Wielkie Białe Braterstwo Światłości

Wielkie Białe Bractwo - Wielkie Bractwo Światłości 

Wielkie Duchowe Braterstwo, Wielkie Białe Bractwo lub Wielkie Bractwo Światłości (ang. The Great White Brotherhood lub The Great Brotherhood of Light,, niem. Die Weisse Bruderschaft) służy duchowemu rozwojowi adeptów rozwoju duchowego, mistyki i gnozy oraz nauce modlitwy i medytacji. Pełnoprawnymi Adeptami Mistrzami jest zaledwie 144 tysiące ludzkich istot które osiągnęły duchowe przebudzenie, oświecenie i ostacznie wyzwolenie stając się boskimi opiekunami ewolucji duchowej ludzkości wybranymi przez Boga. Białe Bractwo jest organizacją hermetyczną i hierarchiczną, gdzie poszczególne kręgi wtajemniczenia związane są ściśle z stopniem rozwoju duchowego zwanym wtajemniczeniem planetarnym. 

Na wielką popularność Wielkiego Białego Bractwa składała się też duchowa nauka, luźno łącząca prawosławie, hinduizm, buddyzm i inne wielkie tradycje duchowe Wschodu na poziomie mistycznym czy ezoterycznym. Według ezoterycznej nauki duchowej WBB świat i ludzie są utkani ze Światła Bożego, które można dostrzec badając ludzką aurę - subtelne eteryczne promieniowanie duszy. Wielu ludzi, którzy czytają przekazy nauk pozostawionych przez Mistrzów Wielkiego Białego Bractwa jest chętnych dowiedzieć się trochę więcej o niewidzialnym Bractwie Światłości skupiającym czyste boskie dusze, które służą Wielkiemu Białemu Światłu Bożemu. Choć jest wiele stopni i wiele poziomów duchowego osiągnięcia w Wielkim Białym Bractwie, wszyscy mistrzowie i adepci w nim są jednym w oczach Wiekiego Boga, Mahadewa, Brahmana. 

Współczesnie, gdy ogląda się dokoła, bardzo mało zdaje się wskazywać na Duchowe Braterstwo, jak było to nauczane przez Mistrzów i Inicjowanych Adeptów w świetlanej przeszłości Złotej Ery. Mistrzowie uczyli ludzkość życia z ducha, w grzeczności, tolerancji i miłości. Wielcy Mędrcy nauczali również, że Człowiek powinien dać swemu bratu dar wolności życia, wolności myśli, wolności wyboru, ponieważ wiedzieli, że prawda jest zaszczepiona w każdym ludzkim sercu. Wiedzieli, że jeśli ludzie mają  wolność, duch całej ludzkości w końcu dotrze do prawdy i rozpozna Boga Ojca jako siłę, która jest źródłem całego życia - Siłę, która jest środkiem kręgu i piastą koła - Siłę, która jest twórcza i wieczna. Z drugiej strony, Mistrzowie Mądrości ostrzegali przed ludzkimi istotami, które opętane są przez żądzę władzy, pychę i chciwość, opętane przez ciemne siły planety, których jedynym celem jest zaprowadzanie chaosu i dyskordii, zaprowadzanie barbarzyństwa, zboczeń i wynaturzeń, wszelkiej patologii. Mistrzowie chociaż wskazują ostateczny stan duchowego oświecenia i wyzwolenia jako cel dla ludzkiego rodzaju, uczą także adeptów duchowej ścieżki życia walki przeciwko siłom ciemności jako próbują omamiać ludzkość, a szczególnie władzę polityczną. 

Wielkie Białe Bractwo tworzą istoty nadprzyrodzone o wielkiej mocy, mistrzowie mądrości, którzy szerzą głębokie nauki duchowe za pośrednictwem wybranych ludzi wskazanych przez Boga. Członkowie Białego Bractwa mogą być znani jako Mistrzowie Starożytnej Mądrości lub jako żyjący współcześnie mistrzowie duchowi. Wiele ludzi twierdzi, że otrzymali jako dziedzictwo informacje od tych istot, w tym zwłaszcza od El Moryah czy Djhwal Khul Khan, a są to chociażby Helena Pietrowna Bławatska (teozofia), Alice A.Bailey (Nowa Grupa Serwerów Świata), Helena i Mikołaj Roerich, Guy Ballard („Ja jestem” Aktywny), Geraldine Innocente (Most do Wolności), Lanello Prophet (Fioletowy Płomień) czy Benjamin Creme. 

Mistrzowie są nazywani Wielkim Białym Bractwem lub Białym Braterstwem w żargonie teozoficznym powszechnie przyjętym na Zachodzie od połowy XIX wieku. Użycie terminu „Białe” odnosi się do ich zaawansowanej duchowości  i jasnej aury, gdyż mają słonecznie biały kolor aury i nie ma to nic wspólnego z rasą białych ludzi. Mistrzyni Bławatska opisała wielu Mistrzów Wielkiego Białego Bractwa jako etnicznie tybetańskich i indyjskich (hinduskich), a nie europejskich, chociaż wyjątkiem jest tutaj postać Mistrza Saint Germaina. Opisuje ich jednak jako pochodzących ze wszystkich kultur i ras, takich jak „Greckich Medrców” w tym znanych, jak Mistrz Hilarion. 

