Serapis Bey - Czohan Harmonii

SERAPIS BEY - Czohan Czwartego Promienia Ewolucji Dusz

Pierwszy Anioł, który osiągnął poziom Mistrza Wniebowstąpionego! Czohan (Ćoha - przywódca, mistrz, wódz) Czwartego Promienia Ewolucji Dusz emanującego Kryształowo Białym Światłem, które przejawia Boską czystość i inicjuje postęp w rozwoju duchowej świadomości. Wedle szkół ezoterycznych i hermetycznych Serapis Bey strzeże płomienia postępu w eterycznej świątyni duchowej Kheri-Heba (Cherubim) nad Luksorem w Egipcie. Potrafi natychmiast ocenić czego uczeń potrzebuje, co jest dla niego najważniejsze aby jak najszybciej osiągnąć harmonię i jedność ze Stwórcą, z Brahmanem. Zadanie mistrza Serapisa polega m.in. na oczyszczeniu energii życiowej, która była używana podczas licznych inkarnacji i przygotowanie jej na postęp w stronę światła. Prowadzi, szkoli i przygotowuje uczniów (ćelah, śishya), których rolą i misją jest energetyczne oczyszczanie planety Ziemi. Jest bardzo wymagającym Nauczycielem i Przewodnikiem Duchowym. Znawca uniwersalnego języka wszechświata - geometrii oraz prawa symetrii i harmonii. W astrologicznym Zegarze Mistrzów odpowiada za harmonię, symetrię oraz zgodność. Mistrz Serapis Bey jest pradawnym nauczycielem triady nauk ezoterycznych, szczególnie astrologii, ale także numerologii i chirologii. Jako związany z Egiptem oraz Hermetyzmem przekazywał tajemnice Znaków Zodiaku oraz ich Dekanów czyli części wynikających z Trygonów Żywiołów, zatem stosował egipskie dekanaty, 36 małych konstelacji... 

Serapis Bey i Cerber

Serapis Bey lub Serapis Soleil (Serapis Słoneczny) jest inkarnowanym aniołem Bożym, a Bey oznacza z tureckiego tyle co Wódz, Chan czy Khan, Emir lub tyle co angielskie Lord. W czasach Lemurii praktykujący w sekrecie ludzie ducha współpracowali z aniołami w służbie najwyższego światła. W tych czasach rozpoczął swoją ziemską misję przy współpracy z ludzkością Mistrz Serapis. Był wysokim kapłanem, nauczycielem Światła, Miłości i Mocy. Wielokrotnie inkarnował się w tamtym okresie, aby wznieść ludzkość w jak najszybszym czasie, wskazać najprostszą drogę do jedności z Bogiem - drogę czystości, drogę współistnienia i zażyłości z energią Matki Boskiej - Wielkiej Bogini. Matka Boska, Wielka Bogini, Maha-Śakti, jest najwyższą czystością i z nią zawsze jest najbliżej i najszybciej do celu jakim jest Niebiański Ojciec (Baba, Aba). Bogini Śakti jest bardzo blisko ludzi a równocześnie tak blisko Ojca, że nie ma krótszej drogi. Kochając Matkę Boską, Wielką Boginię, Kundalini Śakti, podążając za jej wskazówkami, za jej radami zawsze trafia się prosto do celu. Sam Serapis też powiedział "Najkrótszym odcinkiem pomiędzy punktem A i punktem B jest czystość. Nią będę!" Dlatego też wybrał drogę służenia białemu promieniu Matki Boskiej - Wielkiej Bogini. Serapis od początku jest władcą świata podziemnego, patronem przyrody i sprawcą cudownych uzdrowień, wybawicielem i bogiem sztuki lekarskiej, zapewnia też życie wieczne poprzez wniebowzięcie swoich wiernych uczniów i oddanych czcicieli. Towarzyszy mu trójgłowy pies Cerber, strażnik zaświatów, leżący u jego stóp oraz wąż, nawiązujący do egipskiego symbolu władzy – ureusza oraz Mocy Kundalini. 

Mistrz Promienia Białego Światła, członek Rady Siedmiu Czohanów Duchowej Hierarchii Mistrzów Mądrości czy Wielkiego Białego Braterstwa. Serapis jest Mistrzem Mądrości Odwiecznej, Mistrzem Wniebowziętym. Henry Steel Olcott - jeden z założycieli Towarzystwa Teozoficznego odbył intensywny trening duchowy i okultny pod kierunkiem Mistrza Serapisa Bey. Mistrzem Piątego Wielkiego Wtajemniczenia, Mistrzem Wniebowziętym czy Wniebowstąpionym, został Serapis około 400 roku p.e.ch. Teozof C.W. Leadbeater pisał, że wielu artystów tworzących dobrą sztukę opartą na prawach przyrody, znajduje się na czwartym promieniu ewolucji, promieniu harmonii i piękna, promieniu sztuki, którego Mistrz Serapis Bey jest Czohanem. Energia czwartego promienia harmonii (łac. cordia) to także światło architektury duchowej i magicznej, energia zasad i praw matematycznych, mocy piramid, świątyń Wielkiej Bogini Matki. Czohan Serapis Bey jest jedną z wielkich dusz, które w dawnych czasach przybyły na Ziemię z planety Wenus aby wspierać ludzkość w rozwoju duchowym i rozpalać w ludzkich sercach iskry boskiego płomienia, który został przygaszony przez ciemne imperia demonów z Lemurii i Atlantydy. 

