TARA - Żeńska forma Bogini uosabiająca Współczucie i Miłosierdzie
Istnieje wiele legend, które odpowiadają na pytanie: skąd wzięła się Tara (Tārā, po tybetańsku Dolma, Drolma) lub Tāriṇī. Według jednej z nich narodziła się z łez Avalokiteśvary (istoty uosabiającej współczucie). Poprzysięgła, że będzie mu towarzyszyć dopóki jego celem będzie ulżenie cierpieniom ludzkim. Z tego powodu jest uważana za jego duchową małżonkę, a także emanację. Tara jest żeńskim bodhisattwą współczucia oraz matczynego miłosierdzia, a co więcej narodową patronką Tybetu, która ochrania przez wszelkimi niebezpieczeństwami i cierpieniami. Imię Tara jest uosabiane z wieloma jej wizerunkami. Tara ma różne kolory w zależności od tego czym się zajmuje: Zielona, Biała, Niebieska, Żółta, Czerwona i Czarna/Indygo Tara, w zasadzie pięć kolorów żywiołów w tradycji chińskiej i tybetańskiej, tak jak w medycynie chińskiej i tybetańskiej, wedle obiegów pięciu przemian żywiołów. Kolory to nie jedyne aspekty jej imienia, ponieważ jej imię ma dwa znaczenia: Wyzwolicielka oraz Gwiazda Przewodnia. Praktykujący wadźrajanę uważają ją za klucz do rozwinięcia siebie oraz poznania nauk o współczuciu (karuna) i pustce przestrzeni czy przestrzennej próżni (śunjata). Pierwotnie, szczególnie dla tradycji buddyjskiej, Tara to Ārya Tārā - Szlachetna Bogini Gwiazda lub Gwiezdna Szlachcianka w tradycjach Arjów.
![]() |
Mandala 21 Form Bogini Tara Dewi - Przewodzi Zielona Tarani |
Tara, Tārā (तारा) lub Tāriṇī, jest jedną z dziesięciu Mahāvidyā, jedną z dziesięciu bogiń zgrupowanych pod nazwą Wielkiej Mądrości, w strukturze podobnej do kabalistycznego Drzewa Życia i Sefirot. Pojęcie to jest używane w ikonografii, w tym szeroko w tantrycznych Indiach. Tara przepływa przez ocean narodzin i ponownych narodzin, a jako swoja kolejna inkarnacja zachowuje wysoką świadomość poprzednich zstąpień. Czasami przedstawiana na ciele Śiwa, Jogina-Bóstwa, czasami karmiona mlekiem własnej matki, kojarzy się również z kremacjami. W ikonografii hinduizmu bogini z odciętą głową w dłoni lub z krwawą bronią oznacza, że zabiła ludzką zazdrość lub złe pragnienia (żądze kaamiczne). Ten symbol nie powinien być traktowany jako wartość nominalna, ale raczej jako zwycięstwo bogini nad złem wierzącego lub szerzej nad złem świata ludzkiego lub demonicznego (asurycznego). Podobnie jak wiele bóstw tantrycznych (ezoterycznych), u początków buddyjskiej Tary znajduje się tytułowe bóstwo hinduskie, najwyraźniej związane najpierw z Boginią Mā Durgą oraz jej emanacjami, chociaż dziś jest zwykle formą Bogini Mā Kâlî, niszczącej wszelkie zło i jednocześnie twórczej bogini matki hinduizmu.
Chiński pielgrzym Xuanzang donosi o istnieniu bardzo uczęszczanej świątyni poświęconej Bogini Tara Devi w pobliżu Nalandy w VI wieku e.ch. Nastąpiło to po rozprzestrzenianiu się wadźrajany w Himalajach, Indonezji i, w mniejszym stopniu, w Azji Wschodniej. Wraz z odwrotem buddyzmu przed ekspansywnym hinduizmem i islamem, Bogini Tārā stała się generalnie wyłącznością buddyzmu tybetańskiego, również praktykowanego przez Mongołów i część Mandżurów. W Chinach, Japonii i Korei dużą popularnością cieszy się żeńska forma Awalokiteśwary, Guanyin (Kuan Yen) czyli znajomo brzmiąca Quan Yin. Biała Tārā częściej występuje w pozycji lotosu, a Zielona w pozycji półsiedzącej, z jedną nogą opuszczonej z niebiańskiego siedziska tronowego. Dźanguli, która chroni przed wężami, siedzi na pawie (majurah), który podobnie jak orły garudah jest wrogiem bogiń. Liczba ramion postaci Bogini Tary jest zmienna (od 2 do 12), a także oczu (do 7, w tym jedno na środku czoła i jedno na każdej dłoni i na każdej podeszwie stopy). Najczęściej Tara wykonuje mudry dawania (varada-mudra), nauczania (vitarka-mudra) lub nieustraszoności (abhaya-mudra). Tara Devī zwykle trzyma w dłoni niebieski kwiat utpala.
Tārā, Tāriṇī jest kobietą bodhisattwą, rodzajem Bogini, która posiada wielkie cudowne moce, siddhi, w szczególności, aby uwolnić wiernych od fizycznych i duchowych niebezpieczeństw. Jest także bóstwem tantrycznym (śaktyjskim) wizualizowanym i medytowanym przez praktykujących tybetański buddyzm wadźrajany, diamentowego wozu, aby rozwinąć pewne wewnętrzne cechy i zrozumieć zewnętrzne, wewnętrzne i sekretne nauki współczucia i mądrości jako zrozumienie pustki przestrzeni, śunjatam. Jak wszystkie bóstwa tantryczne, może być czczona jako jidam (yidam), czyli bóstwo medytacji. Ma punkty wspólne z dakiniami, ale wyróżnia się tym, że jest główną kobiecą postacią Buddy. Zatem dla jogini Machik Labdrön, rya Tāra jest manifestacją w ciele błogości (sambhogakaja) Yum Chenmo, pierwotnej babci (dharmakāya). W buddyzmie tybetańskim, w którym wadźrarajana jest szczególnie skuteczną metodą ścieżki mahajany, uważana jest za Wyzwolicielkę i Matkę wszystkich Buddów, która chroni przed strachem i lękiem. Według mistrza Tārānatha, była w świecie z przeszłości księżniczką zwaną „Księżycem mądrości” (dźńānaćandra w sanskrycie, a po tybetańsku Yeshe Dawa). Składając w ciągu kilku kalp ofiary Buddzie tego świata, Dundubhīśvara (tyb. Tonyo Drupa), „Władcy dźwięku bębna”, rozwinęła umysł przebudzenia bodhićitty, pragnienie zostania Buddą, który pomoże wszystkim istotom, i w ten sposób stała się bodhisattwą, decydując się zachować swoją kobiecą formę przez kolejne wcielenia, aż osiągnie pełny stan Buddham (Bodhi Swāhā).
Tara - sanskrycka transliteracja: Tārā, dosł. "dobra", "zbawienna", "czysta", "jaśniejąca", "promienna", "gwiezdna" lub "rzeka" - w mitologii indyjskiej to Bogini, żona kapłana niebios Bryhaspati, kapłana Bogów utożsamianego z planetą Jowisz, która jest patronem kapłaństwa i symbolem oraz planetarną energią Guru (trzeba w astrologii dokładnie zbadać położenie i aspekty Jowisza, także z gwiazdami stałymi, aby zobaczyć, czy ktoś nadaje się do roli Guru, Mistrza Przewodnika Duchowego). Tara to także Bogini, małżonka Boga Śiva jako Tāra (rodzaj męski) Śiva. Jest to druga forma ezoteryczna z dziesięciu postaci w mandali Boga Śiva i jego Bogini, Śrī Devī. Znaczenie Tara odnoszone jest do rodzaju bolidu przemierzającego niebo i zostawiającego za sobą świetlisty ślad niczym rzeka światła. Bogini Tārā Devĭ zapewnia ziemskie przyjemności i Zbawienie dla tych, co do niej aspirują, stając się jako dusze (dźiwah) czy jaźnie jej wiernymi uczniami (śiszja, ćelah), wielbicielami (bhakta). Podobną funkcję spełnia Bóg Tāra Śiva. Bogini Tārā jest patronką wiedzy o kosmosie, astronomi i astrologii, numerologii, chirologii i podobnych, podobnie jak jej mąż, Tāra Śiva. Tārā jest mocą, śakti złotego lingamu (bana lingam), złotego kosmicznego jaja, z którego wyewoluował ten cały Wszechświat (Brahmanda). Jest boginią kosmicznej próżni (śunyah, śunyatah), ucieleśnia nieskończoną przestrzeń, kosmiczny etereum, czystą i promienie świetlistą. Tāraka Asura to niebezpieczny demon atakujący dzieło Bogini Tārā, zatem atakuje czystość aby pokalać wyznawców, atakuje promienność i świetlistość nasyłając medytującym "dołki" i depresje, atakuje kosmiczną wiedzę, zachęca do szkodliwego ignorowania odwiecznych praw i zasad duchowych, udaje gwiezdnych posłańców z kosmosu wyprowadzając poszukujących na manowce swoimi mrocznymi i pomylonymi czannelingami. Tāraka to archetyp osoby ban-guru, fałszywego mistrza, osoby, która naśladuje, podrabia prawdziwych mistrzów. Demona Tāraka Asura pokonuje Syn Boży, Kārttikeya (syn Plejad, syn sześciu matek) w postaci Subrahmanya czy Sanatkumara, Skanda zrodzony z Boga Śiva i Bogini Pārvati.
Tara, Dolma, jest jednym z unikalnych wyjątków, w których miłosierne współczucie (karuna) jest bardziej cechą dominującą. Bogini Tara ucieleśnia również wiele cech zasady żeńskiej. Bogini Tara jest źródłem, żeńskim aspektem całego stworzenia, który rodzi współczucie i miłosierdzie, ciepło i ulgę od negatywnego karmanu, jakiego doświadczają zwykłe istoty w samsarze (istnieniu cyklicznym). Tara jako Bogini ma 21 głównych form, z których każda ma inny duchowy atrybut i główny kolor fomy. Spośród tych form, dwie są szczególnie popularne wśród Tybetańczyków - Zielona Tara, której przypisuje się obfitość, ochronę i oświeconą aktywność, oraz Biała Tara, której przypisuje się długie życie i współczucie. Dolma jest bardzo aktywna i ustępuje, aby pomóc wszystkim czującym istotom. Jedyną potrzebną rzeczą jest jednak to, że musimy porzucić lgnięcie do konkretnego wyniku, ponieważ lgnięcie do konkretnego wyniku często prowadzi do samodestrukcji, ponieważ powoduje pobudzenie i nieszczęście (co prowadzi do większego cierpienia), zwłaszcza gdy angażuje innych ludzi. Matka Wielkiego Współczucia i Miłosierdzia, Maha-Karuni, jest postrzegana jako ochrona przed Ośmioma Wielkimi Terrorami - dzikimi słoniami (ignorancja i złudzenie), lwami (duma), wężami (zazdrość), pożarami lasów (nienawiść, ruina wartości), rabusiami (błędne poglądy, w tym poglądy fanatyczne), uwięzieniem (skąpstwo i chciwość), powodziami (przywiązanie i pożądanie) oraz demonami (wątpliwościami spowodowanymi złudzeniem). Pierwszy Dalajlama Tybetu opisał demony, asury i rakszasy, przed którymi Bogini (Dewi) zapewnia ochronę, jako pochłaniające nas duchowe wątpliwości, chwiejność wiodącą do odpadnięcia od ścieżki. To, czy konkretna postać Bogini Tary pochodzi rdzennie od hinduskiej czy buddyjskiej Bogini, jest dla wielu badaczy niejednoznaczne i pozostaje źródłem dociekań wśród uczonych buddyjskich, chociaż tradycja hinduska kojarzy kilka postaci o imieniu Tara od których może pochodzić cały rozbudowany o kolejne przychodzące na Ziemię awatary postacie.