Wiara w Białe Bractwo i Mistrzów Duchowej Hierarchii jest istotną częścią mistycznych i gnostycznych nauk różnych organizacji, które mają teozoficzne koncepcje filozoficzne dodając swoje elementy. Przykłady te uważa się za Wniebowstąpionych Mistrzów przez te organizacje, a są wśród nich Mistrz El Moryah, Prorok Zaratusztra, Król Rama, Kabir, Shirdi Sai Baba, Mahavatar Babaji, Mistrz Sananda Jezus, Sanat Kumara, Gautama Budda, Maitreya, Konfucjusza, Mistrza Lanto (historyczny mentor Konfucjusza”), Boginię Izis, Mistrzyni Nada, Prorok Henoch, Mistrzyni Kwan Yin, Saint Germain, Kuthumi, by wymienić tylko tych kilkoro. Uważa się, że wszystkie te różnice, które być może mieli w ich ziemskiej egzystencji należy odłożyć na bok, i zjednoczyć w imię duchowego dobra ludzkości. 

Wielkie Białe Bractwo istniało zawsze odkąd pierwsi Ludzie-Bogowie przybyli na te ziemię z planet wokół gwiazd w Plejadach na początku wielkiego czasu. Pracowali, aby dźwignąć ludzką świadomość z ciemności do światła, aby rozwinąć moc ducha w każdym jednym sercu i w ten sposób zachować zrozumienie Prawa Życia. Bywały czasy, kiedy ci Bracia byli prześladowani, paleni na stosie, torturowani. Niektórzy byli przegnani w odległe zakątki Ziemi, inni zmuszani do schronienia się pod ziemią lub wysoko w górach, w tajemnych jaskiniach. Gdy ich nauki były obalane i odrzucane, opuścili plan ziemski, ale nie odsunęli się całkowicie od swoich braci-ludzi, a jedynie czekali na bardziej sprzyjające czasy zanim powrócą, by prowadzić dalej swą pracę rozwoju ludzkości ku świadomości boskiej Światłości. 

Wielkie Białe Bractwo może swobodnie występować w fizycznym wcieleniu lub poza nim, bez fizycznej inkarnacji. Upoważnili swych młodszych braci do tworzenia małych grup wtajemniczonych w pewnych przygotowanych miejscach, do uzdrawiania chorego, do niesienia pociechy duszom w rozterce. W dawnych czasach znani byli jako Mędrcy, Ryszi czy Roshi, Mędrcy Wschodu, jako Mistrzowie Duchowi. Przebywali na Ziemi, aby dopomóc ludziom w odnalezieniu Boskiego Światła i okazywaniu go w ich życiu codziennym. Mistrzowie Boży zawsze potrzebują rodzić się ponownie jako awatarowie czy prorocy aby nauczać ludzkość, chociaż  przezwyciężyli wszelkie ograniczenia ciała, żądzy i umysłu. W tym czasie kryzysu na Ziemi przybliżają się w coraz większej liczbie aby dopomóc swym braciom ludziom i w ten sposób zapobiec kompletnej destrukcji świata ludzi, przybliżają się posyłając także swoich Uczniów-Adeptów na pierwszym stopniu planetarnego wtajemniczenia dla nauczania ludzkości podstaw duchowości. 

Podkreślamy ten fakt, że mistrzowie mądrości potrzebują przywdziewać strój ciała fizycznego, a to dlatego, że nauczanie u Mistrza zawsze odbywa się w Jego Obecności na planie bytu którego świadomy jest Uczeń. Rządzi tym zasada, że kiedy uczeń jest gotowy, Mistrz przychodzi. Mistrz zawsze przychodzi z niebios na plan fizyczny w ciele, aby móc nauczać. Mistrzowie nie stosują nauczania przez channeling ani mediumizm, gdyż są to sposoby użytkowane przez demony i astralne złe duchy, przez siły zła na tej planecie. Wiara chrześcijańska, tak jak nauczana przez Mistrza Sananda Jezusa, była Dawną Mądrością, która była znana Ludziom-Bogom od początku czasu. Jego narodziny, Jego dzieciństwo, Jego wiek dojrzały, agonia Ogrójca, jego śmierć na krzyżu i Jego zmartwychwstanie były odzwierciedleniem największej przypowieści, jaka była kiedykolwiek znana - pełnego spełnienia nauk Dawnej Mądrości w życiach wielu Mistrzów, w tym Ozyrysa czy Kryszny. Jezus przyszedł nauczać ludzkość, że nie ma śmierci i że życie jest wieczne i niezniszczalne, że wszelkie dobro w człowieku trwa, podczas gdy zło zanika w miarę jak człowiek kontynuuje swe ziemski podróże jednocząc się sercem i duszą z Bogiem, z Elohim JHWH. 

