Ajurweda Joga Tantra

I. JOGA – YOGAH 

Joga (sanskr. Yoga) to duchowa droga rozwojuzmierzająca do zjednoczenia z Bogiem, Brahmanem. Najlepiej metodycznie opracowana w podręczniku praktyki jakim jest Jogasutra napisana przez Ryszi Patańdżali. W słynnym traktacie “Jogasutry” Patanjali mówi o jodze w rozdziale pierwszym, sutrze drugiej: 

“jogah cittavrtti nirodhah” – “Joga jest to powściągnięcie zjawisk świadomości” – (tłum. z sanskr. w przekładzie Leona Cyborana), a w następnej: tada drastuh svarupe avasthanam – “Wtedy widz utrzymuje się w swojej właściwej naturze”.

Joga to jeden z sześciu głównych, ortodoksyjnych, uznających autorytet Wed, systemów filozofii indyjskiej. Pewne odpowiednie zaawansowane ćwiczenia jogiczne stosuje się również w buddyzmie w praktykach tantr oraz Dzogczen w celu rozwoju duchowego, np. dla rozpoznania natury rzeczywistości (sanskryt Śunyata). Joga zajmuje się związkami między ciałem, umysłem, świadomością i duchem, reintegracją, oczyszczeniem i wzniesieniem ponad plan materialny.

Mistrza El Moryah - Adibuddha - Wadźrasattwa - Król Magów

Słowo „yoga” pochodzi od sanskryckiego rdzenia „yuj”, co znaczy „łączyć, kierować, skupiać uwagę”, ale też „jarzmo” oraz „powściągać”. Joga była traktowana jako sposób na zachowanie harmonii duszy i ciała, higieny ciała oraz dobrej kondycji psychofizycznej. 

Joga, albo Samkhja Joga, jest jednym z najważniejszych systemów filozofii indyjskiej. Atman – duch jednostkowy posiada ponadczasowy byt. Joga uznaje prawo (karmana) i koła wcieleń (samsara), wyzwolenie dokonuje się przez odpowiedni trening. Podstawową myślą jogi jest możliwość oświecenia poprzez koncentrację, medytację i ascezę.

Autentyczne Ścieżki Jogi założone oryginalnie przez inkarnowanego Mistrza w formie Bóstwa, Śiva Yogeśvara,  Jogi których w sumie jest tylko 12-cie to:  

- Mantra Joga (Vini Joga) – ścieżka zjednoczenia poprzez recytacje formuł wedyjskich, mantramów; osiąganie mokszy poprzez recytowanie mantr

- Hatha Joga - ćwiczenia ascetyczno-mistyczne, moralne, oddechowe, cielesne (asany), medytacyjne; aktualnie najpopularniejsze odniesienie do jogi;

- Bhakti Joga - jako jedna z głównych linii jogi to dążenie do rozwinięcia miłosnego związku z Bogiem w formie Bhagawana – wizerunku Świętego; 

- Laja Joga (Laya Yoga) – medytacyjna szkoła jogi oparta na pracy z czakrami i mocy Kundalini; metoda Kundalini Joga – dążenie do wyzwolenia przez budzenie energii węża Kundalini jest metodą pomocniczą laja jogi; 

- Krija Joga (Kriya Yoga) – uproszczona Joga Królewska, czterostopniowa tajemna joga indyjskiego zakonu Giri, górskich joginów z Himalajów; joga oczyszczająca, uproszczona Radża Joga;

- Lakszja Joga (Lakshya Yoga) – uświadomienie Jedynej Rzeczywistości, Brahmana, oprócz którego wszystko inne jest jedynie chwilowym przejawem; joga celu i spełnienia; ścieżka magicznego powodzenia, dobrobytu i pomyślności osiąganych poprzez respektowanie praw i zasad Przyrody oraz działań magicznych; praca z celami, magicznymi znakami, wizjami i formułami; 

- Dźńana Joga (Jńana Yoga) – jako jedna z głównych linii jogi to ścieżka duchowej wiedzy i mądrości, w której materialna wiedza naukowa i techniczna jest zaledwie podstawą;

- Uro Joga czyli Radża joga (Raja Yogah, także niepoprawnie asztanga joga lub joga królewska) – ośmiostopniowy system jogi, którego celem jest samadhi; Joga Królewska dzieli się na trzy podstawowe części (angi): Karma, Bhakti i Dźńana

— Karma joga - dążenie do wyzwolenia poprzez bezinteresowne czyny

— Bhakti joga - tutaj jako stopień czy lekcja Radża Jogi, dążenie do rozwinięcia miłosnego związku z Bogiem, Brahmanem w formie Bhagawana