Mallar Ghosh wierzy, że Tara powstała najpierw jako forma Bogini Durgi (Walecznej Bogini Matki), co opisane jest w hinduskich Puranach (świętych tekstach kronik religijnych). Inna historia pochodzenia Bogini Tary opowiada, że eony temu urodziła się jako córka króla-mędrca (radźa-ryszi). Współczująca i uduchowiona księżniczka, która regularnie modliła się i składała ofiary wyświęconym mniszkom i mnichom. Dlatego rozwinęła wielkie zasługi, a mnisi i mniszki powiedzieli Jej, że z powodu duchowych osiągnięć będą się modlić, aby odrodziła się jako mężczyzna i szerzyła duchowe nauki o przebudzeniu i oświeceniu. Odpowiedziała, że nie ma kobiety ani mężczyzny, że w Rzeczywistości (Sat->Satya->Sattwa) nic nie istnieje i że pragnie w kolejnych wcieleniach Bodhi-sattwy pozostać w kobiecej postaci, aby służyć innym czującym istotom, aż wszyscy osiągną przebudzenie i oświecenie, wskazując w ten sposób na brak mądrości mnichów w zakładaniu, że tylko mężczyźni są kaznodziejami w starej religii buddyjskiej, oświeceniowej, w jodze przebudzenia i światłości. Niezależnie od tego, czy Bogini została sklasyfikowana jako Budda, Bóstwo czyli Dewi czy też jako Bodhisattwa, pozostaje bardzo popularna w Tybecie (w VII wieku uważano, że Dolma wciela się w każdą pobożną kobietę), Nepalu, Mongolii, Bhutanie i jest czczona w większości społeczności buddyjskich na całym świecie, ale także w tradycyjnych ezoterycznych formach jogi, szczególnie w jodze śaktyjskiej (tantrycznej). Przedstawiana jest jako piękna, często zmysłowa, szesnastoletnia kobieta (szodaśi), symbolizuje także uduchowioną młodzież żeńską, nastolatkę zainteresowaną medytacją i modlitwą oraz duchowym przebudzeniem. W sztukach wizualnych jest zwykle ilustrowana z jedną nogą wyjętą z pozycji lotosu, wyciągniętą czy spuszczoną z podwyższenia w dół, aby w razie potrzeby szybko i zdecydowanie reagować, wstawać z tronu niebiańskiego. Bogini trzyma niebieski czy błękitny lotos (symbolizujący moc i czystość oraz siódmy poziom najczystszej ziemi czy krainy) w prawej ręce (która jest trzymana na wysokości klatki piersiowej) w witarkam, czyli mudry nauczania, a lewa ręka jest w warada mudra, czyli geście dawania, obdarzania.
Śaktyjskie Pochodzenie Bogini Tara Dewi
W hinduizmie, w śaktyzmie i śiwaizmie, Bogini Tara jest drugą z Daśa (dziesięciu) Mahawidji. Jest tantryczną manifestacją Bogini Durgi lub Mahadevi, Kali (Kālī), Gauri lub Parvati. Tak jak gwiazda jest postrzegana jako piękna, ale wiecznie samopaląca się rzecz na niebie, tak Tara jest postrzegana jako absolutny, nienasycony głód, który napędza całe życie. Podając za Śakti Mahabhagawatam, to Ona stworzyła Pierwsze Ziarno, z którego narodził się cały Wszechświat w postaci Bóstwa Narayana. Legenda zaczyna się od wzburzenia oceanu między dewami (bóstwami, aniołami) i asurami (demonami, tytanami). Bóg-Jogin Śiva wypił truciznę, która powstała w wyniku ubijania oceanu (w trakcie tego procesu zmieniła jego gardło na kolor siny i dała mu przydomek Nilakantha), ratując w ten sposób świat przed zniszczeniem, ale stracił przytomność pod jej potężnym działaniem. Mahadevi Durga/Parvati pojawiła się jako Bogini Maa Tara i wzięła Bóstwo Jogina Śiwa (Śiva, Shiva) na kolana przystawiając do piersi. Śiwa ssał mleko z jej piersi, co przeciwdziałało truciźnie, a On wyzdrowiał. Ta historia przypomina tę, w której Śiva powstrzymuje szalejącą Boginię Czasu, Ciemno-Niebieską Kali (Kālī), stając się niemowlęciem. Widząc dziecko, do głosu dochodzi instynkt macierzyński Bogini Kali, a kiedy karmiła go mlekiem ze swojej piersi, Jogin Śiva wyrzucał z siebie wściekłość trucizny asurycznej (imperylu), jednocześnie ssąc mleko Bogini. W obu przypadkach Bóg-Jogin Śiva przyjmuje pozycję niemowlęcia na kolanach Bogini Maa Tary.
Tara Devi jest przedstawiana jako stojąca na na wznak leżącej postaci Śiva w bezwładnej lub przypominającej zwłoki formie. Jest pokazana w kolorze niebieskim, ciemno-niebieskim, ubrana w minimalistyczny strój, tj. spódnicę z tygrysiej skóry. Nosi girlandę z odciętych ludzkich głów, ma wywieszony język, a z jej ust sączy się krew. Tara Devi ma cztery ręce trzymające miecz ofiarny, odciętą głowę lub kielich z czaszką, lotos i nożyczki. Nożyczki symbolizują zdolność Bogini Tary do przecinania niechcianych nawyków, uwalniając w ten sposób jednostkę do duchowej transcendencji. Niektórzy badacze uważają, że Paranasabari to inne imię hinduskiej bogini Tary, a Maa Tara (Mā Tārā) jest jedyną boginią żeńską czczoną nie tylko w Indiach, ale także w Mongolii i carskiej Rosji. Ponownie w religii buddyjskiej, nawiasem mówiąc, Paranasabari jest przedstawiana jako sługa buddyjskiego bóstwa o tym samym imieniu, Tary.
TARA DEVI BIDŹA MANTRA:
Literki "ee" - czytamy jako długie "i"; "oo" - czytamy jako długie "u"; końcowe "m" pod długiej samogłosce czytamy bardziej jak angielskie "ng" w "doing"; Ph czytamy podobnie jak polskie "f" z lekkim przydechem. Devi Tara Sadhana jest wykonywana, aby otrzymać istotny wzrost bogactwa i dobrobytu. Tara Sadhana kiełkuje ziarno mądrości i wiedzy w sercu wyznawcy.
„Hreem Śreem Hoom Phat,
Om Hreem Śreem Hoom Phat,
Śreem Hreem Śreem Hoom Phat ||”
Tara Mula Bidźa Mantram:
ॐ ह्रीं स्त्रीं हुं फट् ||
Om Hreem Śreem Hoom Phat ||
Bogini Tara miała wiele wcieleń teraz i daleko w przeszłości, a w sumie mowa o całym panteonie bogiń czy emanacji bogini o imieniu Tara, przynajmniej z pięcioma głównymi aspektami w każdym z pięciu żywiołów. Jej imię, co ciekawe, jest powiązane z wieloma innymi boginiami z całego świata. Była Gwiazdą Czirokezów - Tara oznacza w sanskrycie Gwiazdę. Stała się Ziemią, aby nakarmić swój lud. Była boginią druidów, a wielkie wzgórze druidów, Tara, nosi jej imię. Jej imię jest związane z Tar, grupą kobiet Bogini starożytnej Finlandii, które były mądre i potężne. Była czczona przez starożytnych Hindusów jako aspekt Bogini Kali, jako pięć aspektów żywiołowych Wielkiej Matki Kali Devi. Ona jest dzisiaj żywą Boginią dla Hindusów tradycji tantrycznej, śaktyjskiej. Jest jedną z Dziesięciu Mahawidjam, czyli Matek Wiedzy, manifestacji bóstwa na dziewiątym poziomie niebios. Jest najbardziej ukochanym bóstwem buddystów tybetańskich. Jest bardzo podobna do Bogini Quan Yin z chińskiej tradycji buddyjskiej - jest Boginią Współczucia i Miłosierdzia, a niektórzy uważają, że to kolejne emanacje Quan Yin. Jest również podobna do dzisiejszej Bogini Parvati, z jej wieloma różnymi formami, zarówno przyjaznymi, jak i przerażającymi, w tym z imionami wedle pięciu żywiołów. Bogini Kali jest uważana za groźny aspekt Parvati, za emanację Śri Dewi Parwati, córki starodawnej Bogini Himalajów, Duszy Dachu Światu, zwanej także jako Mena Devi. W każdej kulturze istnieje forma kosmicznej Bogini Tary. Uważa się, że przyjmie tyle form na Ziemi, ile potrzeba ludziom dla przebudzenia i oświecenia. Pod każdym względem miłuje ludzkości i pomaga ludziom na Ziemi w każdy możliwy sposób. Prawdziwa Gwiazda i Przewodniczka Duchowości oraz Mistyki Wschodu.
Świątynie Bogini Tary w Indiach:
+ Świątynia Tarapith, Bengal Zachodni
+ Świątynia Tara Devi, Shimla...
Siedem Tantrycznych Bidźa Mantr Bogini Tary
Siedem podanych mantr odzwierciedla siedem kolejnych wcieleń Bogini Tary. Ilość sylab liczona tutaj, wedle systemu "nie licząc Om-Karam, ani powtórzeń sylaby".
1. Ekakshari Tara Mantra (Jednosylabowa Bidźa Mantra)
ॐ त्रीं ||
Om Treem ||
2. Dvi Akshara/Dvyakshari Tara Mantra (Dwusylabowa Bidźa Mantra)
ॐ हूं स्त्रीं हूं॥
Om Hum Streem Hum ||
3. Tin/Tri Akshara/Tryakshari Tara Mantra (Trójsylabowa Bidźa Mantra)
ॐ ह्रीं ह्रीं स्त्रीं हूं॥
Om Hreem Hreem Streem Hum ||
4. Ćaturakshari Tara Mantra, Tara Mula Mantra (Czterosylabowa Bidźa Mantra)
ॐ ह्रीं त्रीं ह्रुं फट्॥
Om Hreem Treem Hum Phat ||
5. Pańca Akshari Tara Mantra z Aim (Pięciosylabowa Bidźa Mantra)
ऐं ॐ ह्रीं क्रीं हूं फट्॥
Aim Om Hreem Kreem Hum Phat ||
6. Pańća Akshari Tara Mantra z Ekakszari (Pięciosylabowa Bidźa Mantra)
ॐ त्रीं ह्रीं, ह्रूं, ह्रीं, हुं फट्॥
Om Treem Hreem, Hrum, Hreem, Hum Phat ||
7. Hansah Tara Mantra (Pięciosylabowa Bidźa Mantra Duszy/Dźiwah)
ऐं स्त्रीं ॐ ऐं ह्रीं फट् स्वाहा॥
Aim Streem Om Aim Hreem Phat Svaha ||
Tārā (तारा) - żona kapłana niebios czyli Brhaspati, Śri Guru. Została porwana przez Somę, bóstwo księżyca. Soma (bóstwo księżyca) i Tara spłodzili syna zwanego Budha, Merkurym. (zob. Bhagavata Purana 9.14.3-14) Bogini była niezwykle piękna, i kiedyś zakochała się w Ćandrze (inne imię bóstwa Księżyca, Soma) i została uwiedziona porzucając swojego dostojnego męża, aby zamieszkać z Somą/Ćandrą, który był uczniem u kapłana mędrca Brhaspatiego. Niebiańscy Dewowie byli bardzo rozgniewani, gdy spostrzegli żonę ich nauczyciela przebywającą z jego uczniem, gdyż rodzi to ogromną ilość złego karmana. Bṛhaspati wysłał Tarze wiadomość, aby wróciła do domu, ale ona nie posłuchała, tak się zauroczyła "urokiem księżycowym". W końcu Dewy postanowiły walczyć z Ćandrą odbierając uwiedzioną urokiem kochankę. Potem, wskutek pertraktacji, doszli do kompromisu i Tārā została odesłana przez Ćandrę z powrotem do Brhaspatiego, do domu swego męża. W odpowiednim czasie Tara Dewi urodziła syna, który został nazwany Budhą, Merkurym, ojcem Purūravów. Powstał wtedy spór między Ćandrą i Brhaspatim dotyczącym ojcostwa dziecka. Następnie Devy wezwały Tarę i poprosiły ją, aby wskazała imię ojca dziecka. Tāra powiedziała, że dziecko pochodziło ze związku z Ćandrą, więc młody Budha pozostał pod opieką domu Ćandry jako syn Ćandry. (9. Skandha, Bhagavata). Dzięki wpływowi Brahmy (Brahmā) Stwórcy Tara została przywrócona swemu mężowi, który chciał ją spowrotem, powróciła zatem do Brhaspatiego po bitwie między Dewami, a asurycznymi Danavami związanej z ubijaniem praoceanu. W końcu była już matką kilku synów i kilku córek spłodzonych wcześniej przez Bryhaspatiego. Karman porzucenia męża i zauroczenia się w kimś innym, szczególnie w uczniu Guru/Kapłana powoduje konieczność jego odpracowania poprzez ascezę w kolejnych wcieleniach, jakie anielskie/niebiańskie istoty dokonują potem w ramach ekspiacji w niższych światach utrzymując pewną dyscyplinę czystości i poświęcenia dla Sanatana Dharmy, Odwiecznej Prawości Niebios.