Umiłowanym ziemskim braciom i siostrom, Mistrzowie powtarzali przez tysiąclecia, że w każdym są pewne dary znane dawnym Mędrcom, ale kiedy ludzie popadają w materializm - jak to pokazał Upadek Ludzkości - duchowe sprawy zaczynają być zapomniane. Jednakże, pewnego dnia ludzkość znów się zwróci do spraw duchowych i zaprzestanie czcić Złotego Cielca i przebywać pod namiotami feudalnej i kapitalistycznej Mamony. W tym dniu niszczycielskie wynalazki nie będą dłużej dzierżyły władzy nad ludzkimi społeczeństwami. Wszystkie rzeczy poczęte w umyśle człowieka będą konstruktywne i służyły dobru jego braci przynosząc pokój na Ziemi i życzliwość dla wszystkich członków ludzkiego gatunku. Mistrzowie Białego Bractwa przebywali wielokrotnie na planie materii, który ludzkość zamieszkuje, doświadczyli tego wszystkiego, co ludzkie życie daje każdemu - każdy smutek i każdą radość. Mistrzowie potrafią zrozumieć wszystkie ludzkie problemy i wejść we wszystkie ludzkie plany. Pragną dopomóc ludziom na ich ścieżce życia, pomóc jako umiłowanym młodszym braciom, bo wiedzą, że ludziom bywa trudno odnaleźć Boską Ścieżkę daną przez Niebiosa i Niebiańskich Mistrzów Mądrości. 

Jednym z dawnych symboli Wielkiego Białego Bractwa, Bractwa Światłości, jest sześcioramienna gwiazda wpisana w każde ludzkie serce, w każdą ludzką duszę. Ta gwiazda jest symbolem Miłości Bożej, jest to również symbol Braterstwa. Aby utworzyć tę gwiazdę dwa trójkąty są współśrodkowo przeplecione - jeden jest skierowany do góry, a drugi do dołu. Trójkąt skierowany do góry jest powstającym dążeniem ludzkości, a trójkąt skierowany do dołu symbolizuje Boskie Światło schodzące na Ziemię od jedynego i Najwyższego Boga, Brahmana, Mahadewa, Elohim, Ahura Mazda. Ta sześcioramienna gwiazda jest jednym z najstarszych znanych symboli przypisywanych sercu i duszy mieszkającej w sercach ludzi jako boska iskra. Jest to gwiazda, za którą szli Mędrcy, kiedy znaleźli Dzieciątko. Jest to Gwiazda Proroka, Zaratusztry, Abrahama, Mojżesza, Chrystusa czy Buddy świecąca na niebiosach w narodziny Proroka czy Awatara. Ta gwiazda symbolizuje duszę człowieka, podnoszącą się w świadomości w kierunku niewidzialnego, Boskiej świadomości schodzącej - ducha prawdziwego braterstwa między Chrystusem czy Buddą, a człowiekiem. 

Żadna Dusza ludzka nie może kontaktować się z Grupą Duchową, gdzie nauki Wielkiego Białego Bractwa są dawane, bez otrzymywania pomocy i indywidualnego przewodnictwa od samego Białego Bractwa i Boga. Duchowe nauki Braterstwa Mistrzów Mądrości były przekazywane poprzez wieki w każdej ezoterycznej i mistycznej szkole tajemnic Wschodu. W duchowo rozwiniętym człowieku każda wibracja fizycznego ciała staje się odmieniona, a ciało staje się podniesione albo ueterycznione. Od czasu do czasu możesz  spotkać takiego kogoś, kto sprawia wrażenie, że promieniuje Boskim Światłem, którego twarz świeci z pięknem wyrazu, jaki nie jesteście w stanie określić słowami, ale które czujesz. Oczy są wypełnione iluminacją i z tą mistyczną cechą znajdowaną jedynie w połączeniu z wewnętrzną duchowością, jaka świeci poprzez wzrok, otwarte do Światła ponad ludzkimi sprawami. Możecie spotkać taką duszę tylko raz, ale spotkanie nigdy nie będzie zapomniane, wpływ pozostanie przy was i może mieć trwały efekt na wasze rozwijanie się, na wasze duchowe postępy. Dusze ze Światła wolne są od wszelkich teorii spiskowych i demonicznych uwikłań w populistyczne partie polityczne oraz wolne od doraźnych interesów politycznych, chociaż czasem muszą walczyć wprost z siłami politycznej władzy o przetrwanie - jeśli władza polityczna jest silnie związana z czarnymi siłami ciemności i mroku. 

Hierarchia Duchowa Wielkiego Białego Bractwa ma swój odpowiednik wśród sił ciemności i mroku. Hierarchia sił ciemności i mroku określana jest przez Mistrzów Mądrości jako czarna hierarchia lub czarna loża, a składają się nań adepci i przywódcy wszelkich ruchów satanistycznych, demonicznych, czarnoksięskich i czarnomagicznych, takich, które w szyldach mają chaos i diskordię, nienawiść do Boga i Mistrzów Mądrości, nienawiść do aniołów i bóstw nieba. Siły te działają na rzecz destrukcji człowieka na przeróżne sposoby i za pomocą różnych narzędzi. Mistrzowie Mądrości Wielkiego Białego Bractwa mają swoją główną siedzibę na niebiańskich przestworzach planety Ziemi skąd posyłają promienie boskiego Białego Światła, a przywódcy sił ciemności i mroku przebywają w swoich podziemnych siedzibach na planie astralnym skąd omamionym duszom ludzkim wysyłają channelingi udając mistrzów lub aniołów. Szambala, a właściwie Śambhalah jest główną siedzibą Hierarchii Światła, ale Mistrzowie Mądrości tworzący Wielkie Białe Braterstwo mają swoje główne duchowe „przedstawicielstwa” i podległe im „placówki” na wszystkich kontynentach, zwykle wysoko ponad ziemią, ponad szczytami lokalnych gór. 