Rycerze i mistrzowie Jedi a Szambala

Czy Jedizm zostanie nową religią ludzkości? 

Yoda i Jedi - Szambala i Szaolin, a Rycerze i Mistrzowie Jedi 

Słynne zdanie mędrca Yody - Wielkiego Mistrza Jedi (Dźedaj): "Znaczenia wielkość nie ma... Po wielkości mnie sądzisz? A nie powinieneś, bo moim sprzymierzeńcem jest Moc. A potężny to sprzymierzeniec. Życie ona tworzy, pozwala mu wzrastać. Moc otacza nas przenika i łączy. Świetlistymi istotami jesteśmy, a nie tą surową materią". 

Jediizm, Jediism, Jedyzm (Dżedizm, Dżedaizm) – to jeden z tzw. nowych ruchów religijnych, oparty na pojęciu Jedi (Dżedai), zaczerpniętym czy raczej rozpowszechnionym w filmie Gwiezdne Wojny. Początku ruchu związane są z deklarowaniem w spisach powszechnych (m.in. w Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Australii czy Nowej Zelandii) religii Jedi, co w Anglii i Walii zapewniło jej status czwartej religii w kraju. Zjawisko to znane jest jako fenomen Rycerza Jedi. Następnie powstały również oficjalnie uznane organizacje, zarejestrowane jako związki wyznaniowe. Do formalnej rejestracji ruchu jako religii dążą jego zwolennicy również w innych krajach, m.in. w Czechach. W Polsce w czasie spisu powszechnego zwolennicy Mocy Jedi także mogą wymagać wpisania w rubryce religia Jedi jako wyznania. 

Czy Jedizm będzie nową religią ludzkości? 

Czeski Urząd Statystyczny na specjalnym zebraniu w styczniu 2011 roku zatwierdził istnienie Kościoła Jedi i nadał mu unikalny kod, który wykorzystany będzie podczas wiosennego spisu powszechnego. Tym samym Jedizm (Jediism, Dżedyzm, Dżedaizm) został oficjalnie uznany jako religia i zostanie uwzględniony, podobnie jak inne wyznania i kościoły, podczas spisu powszechnego. Aktualnie na Facebooku do wyznawania wiary Jedi przyznaje się ok 15 tysięcy Czechów. Jednak najwięcej wyznawców Jedizmu jest w Wielkiej Brytanii, bo około 400 tysięcy oraz w Australii około 70 tysięcy.

Coraz więcej ludzi w Czechach wyraża chęć rejestracji jako nowej religii tzw. Jediizmu, wywodzącego się z serii filmów fantastycznych pt. „Gwiezdne Wojny”. Do końca stycznia 2011 inicjatywę poparło ponad 12 tysięcy osób, głównie fanów kosmicznej sagi George'a Lucasa. Wiara w Moc, doświadczenia z Mocą nie są nowym zjawiskiem religijnym. Wygląda to raczej na odrodzenie, renesans starodawnych wierzeń i filozofii duchowej w nowym wydaniu. Ludy azjatyckie czy afrykańskie powszechnie wierzyły w Moc, ćwiczyły Moc, a także manifestowały Moc. Idea Mocy jest powszechna w sztukach walki rodem z Japonii, Chin czy Indii, szczególnie takich jak Qiging (Chi Kung) lub Aikido. Z japońskich sztuk walki najbardziej do rozwoju świadomości Mocy na zachodzie przyczyniło się Ki Aikido wypromowane przez Mistrza Koichi Tohei (10 dan). 

Moc wśród wielu narodów i kultur ma swoje lokalne nazwy jak Ki (Japonia), Chi (Chiny), Prana (Indie), Mana (Hawaje), a reżyser Gwiezdnych Wojen wykorzystał swoją bogatą wiedzę, także na temat legendarnych Wojowników Szambali posługujących się broniami światła. Co ciekawe, treningi Wojowników Szambali propagowane są także na bazie buddyzmu, a ideał Wojownika czy Rycerza Światłości popularny jest tak w Legendach z Klasztoru Szaolin jak i pośród indyjskich praktyków nieomal magicznych sztuk walki Kalaripayat. Wszystko to poczucie istnienia Mocy scalającej wszystko, więź z Kosmosem, poczucie jedności życia i wygląda na to, że rzeczywiście tylko część z ludzi ma zdolności, aby to czuć, doświadczać i ćwiczyć idąc ku Dobru i Światłu. Pośród sztuk walki z mieczem i energią czy Mocą jedną z najlepszych dla adeptów Jedi (Dżedaj) jest na pewno Iaido - stara sztuka walki z użyciem katany, japońskiej szabli. Iaido i podobne sztuki widać na filmie "Gwiezdne wojny" w scenach walki.

Sylwester i Nowy Rok - Rytuały

Rytuały Magiczne na Sylwestra i Nowy Rok 

Istnieje sporo tradycyjnych dobrych zwyczajów, rytuałów i ceremonii na okres Sylwestra oraz Nowego Roku czy okolicznych świąt. Generalnie, to zadbaj o to, aby w dzień wigilijny Szczodrych Godów (zwykle 19, 20 lub 21 grudnia) lub Saturnaliów, w Dzień Bożego Narodzenia (Dzień Mitry, 25 grudnia), Sylwestra (31 XII), w Nowy Rok (1 stycznia) i Pierwszy Dzień Wiosny (zwykle 20 lub 21 marca) przeżyć bez kłótni czy awantur, bez stresów i napięć - bo jakie będą te dni, taki będzie po nich cały rok. Im bardziej zajadła awantura (burda, kłótnia) w owe dni, tym więcej nieszczęść na wszystkich obecnych przyciąga, zatem szybko i sprawnie wszyscy uczestnicy imprezy wyrzucają awanturującą się osobę za drzwi i więcej nie zapraszają ani na Wigilię ani na Sylwestra etc. Są to wróżebne Dni Pokoju na podstawie których przewidujemy co się będzie działo przez kolejny rok od następnego dnia. To samo może dotyczyć innych Dni Pokoju w ciągu roku celebrowanych w lokalnych zwyczajach duchowych i społecznych. Pamiętajmy, że Sylwestra, 31 grudnia to ostatni dzień Starego Roku Numerologicznego, a 1 stycznia, to pierwszy dzień Nowego Roku Numerologicznego i dzień o najniższej wibracji z daty. 

Magia Sylwestra i Nowego Roku

Dzień wróżebny zaczyna się generalnie od wschodu Słońca i obejmuje noc jaka po nim nastaje, a okresy dwugodzinne od wschodu Słońca traktujemy jak kolejne miesiące w rozważaniach. W te dni do domu pierwszy powinien wchodzić mężczyzna. Nie wpuszczaj w te dni do domu jako pierwszej kobiety - gdyż to też wróży rok pełen kłopotów, strat, dodatkowych nieprzewidywalnych wydatków, a nawet tragedii. To się tyczy również kolędników, zatem ważne, aby kolędnikiem wchodzącym do domu jako pierwszy był chłopak, a nie dziewczyna. Kiedy na Wigilię czy w Sylwestra goście schodzą się grupami (parami), zawsze z każdej grupy (lub osobno przybyłej pary) pierwszy wchodzi jeden z mężczyzn. 

Jeśli Wigilia czy Sylwester wypada w poniedziałek, nie rób w tym dniu żadnych zakupów (wydatków pieniężnych), zaopatrzenie imprezy robimy dzień wcześniej. Warto pamiętać, że czas świtu (Świtanie), od pierwszego brzasku do wschodu Słońca, jest okresem codziennym Ciszy i Spokoju (Niebiański Pokój). W Polsce jak i innych krajach, sylwestrowe bale i zabawy są stosunków "świeżej daty", jeszcze bowiem w końcu XIX wieku należały do rzadkości, a urządzano je jedynie w miastach, na miejskich rynkach, w najbogatszych domach, na dworach arystokratycznych. Sylwester od wieków był natomiast czasem wróżb i przepowiedni oraz magicznych rytuałów dla powodzenia i zmienienia losu na lepszy w nadchodzącym roku, zatem środowiska ezoteryczne powinny szczególnie dbać o magiczną i mistyczną wysoką jakość owego czasu zmiany wibracji numerologicznej roku. 

W Polsce tradycję sylwestrową zapoczątkowała staropolska szlachta, która w tę wyjątkową noc, w Wigilię Nowego Roku, urządzała wystawne przyjęcia, podczas których wznoszono noworoczne toasty i strzelano z bicza, by przegonić Stary Rok. Z kolei na wsi wieczór sylwestrowy przypominał nieco wieczór wigilijny Szczodrych Godów, tyle że podczas uroczystej wieczerzy w miarę posiadanych zasobów raczono się różnymi przysmakami. W wielu domach pieczono też całe stosy małych chlebków i bułeczek zwanych bochniaczkami lub szczodrakami, które później rozdawano kolędnikom i sąsiadom. Aby zapewnić sobie szczęście pamiętaj, aby w Sylwestra tuż po północy nakręcić zegary sprężynowe, a w działających na baterie – wymienić je na nowe. Starych problemów pozbędziesz się, jeśli spiszesz je na czerwonym papierze, a następnie spalisz w ogniu. Noworoczny płomień ognia unicestwia złe wspomnienia. Noworoczny płomień powinien unicestwić również pamiątki po niemiłych wspomnieniach i nieudanych miłościach - a spalamy takie pamiątki po niewiernej miłości jak podrzucony kosmyk włosów, niechciany bilecik albo list miłosny.