Tara znana również jako Toraneśvari (Toraṇeśvari) i Tarambika (Tārāmbikā) - jako Śakti żyjąca pośrodku wód, przez które mogły przepłynąć tylko łodzie różnej wielkości (każda łódź musiała być innej wielkości). W śaktyzmie Tara (Tārā, तारा) odnosi się do Bogini (Śakti), w tym do pierwszego wcielenia z siedmiu narodzin przed osiągnięciem wyzwolenia, zgodnie z Dźanmasutrą. Sześć wcieleń ucznia, zaczynając od buddystów, a kończąc na śaiwitach, jest wedle nauki odwiecznej w spętanym stanie (paśubhāva). Siódmym stanem i wcieleniem, które powstaje, jest Dom (Veśman) Jogini, którego znakiem jest wyzwolenie, zbawienie, soteria. W pierwszym Tāra jest boginią (Śakti) budzącą Moc, a w drugim jest mateczką, jako Ambikā, także dla własnych dzieci, Gāyatrī jest (formą bogini) w trzecim (w trzecich narodzinach) stadium, a Lakszmi (Lakṣmī) w czwartym (ćakra serca), w piątym jest Rajni (Rājñī), a w szóstym mówi się, że jest ascetyczną i magiczną Umą (Umā Devi). W siódmym jest ona Khanji (Khañjī, Chańdźi), która zstępowała w każdym Wieku - a siedem wcieleń wyznacza pełną ścieżkę do wyzwolenia lub pierwszego wtajemniczenia. Paśubhāva to stan zwany spętanym, znaczy ciągle pod wpływem ego, niższego ja, zwierzęcej natury czy ciemnej jaźni, z możliwymi asurycznymi wpływami. Ciągle mogą pojawiać się pewne istotne błędy, ale trzeba starać się ich unikać, inaczej czeka długi okres pokuty i oczyszczania, ekspiacji, w tym spłacania karmana za czyny archetypowe, takie jak stany omotania i pobłądzenia, chociażby z powodu uwiedzenia. Im starsza forma, im wyższa ranga licząc we wcieleniach, tym zwykle szybciej znajduje swoją duchową połówkę, partnera, przyjaciela i męża w jednym, zwykle już w wieku około lat szesnaście, zdolna tworzyć duchowe małżeństwo i szczęśliwą rodzinę dharmiczną, a także dbać o to, aby związek się nie rozpadł, o to aby nie stracić dharmicznych warunków dalszego rozwoju duchowego. Tara od młodości skutecznie unika przypadkowych kontaktów seksualnych i szybko znajduje mężczyznę odpowiedniej jakości z którym pozostaje przez resztę życia w udanym, rodzinnym i duchowo twórczym związku małżeńskim.
Gwiazda (Tārā) jest pierwszą siłą, która powstaje w Bindu, w Złotym Zarodku - Hiranya-garbha, kosmicznym miejscu, z którego ewoluuje Wszechświat. Naturą Złotego Zarodka (Złotego Łona) można śmiało powiedzieć, że jest głodem, a jego moc tkwi w zdolności do pożerania. Nazwa nadana temu czystemu i absolutnemu głodowi brzmi – „Gwiazda” (Tārā). Chociaż słowo Tāra oznacza gwiazdę, tantry przyjmują jego etymologię jako „to, co prowadzi na drugi brzeg”. „Ta, która prowadzi nas na drugi brzeg (Tārati) to Tara.” Tak jak natura głodu jest dwojaka - wygłodniała, pochłaniająca wszystko, napędzająca, zmuszająca przed konsumpcją i druga uspokojona, spokojna i zadowolona po konsumpcji. Tara również jest przedstawiana w dwojakim aspekcie, jednym dzikim, strasznym, wszechpożerającym, druga spacyfikowana i świetlista, jako usilny głód duchowej wiedzy i pragnienie podążania ku wyzwoleniu. Ta dwoistość jest również naturą słońca i wszystkich istot. Tara oznacza wysoką nutę, wysoki dźwięk, zdolność śpiewania i intonowania na wysokich nutach lub w wysokiej tonacji. Tara oznacza specyficzną siłę i potęgę głosu oraz wibracji, silne brzmienie, donośny i przenikliwy głos. Tara to osoba czysta, promienna, jaśniejąca, w tym szczególnie jaśniejąca z oblicza i postaci wewnętrznym boskim światłem. Tara oznacza dobroć, osobę dobrą, wspaniałą, dobroczynną i wspaniałomyślną, altruistyczną, która nie dba o siebie, a o innych, w szczególności, w grupach buddyjskich, o społeczność, o dobro praktykujących. Szczególnie od drugiej inkarnacji zostaje Tara-Ambiką, Mateczką Sanghi czy Gany (Grupy), osobą skupiającą ogół praktykujących, zachęcającą do wspólnych praktyk duchowych, dbającą o uczniów i czystość moralną wspólnoty. Tara to czystość i wyrazistość, jak czysta jest postać i aura, tak wyrazisty lub czysty jest także przekaz otrzymanych nauk i praktyk, a wszelkie zniekształcenia i przeinaczenia są przez czystą Duszę/Jaźń odrzucane. Tara jest jak perła, unikatowej piękności i charakteru, przechodzi przez długie okresy nauki i praktyki oraz służby duchowej, niejako na wskroś, opanowuje dziedziny mistyczne dogłębnie, w prawidłowy sposób, spełniając wszelkie wymagania stawiane przez nauczycieli i mistrzów Drogi.
Tārā (तारा) lub Tarini (Tāriṇī) to imię Mahawidji (Mahāvidyā). Tantry Matsyasūkta, Tārārṇava i Nīla zajmują się szczegółami Tārā lub Tāriṇī, jedną z dziesięciu Daśa Mahāvidyās, której bidźa mantramy to Hrīm Strīm, Hūm (Kurća Mantram), Phat (Fat, Fatah). Jest nazywana Nīlasarasvati, ponieważ żartobliwie daje moc mowy. Nazywana jest Tarą, ponieważ jest wybawicielką lub zbawicielką (tārakatvāt). Daje zarówno przyjemność (sukha), jak i wyzwolenie (moksza). Zwana jest również Ugratarą (Ugratārā), ponieważ ratuje od potwornych i strasznych nieszczęść. Mówi się, że Ṛṣi Vasisztha [Vaśiṣṭha] przeklął tę widyę, a następnie wzniósł klątwę, aby siddhi mogło zostać od Niej zdobyte przez dźapę bidźa: Hrīm, Strīm, Hoom (Hūm), Phat (Fat/ah), po czym ponownie stała się chwalebna. W kiepskim spolszczeniu Szakta (शाक्त, Śākta) lub Szaktyzm (Śākti-margah, Śaktyzm) reprezentuje tradycję hinduizmu, w której Bogini (Devi) jest czczona i uwielbiana, w której postać przemieniają się liczne rzesze praktykujących joginek. Literatura Śakta zawiera szereg pism, w tym różne agamah i tantry, chociaż jej korzenie sięgają tradycyjnych Wed i wedyjskiej Arja Tary, Szlachetnej Gwiezdnej Przewodniczki.
Pięć Kolorów Bogini Tara Dewi
Zielona Tara, Tārā (तारा), Śyāma Tārā, wypełniona młodzieńczym wigorem, jest boginią aktywności. Jest ekspresyjną, aktywną i pracowitszą formą Bogini Tary niż Biała Tara, ale wciąż jest także boginią współczucia. Zielona Tara jest partnerką Avalokiteshvara i uważana jest przez wielu znawców za oryginalną pierwszą czy podstawową Tarę. Podobnie jak w Avalokiteśvara Deva, Zielona Tara jest uznawana za emanację "narodzonego" Buddha Amitabha. Zgodnie z buddyjską tradycją Tara powstało z łez współczucia bodhisattwy Avalokiteshvara. Mówi się, że bodhisattwa płakał, gdy spojrzał na świat cierpiących istot, na sansarę, a jego łzy tworzyły jezioro, w którym pojawił się lotos. Po otwarciu lotosu odkryto boginię Tarę. Podobna tradycja wspomina to jako przyjście postaci znanej jako Biała Tara, która powstała z łez lewego oka Avalokiteshvary i Zielonej Tary powstałej z jego prawej. Zielona Tara, z półotwartym lotosem reprezentuje noc, a biała Tara z jej lotosem w pełnym kwitnięciu, symbolizuje dzień. Zielona Tara ucieleśnia codzinną aktywność, podczas gdy biała Tara wykazuje spokój i wdzięk, odpoczynek i stan cnotliwy. Zielony i biały kolor postaci Tary symbolizuje niekończące się współczucie awatar boginii, która pracuje w dzień i w nocy, aby złagodzić cierpienie czujących istot. Zielona Tara jest ludową i narodową protektorką Tybetu. Wszystkie pozostałe postacie Tary pochodzą od Zielonej Tary, która chroni przed prawdziwymi zagrożeniami fizycznymi - osiem wielkich niebezpieczeństw maha abhaya - lub duchowymi. Forma Zielonej Tary zwana Cintāmani Tārā (klejnot spełniający życzenia) jest charakterystyczna dla prądu gelugpa w buddyzmie tybetańskim. Khadiravani Tārā (Tara z lasu tekowego), pojawiła się u mistrza Nāgārjuna, a jest również asymilowana jako obrońca roślinności. Pod imieniem Janguli (Dźanguli) kontroluje węże, i prawdopodobnie jest to awatara pradawnej miejscowej bogini.
Biała Tara - Śveta Tārā, Sītā Tārā - Piękna Tara, Świetlista, Czysta, Pacyfikująca - to bogini długiego życia. Biała Tara ma harmonizujące działanie na ludzkie życie i otoczenie człowieka. Niektórzy twierdzą, że Biała Tara przynosi dzieci tym, którzy ich pragną, ale reprezentuje nie tylko dosłowne macierzyństwo, ale przede wszystkim umiejętność matkowania czującym istotom, troszczenia się o wszystkich, w tym o Sanghę. W tradycji tybetańskiej obrazy Białej Tary najczęściej są tworzone w intencji długiego życia i zdrowia czyli długowieczności. Podkreślają to dwa żurawie - symbole pomyślności i długowieczności. W związku z tym wizerunki Białej Tary daje się często w prezencie dobrym nauczycielom duchowym, tak żeby świat jak najdłużej mógł odnosić korzyści z ich boskich nauk. Biała Tara pyta, co sprawia, że chcemy żyć długo na tej Ziemi, co jest naszą siłą napędową i powołaniem, misją wobec ludzkości. Biała Tara zachęca do przypomnienia sobie o ludziach, którym chcielibyśmy tego życzyć i uznania, jak wiele dla nas znaczą. Biała Tara może także zapowiadać pojawienie się dziecka lub dzieci w rodzinie, ale przede wszystkim przypomina, by zatroszczyć się o Wspólnotę i matkować naszej Sandze. Należy pamiętać, że postacie bodhisattwów, są współczujące i altruistyczne, bardziej zajmują się sprawami społeczności i wspólnoty niźli swoimi, tak jak matka (Maa, Amba, Ambikaa) poświęcają siebie dla dobra dzieci, tak swoich dzieci jak i tych, które powierzono im w opiekę. Forma Cintācakra Białej Tary (koło spełniania życzeń) jest szczególnie ochronna.
Czerwona Tara - po tybetańsku Dolma Marpo również Rikchema (byed mA; w sanskrycie Kurukulla - reprezentuje zniszczenie iluzji, rozeznania i transmutację pożądania, a czasami jest asymilowana z Kurukulla, wymodlanej przez świeckich, aby uzyskać siłę perswazji i wpływu. Czerwona Tara znana jest ze swojej zdolności do pokonywania najtrudniejszych sytuacji, dając wiernym adeptom ochronę przed wszelkimi niebezpieczeństwami i złymi prądami i wpływami, uwalniając od szkodliwych pragnień czy żądz. Istnieje wiele linii i form Bogini Czerwonej Tary. Jest związana z czynnością magnesowania i energizowania. Bogini Kurukulla jest czczona i uwielbiana przez nieszczęśliwych kochanków i uważana jest za szczególnie skuteczną w oczarowywaniu kobiet i mężczyzn. Bogini Czerwona Tara jest niezwykle uwodzicielska i zmysłowa, jest dakinią zaklęcia i magii oraz „Matką wyzwolenia”. W sanskrycie rdzeń słowa "târ" oznacza „przeprawić się” lub „przebyć”, jak w przypadku użycia mostu do przeprawy przez strumień. W ortodoksyjnej indyjskiej świętej tradycji słowo Tara odnosi się do drugiego z „Dziesięć środków do realizacji”, i jako „Śri Tara Devi” jest przebóstwieniem tej Mahawidji, według tantry hinduskiej. Jako Tarini, Bogini prowadzi cię przez wszelkie procesy i przemiany. To znaczy, Ona służy jako łącze, dzięki któremu możesz dostać się do świata oświecenia i nieśmiertelności, ale rdzeń słowa „tar” może oznaczać „szczególnie” i „drzewo”, jest też spokrewniony ze „źrenicą oka” i „gwiazdą”. Intonowanie jej potężnej mantry przynosi miłość i szczęście małżeńskie tym parom, które ją recytują, i oczywiście osobom, które praktykują. Osoby, które mają problemy ze znalezieniem miłości lub te, które mają problemy w związku ze swoimi małżonkami, mogą zwrócić się o rozwiązanie do Bogini Czerwonej Tary. Codzienne recytowanie jej niesamowitej mantry sprawia, że wprawiasz w zachwyt oczy innych i wygładzasz relacje ze wszystkimi bliskimi Ci osobami w Twoim życiu. Ponadto mantra Czerwonej Tary służy również do ochrony przed jakąkolwiek krzywdą wszystkich znajdujących się w niebezpieczeństwie, do przezwyciężania strachu i gniewu, nauki obrony siebie i innych przed złem i krzywdą lub przezwyciężania nienawiści i agresji.