Jednym z pierwotnych ruchów duchowych jakie stoją u początku naszej mistycznej i ezoterycznej szkoły wtajemniczeń jest zainicjowany około 10 tysięcy lat przed erą chrześcijańską (p.e.ch.) braterski związek jogi ustanowiony przez Wielkiego Mistrza Duchowego, Śhiva Yogeśhvara żyjącego ówcześnie na zboczach tybetańskiej góry Kailasa oraz w świętej dolinie Khulu, w pradawnej krainie znanej jako Śang Śung (Wielki Kaszmir). Współczesny powrót szkół duchowych misteriów przepowiedziała wielka wizjonerka i mistyczka Alicja Bailey, a nieco wcześniej też mistyk i jogin Swami Vivekananda. Rozkwit szkół misteryjnych nowej epoki wieścił też wielki jasnowidz Caise, Creame, Klizowski czy Lewis Spencer. Powrót inicjacyjnych szkół misteryjnych i odnowienie Przymierza Bożego wynika też wprost z liczbowania biblijnego opracowanego naukowo. Jest to więc spełnieniem najstarszych i najnowszych proroctw wygłoszonych przez niebiańskich wysłanników. 

Wielkie Białe Bractwo znane także jako Zakon Misterium lub Rycerstwo Światłości jest starożytnym ruchem duchowym, którego początki sięgają bardzo odległej przeszłości. Nasza tradycja duchowa pochodzi z dziedzictwa misteryjnej wiedzy duchowej kultury wschodu, od Indii po Egipt. Symbole kwiatu lotosu lub kwiatu róży oraz wadźry czyli krzyża znane są w rozlicznych szkołach duchowych i mistycznych, jak ruch suficki, szkoła arcanum, związek wolnomularski, zakon templariuszy czy ruch różokrzyżowy. Kwiat symbolizuje otwarcie i wysubtelnienie serca, zaś krzyż (wadźra piorunowa) wskazuje na potencjał duchowej mocy osiągniętej na duchowej drodze wyrzeczenia i rozpuszczenia wszelkiego egoizmu aż po same jego korzenie. Kwiat dzikiej róży jest lekiem pomagającym przedłużać życie oraz wysubtelniać myśli i emocje w stronę duchową. Róża usuwa rozliczne depresje i melancholie budząc duchowy wzrost ludzkiej świadomości, tak niezbędny i pożądany w dobie materializmu jaką jest obecna Kalijuga. W podobny sposób użytkowany jest kwiat lotosu, chociaż jego działanie jest nawet jeszcze głębsze i można przyrządzić z niego wielką ilość leków. Symbole te dobrze oddają istotę misterium odsłaniania duszy w jej drodze do Prawdy, Miłości i Piękna. 

Szkoła Tajemna w Dardżeling, Indie

Jedną z gałęzi starożytnej jogi jest ruch duchowy zainicjowany przez księcia Siddharta Gautama (500 lat p.e.ch.) znany dzisiaj jako droga buddyjska, w szczególności zaś szkoły oświecenia takie jak zen (cza'an). Można w ogólności powiedzieć, iż mistyka czy ezoteryka jest głębszym wymiarem duchowym życia człowieczego i wspólnym dziedzictwem całej ludzkości. Nie ma różnic pomiędzy szkołami czy nurtami mistyczno-duchowymi, jeśli chodzi o cel i wszelkie sprawy zasadniczej wagi. Zdarzają się różnice związane z chwilowym określeniem celów lub z dostosowaniem nauki do potrzeb konkretnych narodów, różnych w swym temperamencie. W istocie swej szkoły takie jak buddyjski zen są bogato oprawioną formą śiwaickiej Jogi Królewskiej, znanej też jako Sztuka Królewska (Rādźa Joga). Sam Jogin Śiwa od zarania swego istnienia posiadał imię (przydomek) Buddha, co genezę tej reformacji religijnej całkowicie wyjaśnia. 

Innym z pierwotnych, acz nowszych ruchów misteryjnych jest klon egipskich szkół wiedzy tajemnej, w istocie bazujących na przeniesionej wcześniej do Egiptu starożytnej jodze słonecznej z dynastii Ajodha. W szkołach tych regularnie zbierali się oświeceni i uduchowieni mistycy by studiować tajemnice istnienia i odkrywać ukryte misterium życia. Termin "Misterium" odnosi się do gnozy (dźńāna, gonder) - ukrytej wiedzy duchowej i mistycznej. Z pnia tej linii nauczania, która bliższa jest sufickiej szkole duchowej wyłonili się zarówno templariusze, alchemicy, okultyści jak różokrzyżowcy i waldensi. 

Szkoła Ozyrysa była jedną z najpierwszych duchowych szkół tajemnych w Egipcie. Podobnie jak w indyjskim kulcie Rāmy i Kryszny, nauczanie miało formę rytualnych sztuk teatralnych. Wymiar rytualny i dramatyczny posiada oczywiście swą ukrytą stronę, którą jest wymiar inicjacyjny. W wypadku kultury duchowej Rāmy i Kryszny, całe Misterium zachowało się i jest kultywowane po dzień dzisiejszy. Jednakże dostępne jest jedynie dla dusz o wielkim i szczerym pragnieniu służenia Bogu. Tradycja Misterium Ozyrysa kultywowana jest współcześnie jedynie szczątkowo. W czasie pełni swego istnienia, wszelkie ważniejsze inicjacje odbywały się w odpowiednich miejscach piramid, które pierwotnie służyły temu właśnie celowi. Przebywanie w potężnej budowli hierofantycznej jaką jest piramida, samo w sobie wznosi czystą duszę ku boskości, a niegodziwców wyniszcza, aż zmarnieją. Wewnątrz piramid odsłaniano tajemnice śmierci i życia wiecznego oraz wprowadzano w świadomość wyższych planów bytu.

