stałymi, jeśli mają relacje magiczne z planetami. Pentagram zamknięty, czyli otoczony kołem oznacza ochronę, a horoskop bada się pod kątem występowania w nim układu pentagramu. Koło symbolizuje wieczność i nieskończoność, cykle życia i natury. Jest formą pasywną, kręgiem magicznym, ćakrą w tantrze. Pentagram odwrócony oznacza ciemną, pożądliwą stronę natury ludzkiej, jak się zamanifestuje, gdy taki obraz wykreślają planety w horoskopie urodzeniowym potencjalnego kandydata na maga. Środek pentagramu oznacza wolę, która od wewnątrz kontroluje materię, ducha i magiczne kanały energii - oczywiście utkane z odpowiednio działających energii planetarnych. Można powiedzieć, że warto na horoskop natalny radix nałożyć przeźroczystą nakładkę z wyrysowaną gwiazdą pięcioramienną, z pentagramem i odpowiednio przesuwając badamy czy jakieś Światło (Słońce, Księżyc), planety oraz magiczne gwiazdy stałe nie dają nam wzoru Pentagramu. Jeśli jeden wierzchołek pentagramu damy w położeniu Wenus w urodzeniowym horoskopie radix, od razu widzimy, na tle jakich gwiazd będą kolejne tranzyty naszej urodzeniowej fazy planety Wenus, włącznie z początkiem kolejnego cyklu wenusjańskiej gwiazdy za 8 lat. Podobnie analizuje się horoskop w poszukiwaniu Wielkiego Krzyża, Kosmicznego Trójkąta czy Magicznego Kwadratu. 

Słowo pentagram pochodzi z języka greckiego, gdzie pente znaczy 5, a gramme literę czy linię (znak), tak wiec pentagram odnosi się do pięcioramiennej gwiazdy lub dowolnej innej figury składającej się z pięciu linii (tu mówimy o tradycyjnym pentagramie - pięciokąta foremnego narysowanego w okręgu), a sami Grecy zapisywali pentagram jako 5A. Najstarszy pentagram na Bliskim Wschodzie został odnaleziony w starożytnym mieście Ur - centrum cywilizacji Mezopotamii i datowany jest (według naukowców) na rok 3500 p.e.ch. Prawdopodobnie używany był jako pieczęć królewska. Znak ten występuje m.in. w religiach pogańskich starożytności, u Izraelitów, chrześcijan i wielu innych. Obecnie znak ten jest jednym najczęściej używanych symboli w magii ochronnej, ceremonialnej, w zachodnim czarostwie (wicca), etc. Poganie uważali, że znak ten pochodzi od Bogini szeroko czczonej na terenach obejmujących obszar począwszy od Anglii aż po Egipt. Nazywali ją Kore. Za święty owoc Kory, uważano jabłko. Kiedy przetnie się je przez jego równik (dokładnie połowę), można zauważyć prawie perfekcyjny pentagram, w każdym ramieniu którego jest nasiono. Cyganie nazywają środek jabłka Gwiazdą Wiedzy. Celtowie uważali, ze jest to znak Bogini. Idea pięciu wierzchołków przeniknęła z pewnością do jednej części celtyckich ziem: Irlandia miała 5 wielkich dróg, pięć prowincji i pięć rodzajów prawa. Populacja wróżek (faerie) liczyła piątkami, a postacie mitologiczne nosiły płaszcze z pięcioma falbanami. 

Wenus - wędrówka na tle gwiazd w czasie cyklu ośmiolecia - pentagramu

Chrześcijanie uznawali pentagram za symbol prawdy i religijnego mistycyzmu. Nazywali go Gwiazdą Betlejemską i Gwiazdą Trzech Króli. O zaufaniu do niego świadczą także postacie historyczne jak np.cesarz Konstantyn, który używał go jako pieczęci i amuletu mającego chronić go przed złymi duchami. Był także symbolem pięciu ran Chrystusa (2 na przegubach, 2 na kostkach i jedną z boku). Legendarny rycerz Sir Gawain (rycerz i bratanek króla Artura) nosił na swojej tarczy pentagram jako symbol pięciu cnót rycerskich: wielkoduszności, odwagi, czystości, rycerskości i pobożności. Król Salomon używał go jako znaku który pozwalał mu przywoływać i kontrolować duchy. 