Ekadźati, znana również jako Niebieska Tara, jest głównym żeńskim obrońcą zarówno w szkołach buddyzmu tybetańskiego ningma, jak i sarma (sakja, kagju, gelug). W szkołach Sarma jest matką Śri Devi i ma bardziej powszechny wygląd, z jedną twarzą, dwiema piersiami i trzema oczami, zawsze w pół gniewnej twarzy. Niebieska Tara jest obrończynią tajemnych mantr, a jej imię dosłownie tłumaczy się jako „matka matek wszystkich Buddów”, co reprezentuje absolutną i ostateczną jedność. Jako taka, jej własna potężna mantra jest również tajemnicą. Inną nazwą Ekajati jest Ugra Tara, „Ugra”, co w starożytnym sanskrycie oznacza gniewny. Uważana jest za najpotężniejszą boginię w panteonie Wadźrajany, a samo słuchanie jej mantry niweluje wszelkie przeszkody i trudności, przynosząc również szczęście i intensywną radość religijną. Według tybetańskich legend jest ona akulturacją bogini Nieba z Bon, której prawe oko zostało przebite przez energicznego mistrza tantrycznego Padmasambhawę (znanego również jako Guru Rinpocze, który był indyjskim mistrzem buddyjskim z VIII wieku), dzięki czemu mogła znacznie więcej skutecznie pomóc mu ujarzmić tybetańskie demony. Często pojawia się jako wyzwolicielka w mandali Bogini Zielonej Tary. Wraz z tym przypisywane jej moce, śakti, usuwają strach przed wrogami, szerzą szczęście i radość oraz usuwają osobiste przeszkody na drodze do oświecenia. Niebieska Tara jest głównym strażnikiem tajemnych nauk dzogczen i jest „personifikacją zasadniczo niedwoistej natury pierwotnej energii”. Błękitna/Niebieska Tara działa również jako strażnik mantr, zapobiegając ich ujawnieniu osobom niegodnym ich używania i zapewniając, że ci, którzy zostali upoważnieni do ich używania, robią to w odpowiednich celach. Niebieska Tara ma zwykle jedną głowę, trzy piersi, dwie ręce i trzecie oko. Długi naszyjnik z odciętych ludzkich głów zdobi jej ciało. W prawej ręce macha nabitym i wyprostowanym ludzkim zwłokami. Lewą ręką Ekadźati wysyła posłanniczkę -wilczycę, waderę. Ekadźati stoi w pozie wojownika, na płonącej mandali o trójkątnym kształcie. Kiedy Ekadźati ukazuje się joginom w hagiografiach, jest Ona szczególnie gniewna. Czasami pojawia się dwukrotnie w ludzkiej wielkości, wymachując bronią i służąc przez czarownice zalane krwią.
Złota lub Żółta Tara. Medytacja nad Złotą Tarą lub Żółtą Tarą odsuwa twoje poczucie tożsamości od mniejszego ja, które ma naturę zwierzęcą, które doświadcza siebie jako oddzielnej istoty. Kiedy utożsamiasz się z Tarą podczas medytacji i przez cały dzień, zdajesz sobie sprawę, że zawsze jesteś w związku z fantastycznym, złączonym z Wszechświatem. Twoja energia wzrasta, ponieważ nie czujesz się już osobą samotną ani porzuconą. Masz pomoc Bogini Tary, pomoc przyjaciół, a także niezliczone inne istoty. Pamiętanie o Tara Dewi pomaga również zachować energię, pranę, gdy napotkasz nieoczekiwane przeszkody, a Jej Złote Światło ukazuje skarby ukryte w nieproszonych przeszkodach życia. Poproś Złotą Tarę, aby przekształciła Twoje trudne emocje w miłość i mądrość, i zwiększyła Twoją energię do odkrywania sensu i celu w Twoim życiu. Złota Tara pojawia się jako życiodajna żeńska Buddha w ciele promieniującego Złotego Światła. Uosabia światło samego życia, a waza w dłoni Złotej Tary zawiera moc zwiększania naszej energii życiowej, mocy oraz zasobów materialnych i duchowych. Zasoby te wspierają nas w chwilach łatwości i trudności, umożliwiając nam odkrywanie i wypełnianie celów naszego życia z chwili na chwilę i na całym łuku naszego życia. Złoto od tysięcy lat jest preferowanym metalem szlachetnym przez twórców biżuterii. Złoto jest plastyczne, złoto nie matowieje. Złote Światło wiąże się ze zwiększaniem siły życiowej, uzdrowieniem i świętością. Święci ludzie wielu wyznań są często malowani w aurze złotego blasku.
Tara, Tārā, Gwiazda, Wyzwolicielka dokładniej Ārya Tārā – to w buddyzmie tybetańskim żeńska bodhisattwa, bogini, uosobienie współczucia i miłosierdzia, uważana za małżonkę (śakti) Awalokiteśwara czyli postaci Śiwa Mahadewa. Jest uznawana jako "matką wyzwolenia", bogini matka. Tara, z długimi głoskami Tārā, jest tantrycznym bóstwem, praktyka z którą jest używana przez praktykujących diamentową drogę, wadżrajanę, do rozwinięcia określonych wewnętrznych właściwości i zrozumienia zewnętrznych, wewnętrznych i tajemnych nauk o współczuciu i pustce. W buddyjskiej tradycji wierzy się, że wizerunki Buddy oraz Tary mają transformującą Moc dla każdego, kto choćby przelotnie na nie spojrzy i są jak zwierciadło, w którym oglądamy naszą prawdziwą naturę.
Najbardziej znanymi formami Bogini Tary, Tārā-Devi są:
+ Zielona Tara, znana jako budda oświeconych właściwości. Reprezentuje aktywny, energetyczny aspekt współczucia, jest narodową Protektorką Tybetu. Nazywana też Śjamatara;
+ Biała Tara, powiązana ze współczuciem, długim życiem, mocą uzdrawiania oraz pogodnością; znana także jako Sitatara lub Dolkar oraz Koło Spełniające Życzenia lub Cintachakra;
+ Czerwona Tara, powiązana z przyciąganiem wszystkich dobrych rzeczy;
+ Żółta Tara lub Złota Tara, powiązana z bogactwem i dobrobytem;
+ Niebieska Tara, powiązana z przemianą gniewu;
+ Czarna Tara lub ściślej Granatowa Tara lub Indygo Tara, powiązana z mocą i Duszami Indygo;
+ Ćittamani Tara, forma Tary szeroko praktykowana na najwyższym poziomie Joga Tantry w szkole gelug buddyzmu tybetańskiego, portretowana jako zielona postać żeńska;
+ Khadiravani Tara, która pojawiła się Ryszi Nagardźunie w lesie Khadiravani w południowych Indiach, jest czasem wspominana jako "22 Tara" (Tarot od Tara także może ładnie pochodzić).
+ Biała Tara oraz Zielona Tara utożsamiane są odpowiednio z chińską i nepalską żoną tybetańskiego króla Songcena Gampo. Tybetańska wersja jej imienia brzmi: sGrol-ma.
Tara w mitologii polinezyjskiej
Tara - to bogini morza w mitologii polinezyjskiej znanej wielbicielom Huny i Kahunów. Opisywana jako kobieta o długich falistych włosach, zjawiskowo piękna - do tego stopnia, że jej widok paraliżuje mężczyzn. Jej imieniem Maorysi nazywali miejsce, w którym obecnie znajduje się stolica Nowej Zelandii, Wellington – Whanga-Nui-a-Tara, czyli Wielka Zatoka Tary. Obywatelka Niebiańskiej Hawaiki, bogini przyjaźni, miłości i seksualności, w tym udanego życia małżeńskiego. Bogini Tara posiada konwencjonalne moce bóstw oceanicznych, w tym nadludzką siłę, wytrzymałość, witalność i długowieczność. Posiada także niezdefiniowane zdolności do wykorzystywania i działania mistycznymi energiami w nieznanym stopniu. Jej pełny zakres mocy duchowej i magicznej jest nieujawniony. Ogólnie, ludność Ziemi nie jest świadoma istnienia Bogini Tary, z wyjątkiem tego, że jest jakimś mitologicznym bóstwem. Tara jest członkiem pochodzacej z Plejad niebiańskiej rasy istot znanych jako Kahunowie, czczonych jako bogowie przybyli z Plejad przez plemiona Polinezji i Maorysów z Oceanu Spokojnego. Niewiele o niej wiadomo, jako że sama jest skrytą i pełną wiedzy tajemnej Niebianką. Czerwony kwiat lehua był dla niej bardzo ważny i święty. Tara jest jedną z kilku córek Tame, jednego z wodzów bogów oceanicznych i Haumei, bogini jedzenia. Tara często walczyła w sporach ze swoimi bojowymi siostrami, w tym rywalizując o zdobycie czcicieli i czcicielek na Ziemi. W niektórych mitach Bogini Tara jest żoną Rongo, bóstwa udanych żniw, którego żona jest zwykle utożsamiana z Laką, boginią muzyki i tańca. Tara w mitologiach świata często posiada cechy łacińskiej bogini Terra, czyli Matki Ziemi w jej czterech lub pięciu formach żywiołów.
Mantra Zielonej Tary
Tara, której imię znaczy „gwiazda” lub „ta, która przewozi na drugi brzeg”, jest żeńską bodhisattwą współczucia, karunam. W szczególności uosabia współczucie w działaniu, ponieważ jest w trakcie schodzenia ze swego lotosowego tronu, aby pomagać czującym istotom. Zielony kolor bogini Tary tradycyjnie związany jest z żywiołem wiatru (drzewa) i tym samym z aktywnym działaniem. Mówi się, że Tara urodziła się czy wyłoniła z lotosu, który rósł w kałuży łez bóstwa Awalokiteśwary, kiedy rozmyślał nad ilością cierpienia w świecie. Tara, mimo że uważa się ją za w pełni oświeconą Buddhę, przedstawiana jest w formie bardzo dziewczęcej szesnastoletniej bogini, Śodaśi Devi. Odgrywa szczególną rolę jako zbawczyni, a jej mantrę często recytuję się w chwilach zagrożenia lub zwątpienia. Mantra jest uroczą grą z jej świętym i dobroczynnym imieniem.
![]() |
Śyama Tara - Zielona Tara Dewi |
Mantra Zielonej Tary, Śyāmatārā Mantram, chroni praktykujących i często ich bliskich przed wszelkiego rodzaju wewnętrznymi niebezpieczeństwami. Zaliczmy do nich między innymi dumę, ignorancję, zazdrość, nienawiść, ślepy upór, nadmierne przywiązanie do dóbr materialnych, niepokojące nas wątpliwości i chciwość. Mantra Zielonej Tary wywodzi się w prostej linii od najpopularniejszej bogini buddyzmu rozwijającego się na pograniczu Indii, Persji, Kaszmiru, Tybetu i Chin. Zielona Tara jest bóstwem powszechnego współczucia, przebudzenia duchowego i oświecenia oraz dobrego z moralnego punktu widzenia w postępowaniu. Znawcy buddyzmu jak i tantryzmu uważają, że jest ona matką wszystkich bóstw znanych w tym systemie filozoficznym. Samo słowo Tara oznacza dosłownie "gwiazda" oraz “wyzwolenie”, "zbawienie". Zgodnie z wierzeniami buddyjskimi Bogini Tara uwalnia ludzi głównie od ich obaw związanych z obecnością różnego rodzaju zewnętrznych zagrożeń. Wśród nich, jak mówi tradycja, główne miejsce zajmuje strach przed słoniami, lwami, ogniem, wężami, złodziejami, wzburzonymi morzami, niewolnictwem i złymi duchami. Dlatego właśnie mantra Zielonej Tary jest rytuałem związanym z ochroną przez wszystkimi tymi niebezpieczeństwami. Mantra Zielonej Tary chroni nas także przed wszelkiego rodzaju wewnętrznymi niebezpieczeństwami. Zaliczmy do nich między innymi dumę, ignorancję, zazdrość, nienawiść, ślepy upór, nadmierne przywiązanie do dóbr materialnych, niepokojące nas wątpliwości i chciwość. Dla buddystów jest to niezwykle potężna mantra, która oferuje wyznawcom tego systemu filozoficznego i duchowo-ezoterycznego poczucie spokoju i bezpieczeństwa, a także uwolnienie od rozmaitych antyduchowych zagrożeń i złych wpływów.
Mantra to ogólnie rzecz biorąc grupa specjalnych sylab, fonemów lub słów, które zgodnie z pewnymi wierzeniami mają określoną moc psychologiczną lub duchową, jeśli są recytowane w odpowiedni sposób. Dosłowne znaczenie etymologiczne słowa "mantra/m" to po prostu “instrument mentalny“ lub "ochrona umysłu", "ochrona jaźni". Każda mantra wywołuje u człowieka pewien stan świadomości lub określony nastrój, pewną emocję i energetyczną reakcję na wibrację. Mantra Zielonej Tary służy w pewnym uproszczeniu do stawienia czoła lękowi i niepewności. Zaprezentujemy w piśmie poszczególne słowa i sylaby, z których składa się mantra Zielonej Tary. Są one następujące: “om tare tuttare ture swaha“. Odnoszą się one w szczególności do Tary, według buddyzmu bogini powszechnego współczucia. Drugim aspektem, do którego odwołuje się mantra Zielonej Tary jest kolor zielony, który zdaniem buddystów jest barwą odpowiadającą przede wszystkim witalności dla buddystów. Wszystkie mantry związane z Boginią Tarą są odmianami mantry do Zielonej Tary.