Wielkie Białe Bractwo to ruch duchowy założony czy raczej odnowiony przez egipskiego faraona imieniem Tutmosis III (1504-1447 p.e.ch.). Faraon ten zgromadził był ówczesnych wtajemniczonych i utworzył bractwo światłości jako organizację inicjacyjnie hierarchiczną, zakonną i braterska zarazem. Tutmosis III był Wielkim Mistrzem Białego Bractwa, a swoje pierwsze doświadczenie misteryjne przeżył w czasie ceremonii wyboru i namaszenia do godności cesarskiej w charakterze sukcesora po swym ojcu. Został on mianowicie uniesiony ku niebiosom i z niebios przyniósł dowód swego boskiego powołania i posłannictwa dla wypełnienia duchowej misji zleconej przez samego Boga Niebios - Boga, który stworzył świat i wszystko co na nim jest, Boga, który jest Panem nieba i ziemi, Boga, który nie mieszka w świątyniach zbudowanych ludzką ręką i nie odbiera posług z rąk ludzkich, jak gdyby sam czegoś potrzebował, bo ON SAM JEDEN daje wszystkim życie, oddech i wszystko, Boga w którym żyjemy, poruszamy się i jesteśmy mając swój byt. Tego Jednego i Jedynego Boga Odwiecznego i Wiekuistego przywołuje się imionami Jesse, Allah, Elohim, Manitou czy Brahman.

Wielki Mistrz Białego Bractwa nadał jednolite Prawo Boże obowiązujące wszystkich członków i czyniące z powstałego Zakonu prawdziwą mistyczną organizację poświęconą Czystej Drodze Bożej. Wzorem tego doskonałego Bractwa Zakonnego zorganizowany został późniejszy znacznie Zakon Mojżeszowy Hebrajczyków w którym znaleźć można pozostałości idei, praw i reguł Wielkiego Białego Bractwa. Potęga władzy faraona rozciągała się ówcześnie w całej Azji Mniejszej, aż po Indie, stąd istnienie Wielkiego Białego Bractwa zachowało swój ślad na całym tym obszarze aż po dzień dzisiejszy, a jego istnienie jest kontynuowane.

Siedemdziesiąt lat po owych wydarzeniach, w pałacu królewskim w Tebach przyszedł na świat faraon znany jako Amenhotep IV. Został on najświatlejszym człowiekiem Bożym i prorokiem w swej epoce. Już we wczesnej młodości został dopuszczony do Tajnego Bractwa Zakonnego Misterium i tak przesiąknął jego ideami i naukami, że porzucił swe królewskie imię dla imienia duchowego jakie otrzymał w Prorockim Zakonie Bożym. Historia zapamiętała go jako męża Bożego, Akhenatona (Ichnatona), co oznacza 'Poświęcony Atonowi' lub 'Chwała Atona". Prorok ten zrodzony jako prawdziwy Syn Boży posłany przez Ojca Niebiańskiego stał się przywódcą rewolucji w dziedzinie religii, sztuki i kultury. Akhenaton ogłosił wszem i wobec istnienie tylko jednego i jedynego Boga dla wszystkich, pomimo powszechnego politeizmu i zagubienia się pośród rozmaitych Imion Bożych jakie czciła ówczesna ludzkość. Faraon ten, wraz ze swą boską małżonką Nefretiti założył, w oparciu o mistyczne ideały Wielkiego Białego Bractwa, wielką religię monoteistyczną odnawiając starożytny kult solarny. Tarcza słońca ustanowiona została na powrót jako symbol jedynego Boga, Stwórcy Wszechświata. Symbol ten po dzień dzisiejszy używany jest przez śiwaickich joginów, acz można go spotkać także na katolickich ołtarzach, jako misteryjne słoneczko.

Jedną z najważniejszych idei Wielkiego Białego Bractwa jest powszechne przywrócenie upadłej w grzech ludzkości świadomości, iż Bóg (Elohim, Brahman, Allah, Jesse) jest tylko jeden i jedyny, a wszelka religia jest prostą i czystą drogą prowadzącą prosto ku Niemu. Każda religia zawiera bowiem termin określający Boga w sensie Doskonałego Absolutu i każda zmierza ostatecznie do Jego czci. Semici zwali tego jednego Boga Elohim, hindusi Brahman, muzułmanie określają Go imieniem Allah, Indianie wzywali imieniem Manitou, a starożytni Słowianie wzywali Go imieniem Jesse.