Pentagram odwrócony, stojący na jednym wierzchołku uznawano od wieków za symboliczne wyobrażenie głowy diabła oraz Bafometa, którego rzekomo czcili templariusze. W Rennes-le-Chateau (we Francji) znajduje się ma chyba najsłynniejsza budowla związana z templariuszami. Zbudowana jest ona na planie ogromnego pentagramu uformowanego przez okoliczne wzgórza. Dopiero w XIX w. były ksiądz, Alphonse Louis Constans, lepiej znany jako Eliphas Levi dokładnie opisał publicznie podział na pentagramy dobre i złe, co wcześniej było wiedzą tajemną, także u kabalistów. Za pozytywną wersję znaku mamy pentagram pionowy (zwrócony jednym wierzchołkiem do góry) a za negatywny odwrotną wersję (dwoma wierzchołkami do góry).  Jeśli pentagram wpisać w pięciobok, mamy odpowiednio dom z fundamentami i dom stojący na dachu. Pentagram odwrócony, demoniczny, piekielny, wykorzystał Anton Szandor LaVey (autor Biblii Szatana) dla potrzeb rodzącego się wówczas kultu szatana i sekty znanej jako Church of Satan (CoS). Użył odwróconego pentagramu Bafometa (demonów), dlatego obecnie większość ludzi utożsamia niesłusznie pentagram z satanizmem i czarną magią oraz z wszelkimi laveyańskimi zboczeniami seksualnymi i wynaturzeniami. Należy wyraziście rozróżnić pentagram dobrej ścieżki mistycznej od pentagramu satanistycznego (demonicznego, odwróconego) używanego przez profanów nie mających wtajemniczenia ezoterycznego. 

Od wieków pentagram Biały (tak brzmi pełna nazwa pentagramu zwróconego jednym wierzchołkiem ku górze) posiadał jedno z najważniejszych znaczeń jakie mu przypisano: znak ochronny. Pięcioramienna gwiazda symbolizuje człowieka (cztery dolne ramiona to ręce i nogi, a górny to głowa) a koło zakreślone wokół niego to bariera ochronna. Znak ten bez bariery (koła) oznacza konflikt i rozpad wewnętrzny, obieg destrukcyjny i eliminujący zło, ale i aktywność która prowadzi do zażegnania tego konfliktu. Uznawany jest także za odwieczny symbol boskiej magii, symbol magów, kapłanów Słońca. Pięć wierzchołków ma bardzo bogatą symbolikę: pięć zmysłów, pięć światów (fizyczny, eteryczny, astralny, mentalny i duchowy), pięć żywiołów chińskich i obieg destrukcyjny (eliminujący przyczyny chorób), cztery żywioły i duch górujący nad nimi (w przypadku odwróconego pentagramu to materia góruje nad duchem, co nie jest najlepszym połączeniem), rany Chrystusa i cnoty rycerskie (o czym mowa wcześniej). Jest także symbolem wielu Bogów i części neopogańskiej religii Wicca. W jednej z jej szkół - Gardneriańskiej, pojawia się także satanistyczny odwrócony pentagram jako oznaka rzekomo wyżej wtajemniczonych - czyli pokazuje na demoniczną dewiację i satanistyczne pomylenie umysłowe. Pentagram (a raczej pentakl - krążek z wyrysowanym magicznym znakiem, w tym przypadku pentagramem) występuje jako jedno z narzędzi Maga, I karty Wielkich Arkan Tarota, gdzie symbolizuje żywioł ziemi i materii. Jeśli z pentagramu buchał ogień uznawany był on za symbol Astralnego Światła - w przypadku odwróconego pentagramu (dwa wierzchołki ku górze). 