Om tāre tuttāre ture swāhā ||
Om tāre tāre tuttāre ture swāhā || (druga forma praktyki)
Oto znaczenie każdego konkretnego słowa, z których zbudowana jest omawiana tutaj mantra Zielonej Tary:
+ Om: słowo to ma związek z ludzkim duchem, umysłem i podejściem do uniwersalnej boskości, inwokuje Brahmana, Absolut, Wszechducha.
+ Tārā: to słowo odnoszące się bezpośrednio do świętego imienia buddyjskiej bogini symbolizuje uwolnienie się od cierpień, negatywnych uczuć i braku siły zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Forma gramatyczna Tāre, to wprost wzywanie, inwokowanie Tary jako Bogini, forma w wołaczu.
+ Tuttāre: reprezentuje ochronę przed wszelkiego rodzaju zagrożeniami wewnętrznymi i zewnętrznymi, także forma gramatyczna w wołaczu, do inwokowania, przywoływania obecności.
+ Ture: jest to wezwanie o zapewnienie ochrony przed różnymi chorobami fizycznymi i jednocześnie będące słowem zapewniającym pokój duszy i ciała. Słowo to wskazuje Bogini jakiej pomocy od Jej wielkiego imienia oczekujemy, w jakiej sprawie dokonujemy wezwania, mistyczno-magicznej inwokacji tej Devi.
+ Swāhā (Svāhā), chińska wymowa podobna do Soha: reprezentuje długoterminowe działanie ochrony przed wszelkiego rodzaju zagrożeniami wewnętrznymi i zewnętrznymi, odnosi się do Wielkiej Jaźni/Duszy Bóstwa jakie jest inwokowane.
Mantra Zielonej Tary ma naprawdę ogromne znaczenie dla buddystów oraz tantryków, także śaktyjskich i śiwaickich w Indii. W świecie zachodnim jest także wielu ludzi, którzy stosują powszechnie tę właśnie mantrę ochronną. A wszystko dlatego, że jest ona dla nich sposobem na uspokojenie się i rozluźnienie, na uwolnienie od sił zła ciemności. Inaczej mówiąc, zapewnia im ona relaks i spokój ducha, przynosi ulgę w cierpieniu i uwolnienie od sił złośliwych. Większość z takich osób nie ma jednak ma takiego samego podejścia jak tradycyjni buddyści, ani też nie wyznaje systemu filozoficznego osadzonego w Sanatana Dharmie, odwiecznej filozofii wedyjskiej czy inaczej tradycji dharmicznej Indii, Nepalu, Kaszmiru, Pamiru i Tybetu. Jednak nadal mantra Zielonej Tary ma dla nich ogromne znaczenie i stanowi doskonałe narzędzie oferujące coś, co pozwala im się wzmocnić psychicznie i zrelaksować. Buddyjska oraz tantryzm (tantrikah) tradycja mówi nam, że najlepszym sposobem na praktykowanie mantry Zielonej Tary jest po prostu jej należyte wymawianie, recytacja oraz zwykła medytacja w skupieniu na powtarzaniu mantry w myślach. Podkreśla przy tym, że cała procedura wymaga wykonania pewnych określonych kroków, gdyż są one niezbędne do tego, aby ta mantra okazała się być w pełni skuteczna. Wspomniane kroki obejmują między innymi następujące czynności:
+ Poszukanie spokojnego miejsca do praktyki. Musi Ci ono pozwolić wygodnie usiąść, zamknąć oczy i oddychać swobodnie, nieco pogłębionym oddechem. Nikt i nic nie może Ci przeszkadzać, ani Cię też rozpraszać.
+ Zastanów się nad problemem, który chcesz rozwiązać z pomocą interwencji Bogini Tary.
+ Skup się na pozbyciu się wszelkiego lęku i strachu.
+ Wielokrotnie powtarzaj teraz słowa mantry Zielonej Tary: “Om tare tare tuttare ture swaha“.
+ W swoim umyśle postaraj się zwizualizować sobie wielką zieloną kulę światła. Następnie wciąż powtarzaj słowa mantry i głęboko oddychaj.
+ Kiedy poczujesz ogarniające Cię uczucie spokoju, odetchnij przez chwilę głęboko, a następnie po prostu wróć do swoich standardowych zajęć. To naprawdę wszystko na dobry początek!
Wiadomo bez cienia wątpliwości, że powtarzane przez pewien czas sugestywnie brzmiące słowa o dobrej mantrycznej treści mają uspokajający i relaksujący wpływ na ludzi. Tak czy inaczej, mantry pomagają naszemu mózgowi wibrować znacznie spokojniej. Poza tym potwierdzonym już wielokrotnie naukowo zjawiskiem jest to, że potrafimy niejako „programować się” tak, aby zbliżyć się do pewnych doświadczeń lub trzymać z dala od nich, przynajmniej w pewnym stopniu. Nasza postawa i nastawienie umysłowo-emocjonalne zbliża nas do pewnych doświadczeń i dystansuje nas od innych.
Mantra Białej Tary
Biała Tara (Sitatara) kojarzy się z długim życiem. Jej mantra jest często intonowana z myślą o konkretnej osobie, jako modlitwa wstawiennicza. Jest kolejną reprezentacją współczucia i jest przedstawiana jako obdarzona siedmioma oczami (spójrz na dłonie, podeszwy stóp i czoło), aby symbolizować czujność współczującego umysłu. W przeciwieństwie do Zielonej Tary, Biała Tara ma obie nogi złożone skrzyżnie w siadzie lotosowym podczas medytacji (Zielona Tara schodzi na lotos jedną nogą, prawą stopą). Jako wariant Zielonej Tary, jej mantra zaczyna się bardzo podobnie, ale do praktyki po imieniu Tary dodano kilka słów związanych z inwokowaniem długiego życia i dobrego samopoczucia. Mantra Białej Tary jest doskonałym dodatkiem do praktyk Bhaiszadźja Jogi oraz Bhaiszadźja Guru Jogi - himalajską odmianą starej Ajurwedy z Północnych Indii i Tybetu.
![]() |
Biała Tara - Sita/Śukla/Śveta Tara Dewi |
Oṃ Tāre Tuttāre Ture Mama Ayuḥ Puńya Jñānā Pushtiṃ Kuru Svāhā ||
Mama - oznacza „moje” i wskazuje, że chciałbyś posiąść te cechy długiego życia, zasługi, mądrości, szczęścia itp. Możesz oczywiście życzyć tych cech komuś innemu — na przykład nauczycielowi lub ukochanej osobie kto jest chory.
Ayuh - to długie życie (jak w medycynie ajurwedyjskiej), od słowa ajuh, ajur jest ajurweda.
Puńya - oznacza zasługę płynącą z życia w sposób etyczny i mówi się, że ta zasługa pomaga żyć długo i szczęśliwie. Punya to dobre uczynki.
Jnana - czytane jako Dźńaanaa to mądrość, wiedza, obeznanie, znawstwo. Punya i Dźńana są znane jako Dwie Akumulacje. Aby osiągnąć oświecenie, musimy gromadzić zasługi (to znaczy rozwijać pozytywne cechy poprzez etyczne życie i medytowanie), ale musimy także rozwijać mądrość poprzez głęboką refleksję. Mądrość nie może powstać bez podstawy zasługi, ale sama zasługa nie wystarczy, abyśmy stali się przebudzeni i oświeceni, co oznacza, że nie wystarczy stawanie się milszą osobą - musimy także głęboko wejrzeć w siebie i otaczający nas świat oraz dostrzec nietrwałość i niematerialny charakter wszystkich rzeczy, dostrzec duchową podstawę, Brahmana.
Pushtim - w spolszczeniu "Pusztim" oznacza bogactwo, obfitość lub wzrost.
Kuru - to mityczna kraina na północ od Himalajów, o której mówiono, że jest krainą długiego życia i szczęścia (być może była to pierwotna północna siedziba aryjczyków). Być może skojarzenie z mitycznym królestwem Kuru nie boli podczas wykonywania mantry. Ale tutaj słowo kuru jest formą czasownika oznaczającą „zrób to!” lub „zrób tak!” (imperatyw czynny w drugiej osobie liczby pojedynczej lub rdzeń kṛ, od kriya, jeśli cię to interesuje), co tutaj oznacza. Dzięki temu „zrób tak!” błagamy Białą Tarę o wzrost mądrości, zasługi i długie życie, abyśmy mogli osiągnąć przebudzenie i oświecenie i pomóc wszystkim czującym istotom.
Swaha - pisane przez oba długie "a", to wykrzyknik oznaczający „Cześć”, "Chwała", "Sława", "Bądź Pochwalona" lub „Niech będzie błogosławieństwo” i jest powszechnym zakończeniem buddyjskich oraz hinduskich mantr ofiarnych. Tak więc po złożeniu dość śmiałej prośby do Białej Tary powyżej, kończymy równie stanowczym pozdrowieniem.
Mantra jako całość oznacza wtedy coś w stylu: „Niech moje życie będzie długie, niech moje dobre cechy i mądrość wzrosną! Zrób to tak! Chwała Tobie i Cześć!"
Mantra Czerwonej Tary
Niezależnie od tego, czy praktykujemy sami, czy z sangą, użycie wizualizacji, intencjonalności i mantry przenika przez mgłę cierpienia we wszystkich jego różnych formach. Kiedy wywołane chociażby pandemią poczucie bezwładności społecznej i zawodowej pojawia się, możemy medytować nad Szafranową Tarą, która porusza trzy światy. Ta emanacja rozwiewa rozczarowanie i towarzyszącą mu rozpacz oraz pomaga nam przeformułować swój światopogląd, aby zobaczyć, co jest dobre w naszym życiu w danym momencie. Aby zejść z błędnej drogi, musimy przerwać taśmę. Medytacja oparta na oddechu nie zawsze ogranicza rozwój niechcianych zdarzeń losu. W takie mroczne dni, kiedy syndrom oszusta zaciemnia nasze myśli, wizualizujemy Ciemnoczerwoną Niszczącą Tarę i śpiewamy frazę:
Om tāre tuttāre ture sarva śatrum mārāya phat swāhā ||
Kiedy recytujemy te starożytne sylaby 108 razy i przesuwamy paciorki mala pomiędzy palcami, samokrytyka zaczyna się rozpuszczać. Mantra to w sanskrycie „instrument umysłu” i gdy wibracja rezonuje w środku, działa jak balsam dla naszego umysłu. Czujemy się bardziej przestronni.
![]() |
Czerwona Tara - Kurukulla Tara Dewi - Tedźas/Agni Tara |
W buddyzmie Czerwona Tara jest aspektem Tary, który jest związany z magnesowaniem wszystkich dobrych rzeczy i jest uważany za serce samej Tary. Pochodzenie Kurukulle to sam Amitabha, główny Budda w buddyzmie Czystej Krainy. Ponadto w hinduskiej i buddyjskiej tantrze istnieje bóstwo, które jest zwykle przywoływane w dziełach ujarzmienia, magnesowania i czarowania ludzi. Nazywa się Kurukulla. Kurukulla jest również popularna wśród tych, którzy szukają pracy, ponieważ Bogini może wyróżnić Cię podczas rozmowy kwalifikacyjnej i stworzyć idealne warunki, w których prawdopodobnie zostaniesz awansowany lub zatrudniony. Tara jest żeńską Bodhisattwą w buddyzmie tybetańskim, kobiecym aspektem Bodhisattwy Współczucia (Awalokiteśwary), „Matki wszystkich Buddów”. Bogini Tara chroni dobro wszystkich czujących istot, a ci, którzy są jej oddani, mają szczególne szczęście. Czasami zaciekły aspekt Bogini Tary - Czerwonej Tary - schodzi na Ziemię, by służyć ludzkości. Moc Kurukulle jest wspaniała, jest wspaniałą Bodhisattwą, która wykracza poza świat. Kurukulle jest przedstawiona jako stojąca na księżycowym dysku na szczycie Maheśvary i małżonki Maheśvary. Bogini jest otoczona aureolą i ma cztery ramiona. Jej pierwsza prawa ręka trzyma strzałę wykonaną z kwiatów utpala (niebieskiego lotosu), a druga prawa ręka trzyma haczyk wykonany z łodygi utpala. Jej pierwsza lewa ręka trzyma łuk na utpala, a druga lewa ręka trzyma lasso na utpala.
Oṃ Tāre Tam Swāhā ||
Znaczenie mantry Kurukulli - Czerwonej Tary:
OM - to święty dźwięk i symbol, bogaty w znaczenie i głębię, powszechnie recytowany na początku i na końcu zajęć jogi. Wywodzący się z wedyjskiej tradycji dharmicznej symbol Om (wymawiane także jako Aum lub Ą) reprezentuje jedność całego stworzenia z Brahmanem, Absolutem, w tym ziemi, nieba i świata podziemnego. Sylaba Om jest również określana jako „onkara”.