— Dźńana joga – tutaj jako stopień czy lekcja Radża Jogi, dążenie do mokszy (oświecenia, wyzwolenia się z reinkarnacji) poprzez zdobywanie wiedzy duchowej;

- Wasana Joga (Vasana Yoga) – to starożytna Joga pojazdów Bóstw, czyli scieżka w której adepci praktykują z Dewami na których podróżują Bóstwa Główne; joga zmierzająca prosto do siedziby Bóstwa; praktyki pozycji przewożących do niebiańskich pałaców; reprezentowanie Bóstw na ziemi; 

- Para Joga (Para Yoga) – wyższa czy wynosząca Joga, trudna do praktykowania, opiera się na Łasce Guru, czasem znana jako Kripa Yoga; pojazd Wyższego Ducha, Absolutu, sięgania do wyższego świata;

- Amanaska Joga (Amanaska Yoga) – to praca z niższą naturą i złymi dyspozycjami, a samo pojęcie amanaska oznacza brak intelektu, bezrozumie, niezdolność odczuwania i pojmowania, amanska jako joga to praca z użyciem niższych duchów, niskich i prymitywnych bytów, praca w niższych, demonicznych kręgach; 

- Sahadźa Joga (Sahaja Yoga) – medytacyjna ścieżka jogi polegająca na obudzeniu Kundalini i pracy z czakramami, ale od strony ćakramu Sahasrara czyli od góry; podstawą tej jogi jest Sahan czyli wytrwałość, cierpliwość i wytrzymałość, tak psychiczna jak i fizyczna; Sahan oznacza “tysiąc prób” lub “tysiąc sadhan”; 

W Indii powszechnie przyjmuje się, że Mantra Joga nazywana też Wini Jogą jest podstawową jogą i matką jog, a joga bez mantramów w praktyce nie istnieje, zatem nauczanie jogi bez nauczania mantramów wedyjskich jest wedle jogicznej tradycji oszustwem. Podstawową mantrą systemu Hatha jogi jest praktyka Sau-Ham. Cztery jogi uważa się za Mahajogę jeśli praktykowane są łącznie: mantra, hatha, laja i radża joga. Jest to tak zwana wielka joga Boga Śiva.

Warto odnotować, że dwie jogi występują niejako podwójnie, raz jako samodzielne linie przekazu jogicznego, a dwa jako część systemu Królewskiej Uro Jogi. Są to mianowicie Bhaktijoga i Dźńanajoga. Jako samodzielne linie jogicznego nauczania nie występują systemy takie jak np. Kundalini Joga, gdyż jest to ewidentnie lekcja wyrwana z kontekstu innych całościowych systemów praktyki i jako taka nie może być praktykowana oddzielnie od swej macierzy.

Wybrane podstawowe elementy Mantra Jogi, Hatha Jogi, Laja Jogi oraz Radża Jogi zwane są Maha Jogą (Wielką Jogą), która nie stanowi oddzielnej gałęzi Jogi, ale jest czymś w rodzaju Kursu Wprowadzającego do całokształtu praktyk i nauk Jogi.

II. AJURWEDA – WIEDZA ŻYCIA I ZDROWIA  

Ajurweda (sanskr. आयुर्वेद āyurveda) – medycyna wedyjska czy indyjska jest tradycyjnym, starohinduskim sposobem uzdrawiania praktykowanym od tysięcy lat. Podstawową zasadą nauki Ajurwedy jest zdolność każdego człowieka do samoleczenia. Oznacza to, że dzięki zachowaniu właściwej równowagi wszystkich energii ciała można wyraźnie ograniczyć procesy degeneracyjne i choroby. 

Medycyna ajurwedyjska opiera się na obserwacji, że wszystkie choroby mają swój początek bądź w umyśle bądź w układzie pokarmowym, a powoduje je albo złe trawienie pokarmu, albo dieta niedostosowana do dośa, czyli do biotypu psychofizycznego człowieka. Jedną z najlepiej znanych terapii ajurwedyjskich jest oparta na masażach i bioenergetyce terapia Polarity. 

Ajurweda w dewanagari आयुर्वेद , ang. Ayurveda – system medycyny indyjskiej rozwinięty w starożytności w Indii i Himalajach, w Nepalu, Tybecie, Birmie, Bangladeszu czy na Sri Lance. Ajurweda zajmuje się zdrowiem fizycznym, psychicznym i duchowym. Jest jednym z niewielu systemów medycyny niekonwencjonalnej wykorzystujących chirurgię. 