Dzieło Akhenatona przeszło do historii, chociaż niedługo po jego męczeńskiej śmierci w 1350 roku p.e.ch., możny kler Teb wznowił lokalne kulty pomniejszych bóstw czyli aniołów czyniąc je na powrót ważniejszymi od kultu ich Stwórcy, Kreacji, Wszechducha. Semici przybyli wcześniej do Egiptu przynieśli ze sobą ze swej rodzinnej ziemi zwanej Kaszmirem monoteistyczną wiarę śiwaicką znaną jako joga (jedność) wraz z kultem ogniowej ofiary wedyjskiej poświęconej imieniu Jahwah (Jahvo Agni), Płomiennemu Ogromowi. Odnowiona posłaniem prorockim i uniesieniem mistycznym Akhenatona, semicka tradycja, umocniona przez nauki Bractwa Zakonnego Madianitów w którym Prorok Mojżesz spędził około 60 lat swego żywota, wiara w jednego Boga dla wszystkich, wywędrowała z Egiptu wraz z plemionami izraelskimi około XIII wieku p.e.ch. Zakon Mojżeszowego Exudusu jest więc jedną z bocznych gałęzi Wielkiego Białego Bractwa, a zawarte w nim nauki stanowią pozostałość autentycznej reguły zakonnego Misterium Ducha Świętego. Semicki (a w istocie swej kaszmirski na wygnaniu) Prorok i Prawodawca Mojżesz (Moses) dopiero na wyraźne polecenie swojego teścia, kapłana Madianitów, rozpoczął realizację wizji i objawień jakie w mistycznym uniesieniu otrzymywał od Boga. Dzięki temu swemu Guru (Mistrzowi Duchowemu) Jetro Reuelowi (Kapłanowi Słońca - RE) podjął się przywództwa nad narodem izraelskim uciekającym z Egiptu. Pojawia się tutaj wątek imienia JESTEM (EHIEH, AHAM) czy JAM JEST, które od początku kultywowane było w wielkim Kaszmirze jako jedyne imię Boże, imię Śiwy (Yahvah), Boga Jedynego. Powrót do kultywowania tego właśnie imienia i to powrót spontaniczny, dokonywany współcześnie przez Nową Reformację Religijną znaną jako Ruch Nowego Wieku pokazuje jasno, iż jest to Ruch pochodzący od samego Boga Stwórcy, przez Boga kierowany, błogosławiony i jak zawsze w przypadku autentycznej Sprawy Bożej, ostatecznie zwycięski.

W późniejszym okresie, Wielkie Białe Bractwo jako ruch duchowy zostało dzięki Talesowi i Pitagorasowi (VII i VI w p.e.ch.) rozprzestrzenione po całej Grecji, a potem nawet po Italii, a to dzięki działaniom Plotyna (203-270). W epoce Karola Wielkiego (742-814) Zakon Misterium rozwinął się potężnie we Francji, a później dotarł do Niemiec, Anglii i Holandii. Dzięki duchowym prawdom szerzonym przez żyjących Mistrzów Wielkiego Białego Bractwa, kraje te stały się wielkimi potęgami, a wzrost świadomości ich społeczeństw ku wolności i miłości był niezwykle szybki jak na ciemne i barbarzyńskie czasy Kalijugi w której przyszło nam żyć. Alchemicy i Templariusze przez całe stulecia ukrywali i przekazywali w ukryciu pośród ciemności oficjalnej inkwizycji watykańskiej wszelkie duchowe prawdy pochodzące od Świetlistych Białych Braci Odwiecznego Zakonu Synów i Córek Bożych.

W krajach Wschodu działalność Wielkiego Białego Bractwa zawsze była bardziej jawna i otwarta, a rozmaite ruchy jogi czy sufi stanowiły i stanowią naszą otwartą działalność dostępną dla dusz budzących się ku Świadomości Jednego Boga Żywego, Stwórcy - Kreacji. W starożytności, pierwotny Zakon Suficki znany oryginalnie jako Wielki Zakon Kheri-Hebów posiadał ogromną wiedzę ezoteryczną, okultną i mistyczną, zazdrośnie strzeżoną przez jego mistrzów. Jako jest w zwyczaju, najgłębsze misteria ezoteryczne nie mogą być w żaden sposób zapisane, nawet symbolicznie, a dzięki temu trwa tradycja ustnego przekazu z Mistrza (Guru) na Ucznia (Czela), tradycja ezoteryczna, która nigdy nie zagaśnie, gdyż jest strzeżona i podtrzymywana przez samego Stwórcę, a znana jako Brahma Sampradaja. W ten sposób docieramy do Świątyni Serapisa ustanowionej i kontynuowanej przez faraonów-mistyków jako mistyczne ciało wtajemniczonych Wielkiego Białego Bractwa Kheri-Hebów.

Każdy kandydat do Wielkiego Białego Bractwa stając przed ołtarzem kamiennym postawionym pomiędzy łapami Wielkiego Sfinksa (Symbol Doskonałego Mistrza Mądrości) składał uroczystą przysięgę, której nie wolno już było porzucić ani złamać, gdyż zgodnie z odwiecznym Prawem Bożym, każdy kto złamie przysięgę daną Bogu zmarnieje, a jego imię zostanie wymazane z Księgi Życia. Stąd też ludzie, którzy świadomie wyrzekli się ezoterycznych ideałów i porzucili misteryjną szkołę duchowego rozwoju cierpią nieraz duchowe katusze i piekielne męki związane z porzuceniem Boga na całą wieczność. Obietnica tyczyła poświęcenia całego swego życia Bogu, mistycznej ścieżce duchowej oraz osiąganiu Bożej doskonałości i ciągle jest aktualna. Dopiero bowiem po ofiarowaniu się w taki sposób, można człowieka stopniowo wprowadzać we wszystkie nauki ezoteryczne jakie śmiertelnik może otrzymać aby osiągnąć życie wieczne, duchową nieśmiertelność. Należy baczyć przy tym aby uczeń nie popełnił błędu upadku i porzucenia duchowej drogi, co mogłoby przyczynić się do jego zmarnienia.