TARE - reprezentuje wyzwolenie z doczesnego cierpienia, wyzwolenie z cierpień samsary (nie mający początku cykl powtarzających się narodzin).
TAM (TANG) - reprezentuje sylabę nasienną Bogini Tary, w czakrze serca, olśniewające rubinowe źródło dźwięku, promieniujące na cały świat. Tam to sylaba związana z Mocą, z Śakti.
SWAHA, Swāhā - pisane przez długie "a" tłumaczy się jako „oby mój umysł przyjął, wchłonął i zachował błogosławieństwa mantry i niech się zakorzenią”, także jako "Chwała", "Cześć".
Intonowanie tej prostej i potężnej mantry ma wiele zalet. Bogini Kurukullah przynosi miłość i szczęście i spełnienie małżeńskie tym, którzy recytują Jej mantrę. Ponadto osoby mające problemy ze znalezieniem miłości lub te, które mają problemy w związku ze swoimi małżonkami, mogą zwrócić się o pomoc do Bogini Kurukulli, do Czerwonej Tary. Pomoże ci przyciągnąć uczucia i uwagę twojego partnera lub partnerki, usuwając wszelkie emocjonalne i karmiczne blokady, które są w tobie i uniemożliwiają im przyjście w twoim kierunku. Dodatkowo codzienne recytowanie tej mantry ze szczerym oddaniem sprawia, że zachwycasz się w oczach innych i wygładzasz relacje ze wszystkimi bliskimi Ci osobami w obecnym życiu.
Mantram Złotej lub Żółtej Tary
Złota Tara z reguły siedzi na kwiecie lotosu w pozycji Lalita Asana (prawa noga, stopa z wdziękiem spoczywa na naczyniu wypełnionym po brzegi skarbami, niejako tuż przed lewą stopą z piętą ułożoną przy kroczu), a czasami jest przedstawiana w pozycji stojącej. Kiedy recytujesz mantrę Złotej Tary lub Żółtej Tary, zachęcasz (kuru) Tarę, aby zwiększyła (pushtam) energię życiową (ayur) i zasługę (punye), swój wkład w dodawanie pozytywnej energii istotom na całym świecie, bliskim i dalekim. Recytacje mantry nie muszą ograniczać się do formalnej praktyki. Używaj ich jak możesz w ciągu całego dnia, aby zwolnić i skupić się na dowolnym zadaniu.
![]() |
Żółta/Złocista Tara - Vasundhara Tara Dewi |
Om Tāre Tuttāre Ture Sarva Ayur Punye Pushtam Kuru Swāhā ||
Najpierw wizualizuj, jak cała mandala Zielonej Tary pojawia się w przestrzeni przed tobą, nieco w górze. Jesteś otoczony przez swoich przyjaciół, bliskich i zwolenników, a Ona jest otoczona przez twoich nauczycieli i wszystkie dwadzieścia jeden emanacji. Po modlitwach otwierających wyobraź sobie, że na pierwszy plan mandali pojawia się Złota Tara (Żółta Tara). Przypomnij sobie jej pochwałę, wizualizując złote promienie światła płynące z jej serca oraz złotą wazę w prawej ręce, która spoczywa na prawym kolanie, z otwartą dłonią w geście najwyższego dawania. Kiedy recytujesz jej mantrę, "Om Tare Tuttare Ture Sarva Ayur Punye Pushtam Kuru Swaha", wyobraź sobie, że pochłaniasz to światło i że inne istoty i inne miejsca również otrzymują światło Tary. Kuru, które pojawia się w siedmiu mantrach Tary, ma szczególnie odważny ton. Nie prosisz potulnie Tary o pomoc - wkładasz w tę prośbę całe swoje serce i ciało. „Tara, proszę, zrób to dla mnie. Usuń blokady, aby więcej energii napływało do mojego życia i pracy! Liczę na Ciebie!" Te same zadania, które w jednej chwili wydają się przytłaczające, w następnej wydają się całkowicie możliwe.
Bogini Tara może pomóc ci dostrzec mądrość tkwiącą w przeszkodach, które napotykasz w swoim życiu i praktyce. Medytuj nad ciągłością swojego życia - radosnymi chwilami, niezwykle bolesnymi chwilami i wszystkim pomiędzy. Twoje doświadczenia nie są bezsensownymi fragmentami. Wyobraź sobie mozaikę tworzącą się, gdy układasz fragmenty w piękny, spójny wzór. Przywołaj mądrość Bogini Tary, aby dać ci większą jasność co do celu twojego życia i środków do jego realizacji. Recytuj mantrę co najmniej 21 razy lub 108 razy, gdy tylko jest to możliwe. Następnie odpocznij w polu wibracyjnym stworzonym przez twoje intonowanie. Pozwól, aby frustracja i wątpliwości rozpłynęły się, uwalniając energię do uzdrowienia. Stajesz się osobą bogatszą w zasoby wewnętrzne, co prowadzi do wzbogacenia zasobów zewnętrznych, zarówno materialnych, jak i duchowych. Potwierdź swoje połączenie ze wszystkimi formami życia we Wszechświecie. Wiedz, że korzyści płynące z twoich życzeń i wysiłków płyną z ciebie na świat. Kiedy kończysz sesję praktyki z mantrą, wyobraź sobie Złotą Tarę schodzącą na swoje miejsce wśród dwudziestu jeden emanacji. Zobacz, jak cała mandala rozpływa się w promiennym świetle przestronnego nieba, a światło z tego napływa do ciebie i łączy się z twoim wewnętrznym światłem. Poświęć zasługę lub pozytywny potencjał generowany przez praktykę uzdrowieniu wszystkich istot - bez wyjątków.
Aby połączyć się z Boginią Żółtą Tarą i zaprosić Jej błogosławieństwa do swojego życia, poświęć się intonowaniu mantry Bogini lub sylaby nasiennej (Tam, Tram, Trim, Strim, Hum) przynajmniej raz dziennie przez następne 40 dni. Tradycyjnie mantrę wypowiada się 108 razy podczas jednego posiedzenia, przez okres 40 dni (czasem sześć lub siedem tygodni). Koraliki różańca mālā lub kamienie liczące są używane do śledzenia powtórzeń podczas sesji śpiewu czy recytacji. Mantry pozostają w oryginalnym sanskrycie, który był powtarzany od wieków i tysiącleci, nieustannie napełniając święte słowa i sylaby. Samo słuchanie mantry może wpłynąć na ciebie emocjonalnie, fizycznie i duchowo. Mantry, czyli święte wypowiedzi i frazy, to transformujące i potężne sposoby mówienia, śpiewania i intonowania. Mantra może być postrzegana jako afirmacja oparta na duchowości, która przemienia twoje życie, jednocześnie zapraszając bóstwa do twojego serca i duszy. Zostały stworzone przez starożytnych mędrców (ryszich) jako ścieżki do świadomości, wykorzystujące moc poszczególnych dźwięków do tworzenia określonych reakcji energetycznych. Jeśli przegapisz dzień praktyki, nie martw się zbytnio, i po prostu wypowiedz mantrę, kiedy sobie przypomnisz o praktyce, być może wykonując dwie sesje powtarzania praktyki tego dnia zamiast jednej. Możesz także dodać kolejny dzień na koniec swojego 40-dniowego cyklu pracy z Tarą. Jeśli jednak przegapisz więcej niż trzy dni, sugeruję się rozpocząć 40-dniowy cykl od początku. Własnymi słowami wezwij Boginię Żółtą Tarę, zanim zaczniesz rundę intonowania mantry.
Mantram Obfitości Vasudhara Devi
SVĀHĀ OṂ VASUDHARE
OṂ ŚRĪ VASUDHĀRA RATNA NIDHĀNA KSHETRĪ SVĀHĀ ||
NAMO RATNA-TRAYĀYA
SVĀHĀ OṂ VASUDHĀRE
OṂ ŚRĪ VASU MUṆI SVĀHĀ ||
Vasudhara jest boginią bogactwa, dobrobytu, duchowego bogactwa i mądrości. Jest uważana za jedną z 21 Tara Dewi, znaną również jako „Złota/Żółta Tara”. Vasudhara, której imię oznacza w sanskrycie „strumień klejnotów”, jest buddyjską bodhisattwą bogactwa, dobrobytu i obfitości. Znana jest również jako Złota Tara lub Żółta Tara. W Indiach Vasudhara jest porównywana do Lakszmi, hinduskiej bogini bogactwa, fortuny i obfitości oraz do Gauri, Złotej Bogini Jogi, postaci Parwati. Obie boginie mają identyczną ikonografię i często pojawiają się z mężami. Mężem Lakszmi jest Wisznu, a mężem Vasudhary jest Dzambhala. Zgodnie z tradycją buddyjską Vasudhara jest w stanie zmaterializować bogactwo dla tej osoby, która intonuje jej mantrę i wykonuje rytuały przywołujące boginię. Pochodzenie Bogini Vasudhara w buddyzmie pojawia się w buddyjskim tekście „The Vasudhara Dharani”.
Vasudhara Mantram
Praktyka Vasudhary wymaga poświęcenia i samodyscypliny. Dlatego przed rozpoczęciem praktyki jogicznej upewnij się, że będziesz w stanie zangażować w nią swój czas i energię. Vasundhara, pisana także jako Basundhara uważana jest za małżonkę Kubera Dewa (Dźambala).
Przygotowanie do praktyki:
Przed rozpoczęciem praktyki zapisz swoją intencję na kartce papieru. Mów z serca. Zacznij od słów: „Poświęcam moją praktykę mantry Vasudhara … (opisz, co zamierzasz osiągnąć)”
Instrukcje praktyki:
+ Pierwszego dnia powinno się recytować mantrę 800 razy.
+ Następnie, każdego dnia później, recytuj mantrę 300 razy, w tym 100 razy rano, 100 razy późnym popołudniem/wieczorem i ostatnie 100 razy przed pójściem spać. Możesz też recytować mantrę 300 razy naraz o dowolnej porze dnia.
+ Wskazane jest zaopatrzenie się w porządną statuetkę Vasudhary lub thangkę czyli ikonę Żółtej Tary, aby móc recytować mantrę przed nią.
+ Recytując mantrę, wizualizuj Złotą Tarę i jej błogosławieństwa w postaci złotej energii.
+ Zawsze wyrażaj wdzięczność Bogini przed i po praktyce. Oto tekst mantry:
Om Śrī Vasudhārā Ratna Nidhāna Kshetrī Swāhā ||
Choć może się wydawać, że to dużo pracy, takie poświęcenie na pewno się opłaci. Mówi się, że wielbiciele tej praktyki gromadzą siedem rodzajów dobrobytu - bogactwo, jakość, potomstwo, długie życie, szczęście, pochwały i mądrość. Vasudhara pobłogosławi cię wystarczającymi zasobami, aby móc zaangażować się w praktyki duchowe, nie martwiąc się zbytnio o swoje finanse. Uważa się również, że ta praktyka prowadzi do duchowego oświecenia. Ratna to wszelkiego rodzaju skarby i klejnoty, Nidhana to dziedzictwo i skarby ukryte, a Kszetri (Kszetra) to posiadłości, własność ziemska, miejsce pochodzenia oraz ziemia uprawna, gospodarstwo, majątek ziemski.
Krótka Mantra Złotej Bogini Vasudhara
Jeśli nie masz wystarczająco dużo czasu lub energii, aby poświęcić się pełnej praktyce mantry Bogini Vasudhara, możesz wyrecytować krótką wersję mantry Vasudhara. Praktykowanie tej mantry zwiększa szczęście i dobre samopoczucie, a także pomaga pokonywać trudności i osiągać postępy w wielu kierunkach. Tekst mantry:
Oṃ Vasudhārāyai Svāhā ||
Wyrecytuj tę mantrę 7, 21 lub 108 razy.
Mantra Niebieskiej Tary
Niebieska Tara, Ugra Tara, Wadźra Tara zwana Ekadźati (Ekajaṭī, Ekajaṭā lub Mahācīnatārā) - jest najwyższą opiekunką praktyk ningmapy czyli najstarszej z czterech głównych szkół buddyzmu tybetańskiego. Niebieska Tara, Ugra Tara, Ekadźati, pełni funkcję strażnika mantr, uniemożliwiając ich ujawnienie osobom zbytnio niegodnym ich używania i zapewniając, że ci, którzy zostali upoważnieni do ich używania, robią to w odpowiednich celach. Powinni praktykować tę mantrę nauczyciele i instruktorzy, aby lepiej wyczuwać co i kiedy można uczyć innych ludzi. Na przedstawieniach wizualnych Błękitna Tara wygląda bardziej ludzko niż niektóre inne. Jest koloru niebieskiego, ma jedną głowę i nosi długi naszyjnik z odciętych ludzkich głów. Ma dwie ręce, trzy piersi i troje oczu. Trzyma w jednej ręce ludzkie zwłoki i zawsze wydaje się być gniewna i mściwa, jak przedstawia jej imię Ugra. Chroni praktykujących przed nieszczęściami i zapewnia im szczęście oraz błogość, stan Anandam. Niebieska Tara jest ostateczną obrończynią i powstrzyma niefortunne wydarzenia w ludzkim życiu. Wraz z usunięciem nieszczęścia pojawia się również dar szczęścia, santosza oraz anandam, który pomoże ci w pełni wykorzystać ochronę Błękitnej Tary, Bogini Mā Tārā, szczególnie w ochronie i wsparciu rdzennych nauk, esencji serca, najistotniejszych sekretnych nauk Hridaya.