Wielu radiestetów uważa, że pentagram uruchomiony mentalnie siłą woli, odpycha wszystkich agresorów broniąc przed ich napaścią. Pozwala wyczuć osoby negatywne oraz te które mogą nam zaszkodzić. Bronią integralności ciała fizycznego, strzegąc przed szkodliwym oddziaływaniem środowiska zewnętrznego. Stwarza barierę energetyczną przed radiestezyjną emanacją zieleni ujemnej,co znacząco wpływa na wzmocnienie odporności. Odbija od nas negatywne myśli. Mentalnego obrazu pentagramu używa się w jodze, w tym w krija jodze i w radża jodze, głownie w celu ochrony przed siłami zła, ale także dla rozwinięcia zdolności do energetycznego harmonizowania żywiołów w sobie i w swoim otoczeniu. Dla manichejczyków pentagram był jednym z najważniejszych znaków ezoterycznych. Uznawali oni cyfrę pięć za świętą, odnosili ją do pięciu żywiołów (woda, ogień, powietrze, światło, wiatr).  Żydzi z ezoterycznych kręgów kabalistycznych widzieli w pentagramie symbol Tory - Pięciu Świętych Ksiąg. Od XVIII wieku pentagram jest również jednym z ważniejszych symboli masonerii i bywa interpretowany jako symbol człowieka , będącego w drodze do "odrodzenia" i "ubóstwienia". Pentagram w masonerii ukazywano jako jaśniejącą gwiazdę, z której ramion wychodzą płomienie lub promienie. Umieszczona w środku litera G oznaczała Boga (God, Gott), gnozę, geometrię. Gwiazda symbolizowała oświecenie, światło, życie, geniusz, doskonałość geometrii. 

Użycie symbolu gwiazdy pięcioramiennej: 

- gwiazda pięcioramienna była symbolem Imperium Osmańskiego; 

- gwiazda pięcioramienna jest jednym z symboli bahaizmu, symbolizuje w tej religii "haykal" (arab. świątynia) - manifestację Boga, symbol wprowadził i wyjaśnił jego znaczenie Báb;  

- w zdrowej masonerii gwiazda pięcioramienna symbolizuje światło, wiedzę i doskonałość; 

- zielona gwiazda pięcioramienna jest symbolem esperanta; 

- druzowie, będący potomkami uchodźców z Egiptu rządzonego przez Fatymidów, używają jako symbolu gwiazdy pięcioramiennej o ramionach w barwach zielonej, czerwonej, żółtej, błękitnej i białej; obecnie zamieszkują głównie Syrię, Liban i Izrael. Mimo iż dzielą część wierzeń z muzułmanami i chrześcijanami, przez wyznawców tych dwóch religii uważani są za pogan;  

- gwiazdy pięcioramienne często występują na flagach, najczęściej są jednobarwne, niekiedy zdarza się że mają obwódkę odmiennego koloru, jak np. na fladze Nowej Zelandii;  

- gwiazdy pięcioramienna występują na fladze Stanów Zjednoczonych, a każda z nich symbolizuje jeden stan;  

- pentagram służy do ochrony przed złymi urokami, przed czarnoksiężnikami i demonicznymi wpływami;  

- pentagram w kręgu jako amulet chroni przed złymi energiami, magią mroku, złym okiem i co więcej odbija te złe energie do nadawcy, a ci którzy w imieniu kościoła zabraniają korzystania z tego amuletu dobrze wiedzą, że chodzi o to, aby owieczki nie mogły uwolnić się od mrocznego zniewolenia przez starego rzymskiego diabła, demona Vaticanusa i pozostały w diabolicznym przymusie chodzenia do owego kościoła. 

- pentagram jako talizman pomaga spełniać pragnienia, pomaga uaktywnić wewnętrzne moce by osiągnąć zewnętrzne cele, pomaga w rozwoju duchowym wspinać się na wyższe płaszczyzny świadomości; 

- w ezoteryce od czasów Bractwa Pitagorejczyków jest symbolem Pięciu Wielkich Wtajemniczeń; 

- pentagram to symbol doskonałości i harmonii, idealnych proporcji i genialnej prostoty. znak święty i ochronny; 

- nosi się go na szyi jako osobisty amulet w celu obrony przed demonami, ponadto umieszcza się go nad oknami i drzwiami w tym samym celu; 

- pentagram działa zależnie od intencji osób, które go używają, ma moc energetycznego kształtu wzmagającego intencje, jeśli intencje są pozytywne to je wzmaga, jeśli negatywne też, zatem istotne jest używanie pentagramu razem z odpowiednimi intencjami (afirmacjami, modlitwami); 

- wszelkiej maści ciemnota rysująca pentagram odwrócony sprowadza na siebie i swoje otoczenie pecha, nieszczęścia i ataki sił demonicznych. 

Zenonbir