Masaż jest jedną z podstawowych terapii, która pozwala odblokować kanały energetyczne nadi dla prawidłowego przepływu energii witalnej. Warte podkreślenia jest to, że Hipokrates uznawany za „ojca medycyny” czerpał wiedzę właśnie z doświadczeń Ajurwedy. Jej silny wpływ zaznaczył się nie tylko w Grecji, ale również w starożytnym Egipcie. Ajurwedyczne kanony posłużyły też do stworzenia innego wielkiego systemu leczenia - Tradycyjnej Medycyny Chińskiej. Można więc śmiało określić ją mianem ”matki medycyny”. Przekazywana przez wieki w ustnych i pisemnych przekazach, ajurweda przetrwała do dziś i u progu XXI wieku przeżywa swój renesans.

We współczesnych Indiach według jej zasad leczy się nadal skutecznie około 80% ludności. Świadczy to o jej wysokiej, nieprzemijającej wartości. Ajurweda jest systemem holistycznego uzdrawiania, ponieważ w leczeniu pacjenta rozpatruje nie tylko zaburzenia funkcji ciała, jak przemiana materii, trawienie, wydalanie i wydzielanie, ale bierze również pod uwagę stan jego emocji, umysłu i ducha. Człowiek według jej zasad jest zdrowy tylko wtedy, kiedy wszystkie jego składowe są w równowadze. System zdrowotny Ajurwedy jest wciąż aktualny. Dla lepszego rozumienia jej kanonów powstała nawet współczesna wersja podręcznika, dostosowana pojęciowo do dzisiejszego języka.

Ajurweda ma liczne odgałęzienia, ponieważ dotyczy wielu aspektów zdrowia i uzdrawiania. Składają się na nią na przykład dieta, czyli odpowiednie odżywianie się, ale także masaż, gimnastyka, stosowanie kolorów, kryształów, ziół i przypraw. Dzięki rozpoznaniu swej dośa i zrozumieniu, jak żyć w zgodzie ze swoją prawdziwą naturą, każdy może uzdrawiać swoje vikriti - aktualny stan zdrowia emocjonalny, fizyczny i psychiczny – za pomocą najlepszych metod ajurwedyjskich, włącznie z modlitwami i inwokacjami do Bóstw Medycyny jakDhanvantari. Trzeba wiedzieć, że prawdziwi mistrzowie jogi czy tantry są także biegli w metodach leczniczych i naukach medycyny Ajurwedy. Nie ma jogi bez ajurwedy.

Ajurweda jest formalnie akceptowanym alternatywnym systemem medycznym przez WHO – Światową Organizację Zdrowia. Według ajurwedy wszystko składa się z pięciu elementów „panća mahabhutas” elementy te to, przestrzeń (akaśa), powietrze (waju), ogień (agni), woda (dźala) i ziemia (prythwi). Istoty żyjące posiadają jeszcze jeden element: jest to prana. 

Prana to siła życiowa, podstawowa energia odpowiadająca za fizyczne, umysłowe i duchowe zdrowie i siłę. Prana w sanskrycie oznacza ”oddech” i jest rozumiana jako siła podtrzymująca życie, energia witalna. Jest to podstawowe założenie ajurwedy i jogi, energia ta przepływa przez kanały subtelne zwane nadi. Energia ta podtrzymuje życie w ciele i umyśle.

Ajurweda to jeden najstarszych i najbardziej całościowych systemów leczniczych na świecie z którego pochodzi tradycyjna medycyna tybetańska oraz medycyna chińska, a pośrednio japońska. Światowa Organizacja zdrowia uznała Ajurwedę za system wysoce użyteczny dla współczesnej cywilizacji zachodniej. 

Słowa Ajur-Weda oznaczają wiedzę o życiu, lub inaczej wiedzę o zdrowym życiu (weda – wiedza; aju – życie). Uważa się, iż Ajurweda liczy sobie dużo ponad 5.000 lat. Ajurweda zarówno zajmuje się głębszym sensem choroby i ludzkiego życia, jak i zawiera szereg bardzo rozbudowanych sposobów diagnozy i terapii, w tym diagnozę pulsową. Spośród licznych metod terapii medycznej Ajurweda stosuje m.in. najróżniejsze naturalne zioła w formie pigułek, nalewek, proszków lub innych kombinacji, a także unikalne masaże oraz specyficzną, dobrze rozbudowaną bioenergoterapię. 

Ajurweda używa metod akupresury oraz akupunktury z naciskiem na masowanie 108 najważniejszych punktów zwanych marma oraz pracy na tak zwanych kanałach energetycznych czyli meridianach (nadi).

III. TANTRA - WSCHODNIA MAGIA 

Tantra, tantra joga, tantryzm – w sanskrycie तन्त्र – jedno z indyjskich pojęć, które należy do najbardziej wypaczanych i źle rozumianych na Zachodzie w tym w Polsce. Tantra, tantra joga – generalnie oznacza nauki mistyczne i ezoteryczne w indyjskiej jodze. Słowo “tantra” oznacza generalnie każdy rodzaj traktatu opisującego metody rytualnego wielbienia Bogini, Śakti, Dewi, a także praktyki jednoczenia się ze świadomością Bogini, małżonką Śiwa Boga. Tantry to nurty siwaizmu indyjskiego, także w Tybecie, Nepalu, nie tylko w Indii.

Jak uczą oryginalne tantry, tylko czciciele Bogini Kali w jednej z jej dziesięciu form mają prawo używania nazw takich jak tantra czy tantra joga, a kto nie jest wielbicielem Bogini Kali (Śakti), nigdy nie powinien używać nazwy tantra dla swych celów czy pomysłów, gdyż w wypadku nielegalnego używania tantra jogi, Bogini Kali doprowadza oszustów do szaleństwa i obłędu oraz upadku.

Tantra to pojęcie, które tłumaczone jest jako: 

“wyłanianie; usuwanie zagrażania; osnowa, wątek (w sensie tkackim); część istotną, kierowniczą czy esencjonalną; istotne nauki; model, typ, system; propagowanie; doktryna, zasada, teoria, praca naukowa, naukowy traktat filozoficzny; klasa nauk magicznych i mistycznych w jodze w formie dialogu pomiędzy Śiwą i Durgą (Śakti); nauki o stworzeniu i zniszczeniu świata, wielbieniu bogów i osiąganiu celów (spełnianiu pragnień); magiczno-mistyczne nauki udzielane przez Bogini Durga Kali wtajemniczonym!

Tantra, Tantra Joga, tantryzm - w hinduizmie, buddyzmie i dżinizmie tradycja duchowa oparta na filozofii niedualistycznej, uznająca, że wszystko, co istnieje, stanowi manifestację jednego bytu, Brahmana Boga. Byt ten jest rozumiany najczęściej jako forma czystej świadomości. Przyjmuje się, że tantryzm to pojęcie oznaczające wiedzę i koncepcje zachodnich intelektualistów na temat tego czym jest lub nie jest Tantra. Sama zaś TANTRA to ezoteryczna, pogłębiona o mistykę strona orientalnych religii i kultów.

Tantra powszechnie dzieli się na: 

- białą (śukla),

- czerwoną lub purpurową (kama) i

- czarną (śjama), a w rzeczywistości ciemno-niebieską, bo śjam (śyama) to kolor indygo.

Odpowiednio są to tantry czystości (śukla), miłości i mocy Bożej (magii). Tantra używa jednocześnie praktyk z mantrą, mudrą i jantrą! Terminy takie jak kundalinioraz ćakramy są nieodłącznie związane z tantrą. Oryginalna indyjska i tybetańska tantra nie zawiera w sobie podziałów na tzw. “lewą” i “prawą” rękę. Tantra jest cała i dzieli się na dziesięć głównych przedmiotów!

Tantra dosłownie znaczy “narzędzie służące do rozciągania (świadomości)”, od sanskryckiego rdzenia tan- “ciągnąć” z przyrostkiem -tra (por.: mantra, jantra): tanyate, vistaryate dźnianam, anena iti tantram (rozciąga, rozszerza poznanie, dlatego nazywana jest tantrą). Odnosi się do stanu świadomości, w którym zwykły świat jest nieoddzielny od doskonałego oświecenia, w taki sposób, jak dwie nici splecione są w gęstej fakturze materiału. Taki poziom umysłu jest dlatego długotrwały i niezniszczalny. Kruche i niepełne doświadczenie oświecenia, np. jedynie intelektualne zrozumienie, można z kolei porównać do łaty naszytej na materiał – ma ograniczoną powierzchnię i z biegiem czasu może się oderwać.

Adepci tantry nie wykluczają żadnego przejawu życia i świata, uznając że wszystko jest doskonałością i może być umiejętnie użyte na drodze oświecenia. Stosują różnego rodzaju praktyki, zawierające elementy jogi, medytacji czy magii, przekazywane często jedynie ustnie w nieprzerwanej linii od nauczyciela do ucznia. Na Zachodzie tantra przywołuje na myśl przede wszystkim otwarty i szczery stosunek do seksu, jako że podejście to różni się znacznie od znanego nam stereotypu duchowości – ascezy.

Seminaria jogi, tantry oraz ajurwedy prowadzone przez specjalistów z dużym doświadczeniem: 

patrz Kontakt