![]() |
Niebieska/Błękitna Tara - Ekadźati Tara Dewi |
Om Bhīm Tāre Vrīm Swāhā ||
Recytuj mantrę "Om Bheeng Tāre Vreeng Swāhā" co najmniej 21 razy lub 108 razy, gdy tylko jest to możliwe. Następnie odpocznij w polu wibracyjnym energii pranicznej stworzonym przez twoje intonowanie. Pozwól, aby frustracja i wątpliwości rozpłynęły się, uwalniając energię do uzdrowienia. Stajesz się bogatszy w zasoby wewnętrzne, co prowadzi do wzbogacenia zasobów zewnętrznych, zarówno materialnych, jak i duchowych. Potwierdź swoje połączenie ze wszystkimi formami życia we Wszechświecie, w Brahmandam. Wiedz, że korzyści płynące z twoich życzeń i wysiłków płyną z ciebie na świat. Tak jak mówi się, że Niebieska Tara to robi, sylaba „Bhim” przebija negatywne, blokujące energie, a „Vrim” przecina je. I podobnie jak mówi Niebieska Tara, Ugra Tara, obie te sylaby i sylaby imienia „Tara” ochronią cię przed tymi przeszkodami i wrogami. „Tara” oznacza „ratującą matkę”, "kosmiczną matkę", "niebiańską przewodniczkę".
Boginią Zwycięstwa nad Wojną i Katastrofami jest Niebieska Tara. Mówi się również, że odpiera przemoc lub ataki czarnej magii, wymierzone w ciebie lub twoją rodzinę. Jeśli czujesz negatywność wrogów lub wyczuwasz wędrujące duchy próbujące cię skrzywdzić, wezwij Jej lustro, aby rozwiać twoje lęki. Jej lustro przedstawia wizerunek Niebieskiej Tary w pastelowych kolorach, w tym niebieskim i złotym, i ma uspokajające niebieskie frędzle (faktyczne magiczne lustro z postacią Ugra Tary może być pomocne). W szkołach Sarma Ekadźati lub Niebieska Tara jest matką Śri Devi i ma bardziej typowy wygląd z jedną twarzą, trzema oczami i dwiema piersiami, zawsze w pół gniewnej twarzy i z jednym warkoczem włosów. Można ją znaleźć w różnych tekstach Mahakala Tantry pochodzących z Indii. Ekadźati występuje również w młodszych tekstach krija tantry i częściej w powiązaniu z ważną postacią Tary, gdzie często jest postrzegana jako towarzysząca postać stojąca po lewej stronie, podczas gdy Bogini Brikuti stoi po prawej stronie. Ekadźati znajduje się w wielu różnych tekstach Mahakala Tantra pochodzących z Indii. Mahakala jest bóstwem wspólnym dla hinduizmu, buddyzmu i sikhizmu. Według hinduizmu, Mahakala jest manifestacją Śiwa, Jogina-Boga, emenacji Rudra, i jest małżonkiem hinduskiej bogini Mahakali, a przede wszystkim występuje w tradycji Śaktyzmu Kalikula. Mahakala to sanskryckie bahuvrihi, które oznacza Omaha podkreślając wielki, a Kala oznacza czas/śmierć, co oznacza „poza czasem” lub poza śmiercią.
Mantra Niebiesko-Fioletowej Indygowej Tary
Potocznie Czarna Tara, a poprawniej Indygowa Tara lub Niebiesko-Fioletowa Tara, pojawia się z szeroko otwartymi ustami w dzikim wyrazie twarzy, podobna do ciemno niebieskiej Bogini Kali. Jak wszystkie gniewne emanacje bóstw nieba, siedzi na ognistym dysku słonecznym, który spoczywa pośrodku jej lotosowego tronu. Dysk słoneczny zastępuje zwykły kojący dysk księżycowy. Trzyma ciemno-niebieską, koloru indygo lub granatową wazę, która zawiera moc pokonania nawet najbardziej destrukcyjnych i negatywnych mocy. W tym aspekcie Bogini Tara, tak jak Kali lub Durga jest znana jako Niszczyciel Wszystkich Negatywności. Mantra Indygowej Tary rzuca więcej światła na znaczenie praktyki, kiedy można jej potrzebować i jak dostosować swoje intencje do intencji Tary. Nalegamy, aby Tara usunęła mentalne przeszkody, które blokują wgląd w nasze kompleksy lub siły emocjonalne, które zaciemniają nasze zrozumienie czy widzenie świata i biegu spraw. Avarana, Zasłona, odnosi się do przyczyn leżących u podstaw negatywnych tendencji w nas samych lub w innych. Te instynkty, odciski lub moce są zakorzenione, wpływając na zachowanie poza świadomością (ćittam). Są nieświadome, niekwestionowane i nieprzetworzone. Odmówiono im, represjonowano je lub unikano ich. Ty lub inne osoby wokół ciebie możesz mieć trudności z przywróceniem im świadomości lub w ogóle nie mieć ochoty tego robić, a do tego siły demoniczne lubią czaić się w mroku, niewidoczne. Podobnie jak wiele słów w sanskrycie, vidya (wiedza, wgląd, widzenie) ma wiele znaczeń w zależności od kontekstu. Vidya często oznacza „mądrość”, a w tym przypadku oznacza „intencje”, szczególnie intencje negatywne. "Bhye phat" wzywa Tarę do zniszczenia tych przeszkód lub trudności! Mantrą prosi się Indygową Tarę o przezwyciężenie negatywnych intencji wroga. Użyj mantry, gdy chcesz pełnej ochrony od Bogini Tary, aby w pełni zrozumieć trudności w twojej sytuacji. Uważaj na oznaki i omeny, że jesteś osobą zarażoną lub opętaną przez wewnętrzną negatywność, co byłoby naturalną reakcją na nadchodzącą do ciebie energię. Nie bądź osobą naiwną, jeśli chodzi o rzeczywiste zewnętrzne niebezpieczeństwa, z którymi możesz się zmierzyć, musisz usunąć się ze wszelkich szkodliwych sytuacji.
![]() |
Ugra Tara Dewi - Indygowa/Granatowa Bogini Tara - Tańcząca |
Om Tāre Tuttāre Ture Sarva Vidyā Avarana Ye Bhye Phat Swāhā ||
Praktyka z mantrą. Wizualizuj całą mandalę dwudziestu jeden Bogiń Tara wyłaniających się z ogromnej świetlistej przestrzeni duchowej przed Tobą. Zielona Tara pojawia się pośrodku w swoim promiennym ciele wiosennego zielonego światła. Wyobraź sobie nauczycieli, acarjów i guru, którzy ją otaczają, a za nimi wszystkie inne boskie emanacje. Na koniec zaproś swoich przyjaciół i zwolenników oraz wszystkie istoty, dla których chcesz otrzymać błogosławieństwo ze swojej praktyki. Odmów modlitwy wstępne, otwierające, a następnie wyobraź sobie, że Indygowa Tara, która niszczy wszystkie negatywności, przesuwa się na pierwszy plan, siedząc na swoim lotosowym tronie ze słonecznym dyskiem pośrodku. Trzyma ciemnoniebieską wazę, która zawiera moc niszczenia nawet najbardziej zjadliwych sił we Wszechświecie (Brahmandam). Zobacz światło wypływające z jej serca i z jej sylaby nasiennej Tam („Tang”) stojącej na dysku Księżyca w wazie (odniesienie do symboliki lotosu swadhiszthana). Tak jak ziarno zawiera całą esencję rośliny, którą się stanie, tak sylaba nasienna, bidźa mantram "Tam" zawiera całą esencję nieskończonych Mocy Tary, Śakti Tara. Jeśli wizualizacja sylaby tybetańskiej okazuje się początkowo trudna, zamiast tego po prostu wizualizuj wypływające światło. Światło niszczy wszelką złośliwość i negatywność. W tradycyjnej jodze śaktyjskiej i śiwaickiej praktykujemy wizualizację sylaby "Tam" w Sanskrycie.
Zaproś Indygową Tarę, aby chroniła Cię przed negatywnymi intencjami i działaniami innych. Ustaw własne intencje, aby uwolnić szok wywołany wpływem takich energii na twoje ciało, psychikę i ducha. Zaoferuj Potężnej Bogini Tara wszystkie swoje mroczne emocje; poproś ją, aby chroniła cię wewnątrz i na zewnątrz, gdy będziesz angażować się w nasz niedoskonały świat, w którym agresja i nienawiść są zbyt łatwo spotykane. Wyrecytuj podaną mantrę "Om Tare Tuttare Ture Sarva Vidya Avarana Ye Bhye Phat Swaha" przynajmniej 21 razy lub 108 razy, gdy tylko jest to możliwe. Następnie odpocznij w subtelnej wibracji stworzonej przez recytację mantry bogini. Zwróć uwagę na właściwości energii, prany, wokół ciebie. Pamiętaj i bądź wdzięczny za wrodzoną dobroć we Wszechświecie, która nieustannie rodzi pozytywne impulsy w tobie i innych istotach na świecie. Ciemnoniebieska Tara przywraca promienną przestronność w rdzeniu twojej istoty. Rozpuszczając przeszkody stworzone przez negatywność, staraj się odróżnić oznaki prawdziwego poznania od cynicznego i szkodliwego komentarza kompleksów i frustracji. Naucz się rozróżniać, co nadchodzi z wnętrza, co nadchodzi z zewnątrz i jak te dwa elementy są ze sobą powiązane. Dotrzyj do kosmicznej Matki Protektorki w postaci Bogini Tary. Sięgnij w głąb jej obecności i otwórz się na dostęp do mądrości i współczucia, które zapewniają najlepszą ochronę bez względu na okoliczności. Kiedy doprowadzasz medytację do końca, wizualizuj Indygową Tarę schodzącą w tło pośród wszystkich innych emanacji. Zobacz światło wypływające z całej mandali, a następnie pozwól mandali ze wszystkimi jej istotami rozpuścić się w świetlistej przestrzeni, w śunjatah. Światło wpływa do twojego ciała i serca, ożywiając i stabilizując esencję Bogini Tary w tobie, a następnie rozprasza się we Wszechświecie. Poświęć pozytywny potencjał praktyki uzdrowieniu i przebudzeniu wszystkich istot na całym świecie, bez wyjątków.
Modlitwa ku Bogini Tara
“Taro, masz piękne spojrzenie i bije od ciebie światło. Wyrażasz promienność światła gwiazdy. Jesteś przepełniona współczuciem dla wszystkich istot. Ty jesteś Wyzwolicielką. Spójrz na nas i zobacz wszystkie istoty jako twe własne dzieci. Twoje ciało jest szmaragdowo-zielone. Promieniujesz światłem”.
"Cześć i Hołd Tobie, Taro, która potrafisz przyzywać
Całe zgromadzenie strażników i obrońców stron świata;
Której gniewne oblicze gwałtownie się trzęsie,
Która ratujesz zubożałych i upadłych mocą sylaby HUM!"
Tara, Tarini, Tarani - to w istocie Bogini Awatara, której Imiona są w tysiącu Imion Bala-Dewi, córki Parwati Dewi oraz Śiwa Mahadewa, a wnuczki Śri Menadewi (Menehune) i Króla Himalajów, Himaćala Parwata Radźa. Śri Bala Sahasranamavalih zawiera tysiąc imion Śri Bala Dewi. Spotykane także w Ganga Sahasranamavalih, u ciotki młodej Bogini Bala Dewi.
om tarinyai namah | om taranyai namah | om tarayai namah ||
om uttaradevatayai namah | om śaktaye guptatarabhidhayai namah ||
Tara Dewi Gayatri Mantram
W Tara Gayatri pamiętamy, że głoski "o" oraz "e" zawsze są długie i trochę przeciągane, a dźwięk "e" jest lekko udźwięczniony, jakbyśmy chcieli zanucić "ei" lub "ej". Najlepsza pora praktyki to poranne godziny Brahmamuhurtam, także przez całą Horę od wschodu Słońca lub w godzinach Budha czyli Mekurego. Minimalnie powtarzamy Tara Gayatri Mantram 11 razy, dobre liczby to 36 razy, 108 razy oraz 1008 razy. Używa się obrazu Śri Ćakry oraz formę przestrzenną Śri Jantry w postaci Śri Maha Meru Jantry. Recytuje się mantram siedząc twarzą w kierunku wschodnim, siedząc w posyzji lotosowej w północno-wschodnim lub we wschodnim kwadrancie swojego domu (wedle podziału wastu na dziewięć kwadrantów). Kwiaty jaśminu, białe róże (lub odpowiednio do koloru tary), kwiaty ćampa, biała ćampa do dekoracji ołtarzyka lub jako ołtarzyk. Używa się różańca z kryształu górskiego lub pereł lub z kamienia księżycowego, zwanego spadika maalaa. Oprócz Tara Gayatri praktykuje się także Tara Devi Mula Mantram z czterema sylabami nasiennymi.