Ruch Nowego Wieku stanowiąc pospolite ruszenie mistyków, ezoteryków, okultystów i ludzi Boga wszelkiego pokroju jest faktyczną, współczesną nam Nową Reformacją Religijną inspirowaną i kierowaną przez żyjących Mistrzów Wielkiego Białego Bractwa. Ruch Nowego Wieku jest organizacją kierowaną i zarządzaną duchowo przez Anioła Pańskiego, znanego chrześcijanom jako Archanioł Michał (Michael, Dźajadewa), wykonawca każdego Objawienia Bożego (Apokalipsy). Czerpanie ze spuścizny duchowej i religijnej wszystkich tradycji i kultur jakie się tylko zachowały jest główną cechą charakterystyczną naszej Nowej Reformacji Religijnej (NRR), która jest niczym innym jak tylko zwycięskim pochodem Aniołów Bożych budujących na ziemi tysiącletnie Królestwo Prawdy, Pokoju i Sprawiedliwości.

Wielkie Białe Bractwo nie jest ruchem politycznym ani prądem religijnym. Jest to Odwieczne Zgromadzenie Synów i Córek Bożych, zgromadzenie ludzi poświęconych Jednemu Bogu spośród praktykujących wszystkie religie, wiary czy wyznania. Jest to najszerszy ruch ekumeniczny, duchowy i ezoteryczny jaki można sobie wyobrazić. Jest to Bractwo Tolerancji, Porozumienia, Pokoju i Współpracy. Właśnie zdolność do porozumienia i współpracy stanowi cechę po której poznać można ruchy i organizacje Nowej Reformacji Religijnej. Duchowa Hierarchia Wielkiego Białego Bractwa to najświętszy Sobór Powszechny sprawujący sąd nad ciemnościami świata tego.

Gromadzenie się ludzi wokół idei budowania Pokoju ukazuje wszystkich tych budowniczych nowej ery jako Synów Bożych o których mówił Jezus Chrystus słowami błogosławieństwa: "Błogosławieni, którzy wprowadzają Pokój, albowiem oni Synami Bożymi nazwani będą". Tak rozpoznamy współpracowników Ruchu Nowego Wieku, kandydatów na uczniów Wielkiego Białego Bractwa, albowiem złe moce ciemności uosobowione w postaci Szatana pragną armii, wojny, mięsa i krwi, zbrodni i terroru, a przeciwstawiają się wszelkiej pokojowej inicjatywie.

Przechodząc jako Ruch Nowego Wieku przez wszelki ucisk, urąganie naszym naukom, praktykom czy ideom, kłamliwe obmowy całego naszego ruchu jak i każdej jego cząstki, wszelkie zarzuty o wyrządzanie zła i czynienie wszystkiego co najgorsze, przechodząc nawet przez prześladowania i pomówienia, pamiętajmy, iż jest to droga jaką przeszli Prorocy, Mistrzowie i Święci Boży jacy prześladowani byli przed nami, droga dowodząca naszej prawdziwości i naszego zwycięstwa. Wszystko to dzieje się współcześnie wobec wielu współpracowników Wielkiego Białego Bractwa oraz wobec wielu duchowych organizacji i ich członków, którzy wspólnie tworzą kształt Nowego Wieku inicjując jego przyszłą religijność Jedynego Boga. Dowodzi to błogosławieństwa i uznania takiego Mistrza czy Ruchu jako prawdziwego i poświadczonego przez Boga. Cieszcie się i radujcie, albowiem wasza nagroda wielka jest w niebiosach! 

Zarówno biel jak i światło symbolizują czystość szlachetnej  duszy i jej świetlistą aurę, która osiągnęła wysoki poziom duchowego mistrzostwa, a która z punktu widzenia ludzkich istot pełnych ułomności i słabości  postrzegana jest jako osobowość doskonała. Jeśli chodzi o samych Mistrzów Mądrości to określani są oni w języku angielskim jako „Ascended Masters” (Wzniesieni Mistrzowie) lub jako „Masters of Wisdom” (Mistrzowie Mądrości), czasami pojawia się też określenie „Biali Mistrzowie” w sensie Mistrzów Jasnej Mocy, Mocy Światłości Bożej. Określenie „Wzniesieni Mistrzowie” wzięło się stąd, że Mistrzowie Duchowi to istoty, które poprzez własny wysiłek i pracę nad sobą wzniosły się na wcześniej wspomniany poziom oświeconej świadomości. 

Uniwersalne (Wielkie) Białe Braterstwo Światła jest duchowym związkiem oświeconych, którzy przychodząc na Ziemię z duchowych królestw pomagają ludziom w rozwoju oraz ludzi wtajemniczonych, poszukiwaczy prawdy, działających w Świetle Białego Bractwa. Współpracują oni ze świetlistymi istotami boskiego królestwa oraz są mediatorami między ludźmi i anielskimi siłami, aby wspierać ludzkość. Rdzeniem procesu wtajemniczenia (inicjacji) planetarnego jest osobisty rozwój i wzrost ku wyższemu poziomowi duchowości, samodyscypliny i doskonałości. Ścieżka wtajemniczenia, by była rozumiana przez ucznia (ćela), musi mieć oparcie na wiedzy o zasadach działania wszechświata, a nawet więcej, o różnych poziomach prowadzących do wzniesienia i realizacji zjednoczenia pomiędzy człowiekiem a Bogiem. 

Proces wewnętrznego wtajemniczenia duchowego, ciągłego poszerzania świadomości ku oświeceniu i wyzwoleniu jest wspierany podczas połączenia z żywym przewodnikiem porządku wyższego świata niebiańskiego, który również działa tutaj, w obrządku fizycznym – fizycznej czy zewnętrznej inicjacji. Mistrz przyciąga określone niebiańskie i mentalne siły z wyższych rzeczywistości, a szczególnie z nie fizycznych porządków wtajemniczenia osadzonych w wysokich płaszczyznach niebiańskich, przyczynowych. Mistrzowie nie działają poprzez medialne czy mediumiczne siły świata astralnego, który uważany jest za skażony obecnością złych duchów i demonów. 

Każdy krok naprzód w rozwoju duchowym przynosi większą świadomość, moc i kontakt, większą wiedzę i większą odpowiedzialność! Aby doświadczyć duchowej inicjacji Adepta, trzeba o nią poprosić żyjącego na Ziemi Mistrza Mądrości, świadomie tego, co się czyni, ponieważ to Adept jest upoważniony do otrzymywania instrukcji od Hierarchii Mistrzów Światła i służy ludziom w potrzebie, szczególnie ludziom gotowym do podjęcia Wędrówki Ścieżką Doskonałości. Adepci wykonują olbrzymią pracę, a z czasem stają się reprezentantami Światła Bożego na Ziemi i zobowiązują się odpowiednio to Światło nieść i przekazywać. Adepci są siłą roboczą Hierarchii Mistrzów Mądrości na Ziemi! Przewodnicy Duchowi są Nauczycielami Nauczycieli i tworzą szkołę ezoteryczną dla Adeptów Niebiańskiej Ścieżki, szkołę związaną wieczyście z Przewodnikami i Nauczycielami, którzy ich uczyli oraz organizują i dozorują Nauczycieli i Adeptów na obszarze narodu i języka lub większej ludzkiej wspólnoty w obszarze świata w którym żyją i działają. 

Wielkie Białe Braterstwo często jest negatywnie postrzegane i zwalczane przez wielu satanistycznych internautów uwikłanych w demoniczne sekty tworzone przez siły zła oraz pomylonych satanizmem forumowiczów różnych blogów alternatywnych i pseudo ezoterycznych czy mezoterycznych. Nierzadko panuje wśród nich satanistyczne przekonanie o tym, że z Mistrzami Mądrości i Duchową Hierarchią Światłości chodzi o jakąś ichnią sektę demoniczną lub ciemne siły pracujące na poziomie astralu. Tymczasem to wszyscy wrogowie idei Mistrza Duchowego i Rady Mistrzów w postaci Duchowej Hierarchii Światłości oraz Wielkiego Białego Bractwa są sektami uwikłanymi w satanistyczną ideologię siania kąkolu, chaosu i diskordii (nieprzyjaźni, niezgody) z Bogiem, Aniołami Nieba i Niebiańskimi Doskonałymi Mistrzami Duchowymi. W rozwoju duchowym trzeba się strzec demonicznych własnych ścieżek wmawianych ludziom przez satanistyczne czanellingu od astralnych sił ciemności, trzeba poszukać Mistrza Światła i studiować dobrą wiedzę ezoteryczną pochodzącą od żyjących w ludzkim ciele prawdziwych Mistrzów Światłości. Prowadzeni przez astralne byty podające się za anioły czy mistrzów są pomylonymi umysłowo ofiarami demonów i niczym więcej.  

Należy pamiętać, że Mistrzowie Mądrości, dobre siły światłości i ich uczniowie wolni są od wszelkiego skażenia czarnoksięstwem czy satanizmem w jakiejkolwiek jego postaci, w tym wolni od uwikłania w chorobliwe teorie spiskowe, wolni od uwikłania w przepowiadanie czy oczekiwanie końca świata, wolni od satanistycznej ideologii "własnych ścieżek", wolni od awanturniczego i nachalnego promowania zoofilskich ideologii zrównywania całkowitego praw ludzi i zwierząt, wolni od skrajnych nachalnego promowania skrajnych diet takich jak weganizm, wolni od mroków promowania czy uznawania zboczeń, wszeteczeństwa i nierządu. 

Nadchodzi czas dla wybranych przez Boga ludzi, aby się ofiarowali, aby ofiarowali Braterstwu Światłości swoje serca i wszystko co mają, w służbę Wielkiemu Białemu Bractwu, Wielkiemu Bractwu Światłości. W tej służbie miłość i doskonały pokój będą panowały w sercach i życiach każdego adepta, nawet pomimo naporu ataków czarnych promieni sił ciemności i mroku, które co pewien czas agresywnie zwalczają wszelką duchowość, mistykę, gnozę, iluminacyjne czy oświeceniowe ruchy oraz samo Wielkie Białe Braterstwo Oświeconych Mistrzów Mądrości. 

Om Namaśśiwājah!