Oṃ Tārāyai Ća Vidmahe
Mano Grahāyai Dhīmahi |
Tanno Devī Praćodayāt ||
Słowa "Mano Grahayai" z początku drugiej linii można podmieniać zależnie od formy Tary:
Ugra Tārāyai - dla Indygo Tary
Śukla Tārāyai - dla Białej Tary
Neela Tārāyai - dla Niebieskiej Tary
Ćitra Tārāyai - dla Ćitramani Złotej/Żółtej Tary
MahoMaayai - dla najwyższej Tary.
Czasem zamiast sylaby "Ća" po Vidmahe, wstawiamy Hreeng (Hrim) zaraz po Om. W wersji dla inicjowanych mamy jeszcze kilka innych form praktyki Tara Gayatri Mantry.
OM hrīm tārāyai vidmahe mahomāyai dhīmahi tanno devī praćodayāt ||
OM ugratāre vidmahe śmaśānavāsini dhīmahi tannastaare praćodayāt ||
OM nīlasarasvati vidmahe sāradāyai dhīmahi tannaH Śive praćodayāt ||
OM kāmākhyāyai vidmahe kulakaulinyai dhīmahi tannaH śyaame praćodayāt ||
(Zainteresowani praktykowaniem powinni nauczyć się praktyki, w tym mantr od kompetentnego nauczyciela, najlepiej od mistrza przewodnika duchowego, w tym w buddyzmie od Lamy lub Rinpoche, a w śaktyjskiej i śiwaickiej jodze tantrycznej od Śri Guru lub Aćarjów.)
![]() |
Himmah Tara Dewi - Śnieżno-Biała Tara Dewi na tle Himalajów |
Ashtottara Śatanamavali - Chwała Bogini Tara
Mantry należy nauczyć się dobrze wymawiać od osoby bardzo kompetentnej o długiej praktyce, najlepiej od aćarjów lub guru (lama, rimpocze). Należy zwracać uwagę na szczegóły wymowy i intonacji oraz na niuanse akcentów w sanskrycie. Najbardziej podstawowe Imiona zaczynają się od tych, zawierających Imię Tārā lub kolor postaci. W czynnościach rytualnych słowa "Namah" (Hołd, Cześć, Chwała) zamieniamy na Swāhā (także Hołd, Cześć, Chwała, a także Połączenie z Wielką Jaźnią). Każdą z mantr przepraktykowuje się w pewnych dłuższych cyklach dla otrzymania cech i właściwości jakie są w nich zawarte jako siddhi.
1. ॐ तारिण्यै नमः।
Om Tārinyai Namah।
2. ॐ तरलायै नमः।
Om Tarlāyai Namah।
3. ॐ तन्व्यै नमः।
Om Tanvyai Namah।
4. ॐ तारायै नमः।
Om Tārāyai Namah।
5. ॐ तरुणवल्लर्यै नमः।
Om Tarunavallaryai Namah।
6. ॐ तीररूपायै नमः।
Om Tirarupāyai Namah।
7. ॐ तर्यै नमः।
Om Taryai Namah।
8. ॐ श्यामायै नमः।
Om Shyāmāyai Namah।
9. ॐ तनुक्षीणपयोधरायै नमः।
Om Tanukshinapayodharāyai Namah।
10. ॐ तुरीयायै नमः।
Om Turiyāyai Namah।
11. ॐ तरुणायै नमः।
Om Tarunāyai Namah।
12. ॐ तीव्रगमनायै नमः।
Om Tīvragamanāyai Namah।
13. ॐ नीलवाहिन्यै नमः।
Om Nīlavāhinyai Namah।
14. ॐ उग्रतारायै नमः।
Om Ugratārāyai Namah।
15. ॐ जयायै नमः।
Om Jayāyai (Dźajaajai) Namah।
16. ॐ चण्ड्यै नमः।
Om Ćandyai Namah।
17. ॐ श्रीमदेकजटाशिरायै नमः।
Om Śrīmadekajatāśirāyai Namah।
18. ॐ तरुण्यै नमः।
Om Tarunyai Namah।
19. ॐ शाम्भव्यै नमः।
Om Śāmbhavyai Namah।
20. ॐ छिन्नभालायै नमः।
Om Chhinnabhālāyai Namah।
21. ॐ भद्रतारिण्यै नमः ।
Om Bhadratārinyai Namah।
22. ॐ उग्रायै नमः।
Om Ugrāyai Namah।
23. ॐ उग्रप्रभायै नमः।
Om Ugraprabhāyai Namah।
24. ॐ नीलायै नमः।
Om Nīlāyai Namah।
25. ॐ कृष्णायै नमः।
Om Krishnāyai Namah।
26. ॐ नीलसरस्वत्यै नमः।
Om Nīlasarasvatyai Namah।
27. ॐ द्वितीयायै नमः।
Om Dvitīyāyai Namah।
28. ॐ शोभनायै नमः।
Om Śobhanāyai Namah।
29. ॐ नित्यायै नमः।
Om Nityāyai Namah।
30. ॐ नवीनायै नमः।
Om Navīnāyai Namah।
31. ॐ नित्यनूतनायै नमः।
Om Nityanūtanāyai Namah।
32. ॐ चण्डिकायै नमः।
Om Ćandikāyai Namah।
33. ॐ विजयाराध्यायै नमः।
Om Vijayārādhyāyai Namah।
34. ॐ देव्यै नमः।
Om Devyai Namah।
35. ॐ गगनवाहिन्यै नमः।
Om Gaganavāhinyai Namah।
36. ॐ अट्टहास्यायै नमः।
Om Attahāsyāyai Namah।
37. ॐ करालास्यायै नमः।
Om Karālāsyāyai Namah।
38. ॐ चरास्यायै नमः।
Om Ćarāsyāyai Namah।
39. ॐ अदितिपूजितायै नमः।
Om Aditipūjitāyai Namah।
40. ॐ सगुणायै नमः।
Om Sagunāyai Namah।
41. ॐ असगुणायै नमः।
Om Asagunāyai Namah।
42. ॐ आराध्यायै नमः।
Om Aarādhyāyai Namah।
43. ॐ हरीन्द्रदेवपूजितायै नमः।
Om Harīndradevapūjitāyai Namah।
44. ॐ रक्तप्रियायै नमः।
Om Raktapriyāyai Namah।
45. ॐ रक्ताक्ष्यै नमः।
Om Raktākshyai Namah।
46. ॐ रुधिरास्यविभूषितायै नमः।
Om Rudhirāsyavibhūshitāyai Namah।
47. ॐ बलिप्रियायै नमः।
Om Balipriyāyai Namah।
48. ॐ बलिरतायै नमः।
Om Baliratāyai Namah।
49. ॐ दुर्धायै नमः।
Om Durdhāyai Namah।
50. ॐ बलवत्यै नमः।
Om Balavatyai Namah।
51. ॐ बलायै नमः।
Om Balāyai Namah।
52. ॐ बलप्रियायै नमः।
Om Balapriyāyai Namah।
53. ॐ बलरतायै नमः।
Om Balaratāyai Namah।
54. ॐ बलरामप्रपूजितायै नमः।
Om Balarāmaprapūjitāyai Namah।
55. ॐ ऊर्ध्वकेशेश्वर्यै नमः।
Om Ūrdhvakeśeśvaryai Namah।
56. ॐ केशायै नमः।
Om Keśāyai Namah।
57. ॐ केशवायै नमः।
Om Keśavāyai Namah।
58. ॐ सविभूषितायै नमः।
Om Savibhūshitāyai Namah।
59. ॐ पद्ममालायै नमः।
Om Padmamālāyai Namah।
60. ॐ पद्माक्ष्यै नमः।
Om Padmākshyai Namah।
61. ॐ कामाख्यायै नमः।
Om Kāmākhyāyai Namah।
62. ॐ गिरिनन्दिन्यै नमः।
Om Girinandinyai Namah।
63. ॐ दक्षिणायै नमः।
Om Dakshināyai Namah।
64. ॐ दक्षायै नमः।
Om Dakshāyai Namah।
65. ॐ दक्षजायै नमः।
Om Dakshajāyai Namah।
66. ॐ दक्षिणेरतायै नमः।
Om Dakshineratāyai Namah।
67. ॐ वज्रपुष्पप्रियायै नमः।
Om Vajrapushpapriyāyai Namah।
68. ॐ रक्तप्रियायै नमः।
Om Raktapriyāyai Namah।
69. ॐ कुसुमभूषितायै नमः।
Om Kusumabhūshitāyai Namah।
70. ॐ माहेश्वर्यै नमः।
Om Māheśvaryai Namah।
71. ॐ महादेवप्रियायै नमः।
Om Mahādevapriyāyai Namah।
72. ॐ पञ्चविभूषितायै नमः।
Om Panćavibhūshitāyai Namah।
73. ॐ इडायै नमः।
Om Idāyai Namah।
74. ॐ पिङ्गलायै नमः।
Om Pingalāyai Namah।
75. ॐ सुषुम्णाप्राणरूपिण्यै नमः।
Om Sushumnāpranarupinyai Namah।
76. ॐ गान्धार्यै नमः।
Om Gāndhāryai Namah।
77. ॐ पञ्चम्यै नमः।
Om Panćamyai Namah।
78. ॐ पञ्चाननादिपरिपूजितायै नमः।
Om Panćānanādiparipūjitāyai Namah।
79. ॐ तथ्यविद्यायै नमः।
Om Tathyavidyāyai Namah।
80. ॐ तथ्यरूपायै नमः।
Om Tathyarupāyai Namah।
81. ॐ तथ्यमार्गानुसारिण्यै नमः।
Om Tathyamārgānusārinyai Namah।
82. ॐ तत्त्वरूपायै नमः।
Om Tattvarupāyai Namah।
83. ॐ तत्त्वप्रियायै नमः।
Om Tattvapriyāyai Namah।
84. ॐ तत्त्वज्ञानात्मिकायै नमः।
Om Tattvajńyānātmikāyai Namah।
85. ॐ अनघायै नमः।
Om Anaghāyai Namah।
86. ॐ ताण्डवाचारसन्तुष्टायै नमः।
Om Tāndavāćārasantushtāyai Namah।
87. ॐ ताण्डवप्रियकारिण्यै नमः।
Om Tāndavapriyakārinyai Namah।
88. ॐ तालदानरतायै नमः।
Om Tāladānaratāyai Namah।
89. ॐ क्रूरतापिन्यै नमः।
Om Krūratāpinyai Namah।
90. ॐ तरणिप्रभायै नमः।
Om Taraniprabhāyai Namah।
91. ॐ त्रपायुक्तायै नमः।
Om Trapāyuktāyai Namah।
92. ॐ त्रपामुक्तायै नमः।
Om Trapāmuktāyai Namah।
93. ॐ तर्पितायै नमः।
Om Tarpitāyai Namah।
94. ॐ तृप्तिकारिण्यै नमः।
Om Triptikārinyai Namah।
95. ॐ तारुण्यभावसन्तुष्टायै नमः।
Om Tārunyabhāvasantushtāyai Namah।
96. ॐ शक्तिभक्तानुरागिन्यै नमः।
Om Śaktibhaktānurāginyai Namah।
97. ॐ शिवासक्तायै नमः।
Om Śivasāktayai Namah।
98. ॐ शिवरत्यै नमः।
Om Śivaratyai Namah।
99. ॐ शिवभक्तिपरायणायै नमः।
Om Śivabhaktiparāyanāyai Namah।
100. ॐ ताम्रद्युत्यै नमः।
Om Tāmradyutyai Namah।
101. ॐ ताम्ररागायै नमः।
Om Tāmrarāgāyai Namah।
102. ॐ ताम्रपात्रप्रभोजिन्यै नमः।
Om Tāmrapātraprabhojinyai Namah।
103. ॐ बलभद्रप्रेमरतायै नमः।
Om Balabhadrapremaratāyai Namah।
104. ॐ बलिभुजे नमः।
Om Balibhuje Namah।
105. ॐ बलिकल्पिन्यै नमः।
Om Balikalpinyai Namah।
106. ॐ रामरूपायै नमः।
Om Rāmarupāyai Namah।
107. ॐ रामशक्त्यै नमः।
Om Rāmaśaktyai Namah।
108. ॐ रामरूपानुकारिण्यै नमः।
Om Rāmarupānukārinyai Namah।
OM! OM! OM!
![]() |
Aśoka-Sundari-Balah Tripurasundari - Lalita-Dewi - Zielona Tara Dewi Tara Dewi Mandala - Zielona Tara - Córka Śiwa i Parwati |
LINKI:
HEKATE - Potrójna Bogini Mistyki i Magii:
PLEJADY - Medytacje Światła z Plejad w Mistyce i Magii:
INDYGO - Dusze Ludzi z Promienia Aury Indygo:
HATHOR - Egipska Bogini Białej Magii:
KUNDALINI - Śakti Margah - Bogini Magii Wschodu:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz