Krija Joga - Mahawatara Babadźi

KRIYA YOGA - NAUKA, PRAKTYKA i SŁUŻBA DUCHOWA

Po raz pierwszy Krija Joga (ang. Kriya Yoga, sanskryt: क्रिया योग) została rozpowszechniona w krajach Europy i w Ameryce w latach 1920-1952 przez Śri Paramahamsę Joganandę (Yogananda-Ji), który jest powszechnie znany jako autor "Autobiografii Jogina". Nauka i praktyka Krija Jogi jest wiedzą mistyczną, która jeżeli jest w pełni zastosowana, umożliwia człowiekowi zrozumienie i jak potrzeba przywrócenie jego wiecznej jedności z Bogiem (w sanskrycie: Brahman - Stwórca, Absolut, Wszechduch). Pozwala również dostrzegać to, że cokolwiek się robi w stanie pojednania, praca ta jest wykonywana wyłącznie przez Moc Boga (Śakti, Kundalini), który uaktywnia cały organizm i kieruje wszystkimi czynnościami Duszy mocno osadzonej w Bogu. 

Mahawatar Nagaradźa Krija Babadźi

Krija Joga (ang. Kriya Yoga) to techniki medytacji, które pomagają poszukującym duchowości osiągnąć Samourzeczywistnienie, Samorealizację, Duchowe Urzeczywistnienie, które oznacza bycie w ciągłej komunii z Atmanem - boską Duszą czy prawdziwą wyższą Jaźnią oraz z Bogiem, z Absolutem, z Brahmanem. Dzięki tym technikom jogi uczeń może postrzegać wewnętrzną obecność Boga, Brahmana, jak również odczuwać tę obecność w całym stworzeniu. Stan ten wymaga regularnej i szczerej praktyki medytacji Kriya Yogi oraz życia życiem miłości i służby duchowej. Naszym celem jest tworzenie duchowego środowiska pełnego miłości, współczucia, współpracy oraz służby, które ma służyć osobom szczerze poszukującym duchowości jak i w szerszym kontekście całemu stworzeniu. Jesteśmy zaangażowani w służenie ludzkości poprzez działalność na polu duchowym, poprzez pomoc charytatywną, zdrowotną i edukacyjną. Promujemy zintegrowany rozwój- duchowy, fizyczny, psychologiczny, emocjonalny i intelektualny- poprzez jogę, medytację, modlitwę, naukę i służbę. 

Sanskrycki źródłosłów wyrazu krija (ang. kriya) to "kri" – czynić, działać i przynosić skutek; ten sam źródłosłów znajduje się w słowie karman, oznaczającym naturalną zasadę przyczyny i skutku. W słowie krija mamy na myśli działanie wewnętrzne, akty woli, działanie energią i myślą, a w słowie karman mamy na myśli działanie zewnętrzne, siłą fizyczną, pracą rąk i nóg. Krija Joga jest zatem „zjednoczeniem (joga) z Nieskończonym przez pewne działanie lub rytuał”. Jogin, który wiernie stosuje jej technikę, uwalnia się stopniowo od karmy (karmana), czyli powszechnego łańcucha przyczynowości. Krija Joga, którą za twym pośrednictwem daję światu w tym dziewiętnastym stuleciu – powiedział Mahawatara Babadźi do Śri Lahiri Mahaśaja – jest kontynuacją tej samej nauki, którą przed tysiącami lat Śri Gopala Kryszna przekazał swojemu uczniowi Ardżunie, a która potem była znana Maharyszi Patandźalemu, Agastyarowi, Bhoganatarowi, Kabirowi, a nawet Jezusowi Chrystusowi i niektórym jego uczniom. Śri gopala Kryszna, wielki prorok Indii, awatara Wisznu, tak mówi w Bhagawad-Gicie o Krija-Jodze: „Składając wdech w ofierze wydechowi oraz ofiarowując wydech wdechowi, jogin neutralizuje oba te tchnienia; wyzwala w ten sposób z sercem siłę życia i poddaje ją swej władzy” (Bhagawad Gita, IV.29). Inaczej mówiąc, jogin wstrzymuje rozkład w ciele przez zabezpieczenie i dodatkową dostawę prany (siły życia) w procesie wdecho-wydechu, śwasa-praśwasa, przez uspokajanie pracy płuc i serca, a także wstrzymywanie w ciele mutacji wzrostu przez opanowanie apana (prądu eliminującego). Neutralizując tak rozkład i wzrost, jogin uczy się kontrolować siły życiodajne.

Rozpowszechniamy nauki Kriya Yogi w takiej postaci, w jakiej przekazywali je mistrzowie (guravah), sięgając do oryginału nauczanego przez Mistrza Śiwa Yogeśwara w bardzo dawnych czasach. Tworzą oni nieprzerwaną linię mistrzów Krija Jogi, którą bardziej współcześnie rozpoczyna Mahavatar Babaji Maharaj i Lahiri Mahaśaya. Naszym celem jako Nauczycieli (Krija Joga Aćarja) jest pomoc w duchowych poszukiwaniach poprzez nauczanie technik praktyki Krija Jogi i wspieranie duchowego rozwoju. Programy Krija Joga Sadhany oferujące wprowadzające inicjacje oraz odosobnienia są aktualnie dostępne na całym świecie, główna część podstawowych nauk ukazuje się również drukiem jak i poprzez inne media jak strony internetowe, zależnie od organizacji czy grupy praktyków Krijajogi. Tworzymy środowisko, które wspomaga duchowy rozwój, medytację i zastosowanie metod Krija Jogi w codziennym życiu. Ci, którzy z zapałem poszukują Boga i duchowości mogą nauczyć się uduchowionych nauk i metod praktyki Krija Jogi, na ścieżce Samourzeczywistnienia i świadomości Boga, bez względu na rasę, narodowość, płeć czy wyznawaną religię. 

Krija Joga to jedna z dwunastu klasycznych starożytnych odmian jogi, powiązana silniej z praktykami typu krija stosowanymi w kilku głównych systemach praktykowania jogi jako zwykle bardziej zaawansowana część systemu (szkoły jogi), najczęściej na bardziej zaawansowanym etapie praktyk mających na celu przebudzenie tajemnej Kundalini Śakti (Mocy Kundali, Śakti to Moc). Jest wzmiankowana w literaturze metafizycznej i jogicznej różnych okresów i nurtów. W ujęciu klasycznym Maharyszi Patańdźali objaśnił Krijajogę w sutrze II.1 Jogasutr, jako składającą się zawsze z trzech praktyk w stosownej kolejności: 

1. Tapas (Tapah) - ascetyczno-mistyczna żarliwość, wysiłek, zaangażowanie, dyscyplina uczniostwa; asceza;  

2. Swadhjaja (ang. svadhyaya) - czytanie, studiowanie, dosłownie studiowanie jaźni; także autorefleksja; uświadamianie procesów psychicznych, mentalnych i duchowych; 

3. Iśwara-prani-dhana - duchowe oddanie i poświęcenie się żyjącemu mistrzowi (guru); samoofiarowanie, samooddanie Bogu i Guru; 

Jej podstawowym celem Maharyszi określił, w sutrze II.2, wywołanie stanu samadhi i osłabienie kleśa (uciążliwości). Jogasutry opisują zwięźle metody podstawowe Krija Jogi w księdze drugiej. Traktat Triśikhibrahmanopaniszad to przykład Krija Jogi jako u swych podstaw równoważnej Karma Jodze znanej klasycznie jako pierwszy stopień królewskiej Radźa Jogi. Markandejapurana przypomina krije jako zalecenia rytualne Dattatreji dla jogina Alarki. Krija Jogę wspina się w takich traktatach jak: Bhaktisutry, Krijajogasara - upapurana wisznuicka, Bhagawatapurana. 

Pojęcie Iśwara (Iśvara) Jogasutry wyjaśniają w swojej pierwszej części, gdzie jest powiedziane iż jest to synonim Api-Guru, starożytnego Mistrza Duchowego, Mistrza mistrzów, Mistrza Przewodnika, a samo praktykowanie z Iśwarą powiązane jest recytowaniem poprzez dźapas (różańcowe powtarzanie głosem, słowem) oraz mentalne powtarzanie wywoływania (bhawana) oraz kontemplowanie znaczenia (artha) sylaby dźwięku znanego jako Pranawa (pranavah), wibarcji Om czy Ą w brzmieniu z połączenia i harmonii dźwięków A, U oraz M (Jogasutra I. 23-29). Praktyka z Iśwarą oraz Pranawą jest zasadniczo konieczna zarówno dla osiągnięcia wewnętrznej prawdziwej Jaźni (Duszy, Atmana) jak i dla oczyszczenia czyli usunięcia przeszkód w rozwoju duchowym, przebudzeniu i oświeceniu. 

Należy pamiętać, że cały drugi rozdział Jogasutr napisanych przez Maharyszi Patańdźali poświęcony jest Krijajodze zdefiniowanej w inicjalnym wersecie II.1 jako ascetyczny wysiłek studiowania Iśwary poprzez skupienie i całkowite duchowe oddanie żyjącemu Api Guru (Iśwara). Wymagany inicjalny kontakt z Guru, który jest żywym ucieleśnieniem Iśwara (Żyjąca Boskość), włącznie z wytrwale dotrzymywanym ślubowaniem lojalności i wysiłkiem praktykowania oraz duchowego oddania wobec żyjącego Api Guru - Iśwary, zaledwie rozpoczyna praktykę na Ścieżce Kundalini Krija Jogi. Cały rozdział, wszystkie 55 wersetów to głębokie acz zwięzłe instrukcje praktykowania Krija Jogi, podzielonej na zasadniczo Trzy Inicjacyjne Lekcje Krija. Pierwszych 27 wersetów stanowi tzw. Krija Joga Sadhanę czyli Pierwszą Krija Jogę, kolejne wersety od II.28 do II.45 stanowią Krija Abhjasę inaczej Ćarja Kriję (Ćarja Tantrę) lub Drugą Krija Jogę, a wersety od II.46 do II.55 to Trzecia Krija Joga w istotnym zarysie. Jak widać, do praktykowania Trzeciej Krija Jogi mogą być dopuszczone jedynie te osoby, u których faktycznie pojawiają się owoce praktyki Drugiej Krija Jogi (Kriyabhyasa) w postaci dziesięciu mniejszych Siddhi (Balasiddhi), doskonale opisanych w wersetach Jogasutr dotyczących Drugiej Krija Jogi. Czwarta Krija Joga opisana jest zalążkowo w wersetach III.1-15 Jogasutr. Rozszyfrowanie jednakże wersetów Jogasutr aby wiedzieć co i jak praktykować dokładnie - bez pomocy kompetentnego Śri Guru lub Krija Aćarji może być dla zainteresowanych niemożliwe, gdyż Jogasutry od zawsze wymagają z uwagi na swój zwięzły zapis, dołączenia przekazu ustnego w postaci komentarzy Mistrza Ścieżki. 

Jak wyraziście wynika z inicjalnego wersetu II.46 Jogasutr, Sukha Asana, Pozycja Pomyślna, w klasycznych tekstach opisywana jako podstawowa pozycja medytacyjna w Jodze, musi być Sthira (nieruchoma, trwała, stabilna, prosta) oraz Sukha (wygodna, komfortowa, przyjemna), a to oznacza, że podstawowa praktyka robiona jest w pozycji Sukha Asana oraz jej bardziej zaawansowanych pochodnych jak Mukta Asana, Swastika Asana, Siddha Asana, Ardhana Asana czy Padma Asana (Pełny Lotos), a nie przykładowo siedząc na krześle z garbem na plecach. Sukha Asana opisywana jest w traktatach jogicznych jako siad jogiczny w którym kolano prawej nogi spoczywa na pięcie lewej stopy, a kolano lewej nogi na pięcie prawej stopy. Jest to taki bardziej elegancki siad skrzyżny, który musi spełniać zadane wymogi formalne w postaci ułożenia czy oparcia kolan na piętach (stopach) przeciwległej nogi. Sukhasana to nie jest jakikolwiek siad skrzyżny, ale bardzo dokładnie sformalizowany technicznie, wymagany do rozpoczęcia etapu Trzeciej Krija Jogi, porządny siad skrzyżny z wymaganiami także co do poczucia wygody i zdolności do tego, aby trwać w tej pozycji nieruchomo nie tracąc komfortu przebywania w niej. Ideał "sthirasukham asanam" przenosimy także na każdą praktykowaną Asanę, ale to dalsza część zaawansowanego treningu Krija. Przypominanie o wyprostowanym tułowiu, prostej sylwetce, spionizowaniu oraz ściśle odpowiednim ułożeniu nóg w Sthira-Sukha-Asanam (Sukhasana) - to zaiste zagadnienia trywialne, które przez dwie pierwsze inicjacyjne Krije trzeba tak wypraktykować, aby na nasz widok jako Kriyavanta (Kriyavan/t, Kriyaban) inni spontanicznie poprawiali swoją pozycję do medytacji na bardziej prawidłową, a Kriyavanah (adept/ka, adepci) był/byli wzorem do naśladowania! 

Technicznie, praktyki typu KRIJA generalnie dzielą się na trzy główne grupy: 

1. Sthula Krija - to krije fizyczne, mocno osadzone w aktywności ciała, w tym bandhy i mudry; 

2. Sukszma Krija (ang. Sukshma Kriya) - subtelne krije oparte na oddechu i skupieniu, wizualizacje z kolorem, jantrą i mentalną aktywnością; 

3. Laja Krija (ang. Laya Kriya) lub Daiva Kriya - zaawansowane krije o charakterze niebiańskich doświadczeń wewnętrznych bliskich Samadhi, jak np. słyszenie głosu Guru, widzenie Guru lub Dewów, spotkanie Mahavatar Babaji etc. 

Hatha Joga wykorzystuje mocno głównie grupę Sthula Krija, a Radźa Joga i Krija Joga głównie Sukszma i Laja Krije. Mahavatar Babaji zalecał, aby nauczyciel znał wszystkie techniki typu krija i dzięki temu mógł oprócz ogólnego wprowadzenia w medytacje Krija Jogi, bardzo mocno indywidualizować metody praktyki swoich inicjowanych uczniów duchowych. Zwykle przyjmuje się podział technik Krija na 144 metody szczegółowe, odpowiednio poklasyfikowane, głównie na użytek nauczycieli prowadzących uczniów poprzez inicjację. 

Ogólnie, mamy także trzy zasadnicze sposoby prowadzenia uczniów zależnie od ich długotrwałych właściwości i skłonności: 

1. Kszangkara (ang. Kshangkara) - Podejście mądrościowe, rozwój percepcji wiedzy wewnętrznej, mistycznej i objawionej; 

2. Hangkara - Podejście charyzmatyczne, nastawione na rozwój charyzmatów i boskiej mocy duchowej, siddhi i wibhuti; 

3. Langkara - Podejście niebiańskie, nastawienie na doświadczenia i kontakty dewaiczne, absorbcję przez Dewy, Bóstwa; 

Korzenie Krijajogi tkwią w tradycji wedyjskiej, w Sanatana Dharmie, nie jest związana z żadną konkretną późniejszą religią ani reformacją, i może być praktykowana przez członków różnych wyznań religijnych jako część praktyk prawdziwej, głębokiej duchowości i mistyki. Termin krija jest często wykorzystywany w Indiach, toteż spora część technik określanych mianem Krijajoga różni się w zestawach od Krijajogi nauczanej przez Mahawatara Babadźi i Lahiri Mahaśaja oraz ich następców. Słowo krija (podobnie jak słowo karma oznaczające czyn) pochodzi od cząstki kri, która oznacza czynić, reagować i znaczy ono czyn, działanie. Słowo joga oznacza zjednoczenie, zjednoczenie z Bogiem. Połączenie słów Krija oraz Joga znaczy jednoczyć się z Bogiem (Nieskończonym) poprzez czynność, działanie, rytuał. Słowo krija (oznaczające czyn) jest bardzo popularne w językach indyjskich, dobrze znane jako czynność czy działanie rytualne w tradycji wedyjskiej i jodze okresu upaniszad. Wykorzystywane jest również (oprócz tekstów dotyczących krijajogi) w tantrze i w buddyzmie. Pojawia się także w Bhaktisutrach i Jogasutrach. 

Swami Jogananda napisał w swojej Autobiografii Jogina, że Krijajoga polega na mentalnym sterowaniu oddechem w dół i w górę, wokół sześciu centrów na kręgosłupie (ćakr). Opisał też technikę medytacji bardzo ogólnie ze względu na obowiązek trzymania jej w tajemnicy. Mistrz Lahiri Mahaśaja podał w jednej ze swych książek nieco pobieżny opis kilku praktyk początkowej Krijajogi: 

* pranajama (właściwy oddech), kontrolowanie energii życiowej, prany; 

* wizualizacja w pozycji jonimudra (palce dłoni na punktach zmysłów); 

* odpowiednie ułożenie języka w głowie czyli khećari mudra; 

* koncentracja na bindu i wsłuchiwanie się w dźwięk Om, a ściślej w kosmiczną Pranawę; 

* utrzymywanie pięciopromiennej gwiazdy między gardłem, a czołem. 

Nauka i praktyka Krija Jogi

Szczery poszukiwacz duchowy, który podąża ścieżką Krija Jogi z miłością (preman), oddaniem (dhana) i chęcią wzrostu duchowego może osiągnąć urzeczywistnienie (Sampradźńata) – nawet wciągu jednego życia. Ta potężna joga jest manifestacją wielu ścieżek jogi odpisanych w Bhagawad Gicie, ale głównie opiera się na podstawowych etapach Królewskiej Ścieżki Radźa Jogi: 

1. Karma Joga – nieprzywiązywania się do owoców swoich działań w świecie zewnętrznym i, co ważniejsze, wewnętrznym (aktywności umysłu); oczyszczania ze złoża karmicznego; bezinteresowna służby duchowa (praca bez wynagrodzenia, bez oczekiwania pochwały czy korzyści) dla ludzkości, guru i inicjantów, a także dla Boga; 

2. Bhakti Joga – bezwarunkowa miłość jest obudzona poprzez wdzięczność i radość wypływającą z bycia jednością z całym stworzeniem, które jest świadomością kosmiczną; wielbienie Boga, wielbienie Guru; duchowe oddanie Bogu i Guru; ofiarowanie się Bogu i Guru na wieczną służbę duchową (Sewa, Sewana); bezinteresowna służba na rzecz Aśramu (Sanghi), Guru i Boga; 

3. Dźńana Joga (ang. Jnana Yoga) – zdyscyplinowany intelekt zdobywa duchową wiedzę oraz zrozumienia, i ta mądrość tworzy wolność poprzez nieprzywiązanie do owoców swoich działań; ogromna widza i mądrość płynąca nie tylko z wyuczenia ale także z objawienia. 

Proste, nie związane formalnie z żadną religią techniki starożytnej Krija Jogi, jako takie nie są związane z żadną organizacją religią ani ezoteryczną, chociaż opierają na Sanatana Dharmie, wedyjskiej nauce będącej Matką Wszystkich Religii. Jej proste techniki nie sprawiają trudności, na początkowym poziomie nie wymagają wyrzeczeń i są odpowiednie zarówno dla osób prowadzących gospodarstwo domowe, jak i dla mnichów czy mniszek żyjących w aśramach. Czerpiąc z zasad Karma Jogi, Krija Joga uczy, że wszystkie czynności, "kri", są wykonywane przez boską Duszę, przez prawdziwą wyższą Jaźń, przez Atmana. Ciągła uważność Mocy Duszy może zamienić wszystkie aktywności w uwielbienie, w szczęśliwość i ekstazę Samadhi (Najwyższe Światło). Świadomość, że boska Dusza, Atman, wdycha każdy oddech prowadzi ostatecznie do kontroli umysłu i wyzwolenia. 

Naukowy proces kultury duchowej i Królewska Ścieżka Radźa Jogi prowadząca do duchowego Urzeczywistnienia jest bazą wszystkich kriji. Techniki Krija Jogi  podkreślają powiązanie pomiędzy oddechem (śwasa-praśwasa) i umysłem (manas). Oddech wpływa na umysł i odwrotnie. Wzajemne powiązanie ujawnia sekrety kontroli własnego umysłu i swoich zmysłów: „Kontrola oddechu jest samo-kontrolą. Mistrzowskie opanowanie oddechu jest mistrzostwem nad sobą, nad ego i zmysłami (indrija). Stan bez oddechu jest nieśmiertelnością”. Stan Samadhi, bez oddechu, jest urzeczywistnieniem Absolutu, Brahmana. Należy jednakże pamiętać, że z definicji Krijajogi, wszelka praktyka rozpoczyna się od TAPAS, a każda sesja praktyki musi zawierać w sobie trzy elementy: Tapas, Swadhjaję i Iśwarapranidhanę! Pierwiastek wyrazowy "TAP" sugeruje wytwarzanie gorąca, ciepła, rozgrzewanie, ogrzewanie, spalanie, palenie ognia, świecenie, jaśnienie, rozświetlenie, oświecenie, tęsknotę, a także przechodzenie przez ból i cierpienie, wysiłek aż do bólu, ciężką pracę aż do silnego rozgrzania, spalanie bólu i cierpienia w pełnej poświęcenia ciężkiej pracy, w potwornym wysiłku; religijne zadośćuczynienie, pokutę, ascezę. Praktykuj zatem solidnie, pracuj nad sobą ciężko, aż wzbudzisz palący ogień i jasne światło. Praktyki rozpalania wewnętrznego ognia czy zapalania wewnętrznych świateł i rozjaśniania wnętrza jak najbardziej pasują do Tapasu. Głębsze znaczenie i metody jogicznych praktyk typu Tapas (tapasya) otrzymują adepci Krija Jogi od Nauczyciela lub Mistrza.  

Bezpośrednia transmisja od Nauczyciela (Aćarja, Guru) do ucznia (Śiszja, Ćelah) Krija Jogi jest wspaniałą okazją, aby osiągnąć wyższe stany świadomości niebiańskiej i zmienić swoje życie poprzez rozwój ciała, umysłu, intelektu i świadomości Duszy, Atmana. Kundalini Krija Joga jest szybką i prostą ścieżką, podobnie zresztą jak pozostałe z dwunastu ścieżek Jogi zainicjowanych w dawnych czasach przez Mistrza Śiwa Yogeśwara i Boginię Parwati Dewi. Techniki Krija Jogi są przekazywane z mistrza (Guru) na ucznia (Ćelah), z mistrza na kandydata oraz z nauczyciela na studenta. Nie ma pisemnego dokumentu, który zarejestrowałby kiedy starożytna tradycja Krija Jogi się rozpoczęła, ale wiemy, że korzenie Jogi znajdują się w dalekiej starożytności. Te duchowe techniki jogiczne  były praktykowana przez świętych (sadhu), proroków (awatarów) i mędrców (ryszich) od niepamiętnych czasów. Ryszi („Widzący”, "Mędrcy") Upaniszad, Śri Kryszna w Bhagawad Gicie, Maharyszi Patańdźali w Jogasutrach oraz wielu innych mistrzów jogi praktykowało i nauczało tych starożytnych metody krija przez wieki, także szczególnie w takich systemach jogi jak Laja Joga oraz Radźa Joga. Krija Joga jest potężnym narzędziem przeznaczonym dla poszukiwaczy (pariwradźaków) wywodzącyh się ze wszystkich religii w celu przyspieszenia rozwoju duchowego, oświecenia i wyzwolenia (zbawienia, soterii). Śri Adi Śankara w traktacie Viveka Chudamani przedstawia trzy rzeczy, które są bardzo rzadkie na tym świecie: urodzenie w ciele człowieka, posiadanie pragnienia uwolnienia oraz posiadanie towarzystwa wielkiego duchowego, w pełni zrealizowanego mistrza (Śri Guru-Dźi). 

Początki technik krija 

W czasach współczesnych, w 1861, nieuchwytny i tajemniczy mistrz, Mahavatar Babaji (Mahawatara Babadźi) lub Mahavatar Nagaraja Kriya Babaji (spolszcz. Mahawatara Nagaradźa Krija Babadźi), na nowo zaprezentował starożytne techniki Krija Jogi czy bardziej prawidłowo mówiąc Kundalini Krija Jogi ludziom poprzez swojego zdolnego ucznia, Śri Śyama-Ćaran Lahiri Mahaśaya, pobożnej osobie prowadzącej gospodarstwo domowe i liczną rodzinę. Śri Lahiri Mahaśaya, jak go nazywano, ma  wielu urzeczywistnionych duchowo, w pełni oświeconych i wyzwolonych uczniów. Czołowymi z nich są Swami Śriyukteśwar Giri, który dobrze znał pisma zarówno wschodu, jak i zachodu, i który osiągnął najwyższy poziom urzeczywistnienia oraz Śrimat Bhupendranath Sanyal Mahaśaya, jogin prowadzący gospodarstwo domowe najbardziej pamiętany za swoją metafizyczną interpretację Bhagawad Gity w świetle Krija Jogi. Spośród wielu uczniów Swamidźi Śriyukteśwara byli Paramahamsa Jogananda, autor Autobiografii Jogina oraz Swami Satyananda Giri, który był prezydentem Karar Ashram do roku 1971, który został założony przez Swami Shriyukteshwara-Ji (Śri Yukteśvar Giri) w 1903. 

Swami Paramahansa Yogananda

Najbardziej kojarzony na świecie z Krija Jogą Mistrz Paramahansa Jogananda - w dewanagari परमहंस योगानन्‍द, ang. Paramahansa Yogananda ur. 5 stycznia 1893, zm. 7 marca 1952 – to indyjski Jogin, Swami (mistrz indyjskiego Zakonu Swami). Jego największym osiągnięciem w świecie zachodnim, było rozpowszechnienie starożytnej Krijajogi. Napisał autobiografię pod tytułem „Autobiografia jogina”, która została przetłumaczona na ponad siedemdziesiąt języków i jest dziełem masowo inspirującym miliony ludzi do praktyki Krija Jogi. Jego mistrzem duchowym jest Śri Jukteśwar Giri oraz Mahawatar Babadźi (ang. Mahavatar Babaji). 

Paramahansa Jogananda urodził się w rodzinie bramińskiej pod imieniem Mukunda Lal Ghosh, w miejscowości Gorakhpur, stanie Uttar Pradeś, w Indiach. Jego ojcem był Bhagabati Charan Ghosh, a matką Gurru Ghosh. Rodzice Joganandy byli wielbicielami i uczniami Krija Jogi u Śri Lahiri Mahaśaja, ucznia Mahawatara Babadźi. Miał siedmioro rodzeństwa – trzech braci i cztery siostry. W swojej autobiografii pisze, że już od najmłodszych lat był zainteresowany mistyką, duchowością i religią. Przebywał w obecności joginów oraz siddhów, których cuda wywierały na nim wrażenie. W wieku 17 lat, w 1910 roku spotkał swojego mistrza duchowego (guru) – Śri Jukteśwara Giri. Po ukończeniu studiów, w 1915 roku wstąpił do zakonu Giri i przyjął imię Jogananda, co oznacza „uszczęśliwiony poprzez zjednoczenie z Bogiem” albo prościej: "Szczęśliwy Jogin" lub "Szczęście Jogi". Odtąd znano go jako Swami Jogananda. 

W 1917 roku Swami Śri Jogananda założył niewielką szkołę dla chłopców w wiosce Dihika, w indyjskim Bengalu. W 1918 roku przeniósł ją do miasta Ranchi. W tej szkole nauczanie zwyczajne było połączone z nauką jogi i medytacji krija. Jej program edukacyjny zawierał wiele elementów starożytnego systemu nauczania znanego jako Gurukula. Należało do nich między innymi prowadzenie zajęć na świeżym powietrzu, pod wielkimi starymi drzewami. W 1920 roku Swami Jogananda Giri pojechał do USA na Międzynarodowy Kongres Jedności Religii w Bostonie, gdzie wygłosił historyczną mowę pod tytułem 'The Science of Religion' (Naukowa Wiedza Rekigii). W tym samym roku założył tam słynne Self-Realization Fellowship, odpowiednik indyjskiego YSS. W 1935 roku Śri Jogananda przybył w odwiedziny do Indii. Przyczynił się tam do założenia Yogoda Satsanga Society of India (YSS). Podczas swego pobytu w Indiach spotkał wielu świętych takich jak: Mahatma Gandhi, Anandamaji Ma, Giri Bala. W tym okresie w Puri wszedł w mahasamadhi Guru Joganandy – Śri Jukteśwar. W 1936 roku Mistrz Jogananda ponownie wyjechał z Indii i pojechał wykładać Krijajogę do Londynu oraz do innych krajów. Swami Jogananda odszedł świadomie 7 marca 1952 roku w Los Angeles, a liczni świadkowie wspominają, że osiągnął mahasamadhi, świadome i zapowiedziane wcześniej odejście Duszy Zbawionej, Wyzwolonej. 

W ciągu stu lat, które minęły od urodzin, Paramahansa Joganandy uznano go za wybitnego przywódcę duchowego XX wieku. Jego dzieło, "Autobiografia jogina" znalazła się na liście stu najwartościowszych książek XX stulecia w dziedzinie duchowej; została przetłumaczona w całości na 18 języków indyjskich oraz na ponad 30 języków z całego świata, a z częściowymi i nieautoryzowanymi tłumaczeniami na ponad 70 języków świata i uznana na całym świecie za klasyczne dzieło literatury mistyczno-duchowej oraz mistyczno-religijnej. Swami Jogananda, nazywany ojcem Krijajogi na Zachodzie, opisuje swoje doświadczenia w kontakcie ze współczesnymi świętymi i oświeconymi mistrzami indyjskimi oraz nauki, które u nich intensywnie pobierał. Z naukową dokładnością wyjaśnia działanie subtelnych, lecz ścisłych praw, których znajomość umożliwia joginom dokonywanie cudów oraz opanowanie ciała i umysłu. Głęboko inspirująca, książka ta jest zarazem pełna ciepłego humoru i niezwykłych postaci, do których zalicza się także sam Autor tego dzieła. "Autobiografia jogina" to pasjonująca opowieść o poszukiwaniu prawdy (satyam), a jednocześnie obszerne wprowadzenie do całej nauki i filozofii jogi, ukazujące podstawową jedność wielkich religii Wschodu i Zachodu. Wydana po raz pierwszy w 1946 roku, została potem poprawiona i uzupełniona przez Śri Paramahansę Joganandę przed jego odejściem w 1952 roku. Autor dodał dużą część tekstu, w tym ostatni rozdział. Obecne wydania zawierają ponadto zwykle ze 20 stron fotografii. 

Spopularyzowany dopiero na początku XXI wieku Paramahamsa Hariharananda, który był prezydentem niewielkiego indyjskiego Karar Ashram od 1971 oraz założonej przez siebie międzynarodowej organizacji Krija Jogi, był również bezpośrednim uczniem Swamidźi Śriyukteśwara od którego otrzymał pierwszą krija czyli Krija Joga Sadhanę. Zarówno Swami Śri Paramahamsa Yogananda jak i Paramahamsa Hariharananda byli urzeczywistnieni i przysłużyli się w rozpowszechnieniu nauk Krija Jogi na całym świecie. Do czasu swojej śmierci, 3 grudnia 2002 roku, w wieku 95 lat (1907-2002), Paramahamsa Hariharananda doglądał rozwój duchowy każdego swojego studenta. Był czule nazywany „Baba” przez jakieś trzy tysiące uczniów i studentów z całego świata. Jego boska miłość i współczucie pozostają dla wielu jego uczniów niedoścignione. Paramahamsa Prajnanananda, duchowy uczeń i następca Paramahamsy Hariharanandy po jego śmierci, podróżuje po świecie jako kolejny mistrz Krija Jogi, nauczyciel, autor i mówca. Pod jego przewodnictwem kilkanaście międzynarodowych grup Krija Jogi, wspieranych przez mnichów, nauczycieli oraz wielbicieli wciąż się duchowo rozwijają. 

Jednakże, ciągle istnieje sukcesja uczniów Swami Paramahansa Joganandy, którzy bardzo aktywnie przygotowują do Inicjacji i nauczają Krija Jogi tak, jak czynił to Mistrz Śri Yukteśwar oraz Paramahansa Jogananda. Po śmierci Swami Paramahansa Joganandy, linia sukcesji przeszła na Swami Rajarsi Janakananda (Radźaryszi Dźanakananda) od 1952 do 1955 roku, a potem od 1955 roku na Śri Daya Mata, która kierowała ruchem SRF/YSS aż do jesieni roku 2010. Następnie główna linia sukcesji Paramahansa Joganandy przeszła na kolejną Mistrzynię którą od stycznia 2011 roku jest Śri Mrnalini Mata (Śri Mataji, Matadźi, Śri Mata, Ma), a która od 1966 roku pełniła funkcję wiceprezydenta SRF/YSS. Należy odnotować, że Krija Joga wedle nauk i przekazu Paramahansa Joganandy od 1962 roku nauczana jest przez odnogę SRF/YSS znaną jako Ananda Sangha, której głównym mistrzem i liderem aż do swej śmierci w 2013 roku był Swami Kriyananda znany także jako James Donald Walters. Istnieje także dynastyczny, rodzinny przekaz Krijajogi znany w rodzinie samego Śri Lahiri Mahaśaya, a aktualnym mistrzem jest Śri Shibendu Lahiri Guruji, przekaz z Ojca na syna, wedle tradycji dawnych Ryszich. 

Jeden z najpotężniejszych przekazów Krijajogi w stylu południowym 18-tu Mahasiddhów pochodzi w XX wieku od S.A.A. Ramaiah Chettiar'a (1923-2006) i V.T. Neelakantan'a (1900-1983), a wspomnieć także wypada o czterech większych manifestacjach Mahavatar Babaji począwszy od 1861 (Lahiri Mahaśaya), potem w Hariakhan od 1890 do 1924, potem w połowie XX wieku, w latach 50-tych, w tym dla Ramaiah i Neelakan'a, a w końcu w latach 1970-1984 jako Haidhakan Babaji, a to oczywiście nie koniec Misji Mahawatara, którego od czasu do czasu ktoś spotyka jeśli dłużej i intensywniej praktykuje w odpowiednim regionie Himalajów, gdzie mistrz ma swoją duchową siedzibę.

Jak rozpocząć praktykę Krija Jogi 

W aśramach i centrach Krija Jogi ulokowanych na całym świecie, kierowane medytacje są otwarte dla wszystkich inicjowanych przez autoryzowanych nauczycieli, aćarjów oraz mistrzów, Guru. Programy wprowadzające oraz inicjacje są regularnie organizowane. Jesteśmy szczęśliwi z możliwości pomocy Ci w jakikolwiek sposób w Twojej praktyce Krija Jogi oraz Laja lub Radźa Jogi. Po więcej informacji na temat Krija Jogi sięgnij po listę aśramów lub centrów ulokowanych najbliżej Ciebie i skontaktuj się ze wskazanymi osobami bezpośrednio lub zgłoś się poprzez podstronę KONTAKT na ogólnokrajowe zajęcia dla Inicjowanych lub Kandydatów. 

Inicjacja w Krija Jogę 

Nieprzerwana linia bezpośredniego przekazu - każdy, kto chce praktykować, musi szczerze i z oddaniem podjąć inicjację do autentycznych technik szkoły Krija Jogi bezpośrednio od Mistrza (Śri Guru) lub od jednego z uprawnionych przez niego mnichów czy nauczycieli (aćarja). W linii nauczania wywodzących się od Mahavatar Babaji istnieją także wprowadzające w medytację kursy i lekcje korespondencyjne rozsyłane pocztą tradycyjną udostępniane przez organizację Krija Jogi, jednak część nauczycieli udostępnia nauki i lekcje medytacji tylko poprzez żywą i osobistą obecność ucznia na praktykach. 

Osoby, które chciałyby otrzymać inicjację w Krija Jogę, zachęca się do tego aby „przygotowały swoje pole” poprzez zapoznanie się z naukami Mistrzów, najlepiej takich jak sam Mahawatara Nagaradźa Krija Babadźi oraz Paramahamsa Jogananda i Śri Yukteśwar. Dobrym początkiem może być subskrypcja internetowego magazynu lub przeczytanie jednej z książek autorstwa a Paramahamsa Joganandy, Paramahamsa Hariharanandy lub najlepiej zaczynając od książki "Autobiografia Jogina" Śri Paramahamsy Joganandy. 

Typowe współczesne, na początek XXI wieku seminarium Krija Jogi składa się z wykładu wstępnego (zwykle w piątek wieczorem, około 90 do 120 minut), a następnie z inicjacji do autentycznych praktyk technik Krija Joga Sadhany (Pierwszej Krija) przez upoważnionego do tego nauczyciela (aćarję) i minimum trzech praktycznych medytacji grupowych prowadzonych przez nauczyciela w sobotę i niedzielę. Potem każdy regularnie praktykuje poznane metody samodzielnie i uczestniczy w medytacjach grupowych w swojej miejscowości, w zależności od ich dostępności (zazwyczaj są to medytacje organizowane raz w tygodniu). Można także brać udział w sobotnio-niedzielnych lub kilkudniowych spotkaniach grupowych regionalnych mających na celu ugruntowanie i pogłębienie praktyki oraz w odosobnieniach, trwających zwykle 10 lub 12, a czasem 21, 40 lub 48 dni. 

W Indiach adepci inicjowani różnych nauczycieli i mistrzów Krija Jogi oraz zaprzyjaźnionych i podobnych systemów jogicznych jak Laja Joga czy Radźa Joga - swobodnie, bez żadnych ograniczeń i zastrzeżeń, mogą przychodzić do grup inicjowanych na wspólne praktyki grupowe czy zajęcia typu czytanie Bhagawad Gity albo Studiowanie Jogasutr Patańdźali Maharyszi. 

Starożytna tradycja przekazu królewskiej nauki medytacji w Radźa Jogę (Raja Yoga), w Laja Jogę (Laya Yoga) czy w Krija Jogę (Kriya Yoga) zaczyna się od psychofizycznego i moralnego oczyszczenia (Śuddhi). Uczniowie uczestniczą w tej świętej ceremonii by oczyścić Suszumnę i całe ciało energetyczne (Linga Śarira). Każdy poszukujący (Pariwradźaka) jest inicjowany indywidualnie poprzez bezpośredni kontakt z nauczycielem w linii sukcesji Zakonu Swami. Nauczyciel bezpośrednio pomaga postrzegać nowoinicjowanemu trzy boskie aspekty: dźwięk, światło i wibracje. Poprzez ten proces, poszukujący uczy się dostrzegać wewnętrzne Światło Duszy (Atma-Jyoti), słyszeć boski dźwięk (Anahata Nadam) i odczuwać boskie wibracje/drgania/pulsacje w całym ciele. Podczas tej ceremonii nauczyciel (aćarja) intonuje święte mantry z odpowiednim ich wyjaśnieniem w języku, w którym prowadzona jest inicjacja. Na początku ceremonii nauczane są podstawowe techniki wyciszenia umysłu, przygotowujące ucznia do przyjęcia boskich energii (Daiva Pranah). 

Inicjacja (Dikszan) w Święty Strumień Boskiej Świadomości uzyskiwana jest przez pokonanie wewnętrznej paplaniny umysłu. Gdy procesy myślowe zostaną wyciszone, wówczas staje się możliwe zanurzenie się w Boskość (Daiwam) w formie dźwięku, wibracji i światła. 

Ceremonia inicjacji (Diksza-Darśana) składa się z następujących etapów: 

• Oczyszczenie ciała pranicznego, suszumny i pięciu narządów zmysłów;

• Postrzeganie trzech boskich aspektów; 

• Błogosławieństwo z kwiatem; 

• Ofiarowanie oddechu boskiemu ogniowi; 

• Przyrzeczenie, ślubowania; 

• Ofiara dla Boga i mistrzów duchowych; 

• Pokropienie świętą wodą w intencji pokoju; 

Uczestnictwo w ceremonii inicjacji obejmuje:

• Wszystkie oczyszczenia podczas ceremonii przed obliczem nauczyciela (aćarja) lub Mistrza (Guru); 

• Naukę technik praktyki pierwszego poziomu Krija Jogi (Pierwsza Krija Joga, Krija Joga Sadhana); 

Pierwszy etap ceremonii oczyszcza ciało energetyczne (pranamaya manakośa) ucznia. Kolejne oczyszczanie odbywa się podczas ceremonii ofiarowania oddechu ogniowi, często robionej w Indii przy wielkim zapalonym Ognisku z ogniową Yajńą. Ta ceremonia jest zewnętrznie tylko symbolem, lecz powoduje oczyszczanie na głębszych, subtelnych poziomach. Głębokość oczyszczania jest zależna od pragnienia i wrażliwości kandydata na ucznia (ćelah). Pod koniec tej ceremonii, nauczane są techniki pierwszego poziomu krija (podstawowe Sthula Krija), tak aby każda nowa osoba mogła samodzielnie ćwiczyć i medytować oraz kontynuować proces oczyszczania boskiej Duszy z uwarunkowań karmicznych. Przedstawianych jest zwykle tylko kilka technik z całej Krija Jogi (podobnie jest w Laja i Radźa Jodze). 

Cała taka inicjacyjna ceremonia, włącznie z postrzeganiem trzech boskich aspektów, prowadzona jest przez uprawnionego nauczyciela lub mnicha (swami-dźi), przez aćarję (nauczyciel) lub guru (mistrza). Pierwsza Inicjacja w Krija Jogę oraz w Radźa Jogę odbywa się zwykle tak, że uczeń i nauczyciel siedzą w pozycji medytacyjnych w czasie ceremonii inicjacji. W czasie ceremonii inicjacji w Laja Jogę czy medyczną Bhaiszadźja Jogę, uczeń i nauczyciel zwykle stoją przed specjalnym ceremonialnym ołtarzykiem. Zainteresowani kolejnym poziomem inicjacyjnego wtajemniczenia powinni praktykować przez okres zwykle od jednego roku do pięciu lat, w tym uczestniczyć w wielu dłuższych praktykach odosobnieniowych, grupowych oraz indywidualnych, prowadzonych przez nauczyciela lub guru i wykazać się znakami postępu w rozwoju duchowym, które są weryfikowalne dla nauczycieli i mistrzów tradycyjnych metod jogicznej praktyki. 

Ofiarowanie (Dhana): Uczeń ofiaruje trzy symboliczne dary nauczycielowi lub mistrzowi, jako ofiary dla Boga i mistrzów ścieżki. Tymi trzema darami są: pięć owoców, które reprezentują owoce wszelkich działań w ciągu życia; pięć kwiatów, które reprezentują pięć organów zmysłów; i stosowny dla kraju oraz miejsca datek finansowy wspierający pracę mistrza duchowego. Te trzy dary reprezentują odpowiednio: ciało przyczynowe, astralne i fizyczne. 

Formalności procesu inicjacyjnego  

Przed inicjacją i naukami uczeń wypełnia specjalny formularz dla nowoinicjowanych w Ścieżkę Kundalini Krija Jogi, a w dawniejszym stylu, nauczyciel lub mistrz wpisuje nowoinicjowanych do specjalnej Księgi Uczniów zwanej Księgą Życia lub Księgą Wtajemniczeń.  Składa się także solenne przyrzeczenie (ślubowanie) nieujawniania technik praktyki innym osobom w celu utrzymania ich czystości w linii nauczania. Nie udziela się nauk ani inicjacji osobom, które chcą pozostać anonimowe, a dawna tradycja wymaga także, aby nauczyciel czy mistrz wiedział, gdzie aktualnie mieszka i przebywa uczeń podejmujący inicjację, co pozwala skutecznie posyłać błogosławieństwa. generalnie zasada w rozwoju duchowym jest taka, że "anonimowych gości nie przyjmujemy do duchowości!". 

Dalsza praktyka jogiczna 

Nowoinicjowanych zaprasza się do uczestniczenia przynajmniej w trzech kolejnych prowadzonych sesjach medytacyjnych z nauczycielem lub asystentem nauczyciela. Cotygodniowe prowadzone medytacje grupowe organizowane są w ośrodkach na całym świecie, a także w formie seminariów dla inicjowanych i dłuższych odosobnień medytacyjnych. Jeśli w okolicy nie ma grupy w zajęciach której można regularnie uczestniczyć, adepci powinni uczestniczyć w medytacjach grupowych u nauczycieli podobnych w duchu i metodach inicjacyjnych systemów jogi, jak chociażby Radźa Joga, Laja Joga, Mantra Joga, Maha Joga, Śiwa Joga, Natha Joga, Bhaiszadźja Joga czy Mansa Joga. Uczestniczenie w zajęciach szkół jogi nie posiadających oryginalnego systemu inicjacyjnych wtajemniczeń nie jest polecane i nie przynosi korzyści osobom posiadającym przekaz w oparciu o autentyczną jogiczną Dikszę - Inicjację. 

Tytuły prawdziwych aćarjów 

Tradycyjnie, nauczyciel danego systemu inicjacyjnego jogi nazywany jest Aćarja (ang. Acharya), a jeśli chce podkreślić rodzaj nauczanej jogi, mówimy Krija-aćarja, Laja-aćarja, Radźa-Aćarja, Sahadźa-Aćarja etc., zaś szlachetny tytuł Joga-aćarja (ang. Yoga-Acharya, Yogacharya) może używać jedynie taki nauczyciel jogi, który inicjuje w kilka, zwykle przynajmniej pięć różnych systemów czy ścieżek inicjacyjnego przekazu jogi czyli np. potrafi inicjować w kilka poziomową Krija Jogę, w kilka poziomową Radźa Jogę, w kilka poziomową Śiwa Jogę, Bhaiszadźja Jogę czy Laja Jogę, a także w specjalne metody Dewa Jogi z kilkoma różnymi Dewami. 

Yogaćarya czy w spolszczeniu Jogaćarja (Joga-aćarja) to nauczyciel wysokiego poziomu, który może znać nawet wszystkie dwanaście tradycyjnych linii przekazu jogi i ich wszystkie inicjacje. Oczywiście, prawdziwy Yogacharya (Jogaćarja) musi umieć też nauczać wszelkie specyficzne metody jogiczne. Ktoś kto uczy tylko Krija Jogi czy tylko Laja Jogi - będzie określany mianem Aćarja (ang. Acharya) lub precyzyjnie do nauczanej inicjacyjnej ścieżki jako Kriyacharya (spolszcz. Krijaćarja, Krija-aćarja) czy Layacharya (Lajaćarja, Laja-aćarja). Zanim się do kogoś zwrócimy tytułem Yogacharya, musimy się upewnić w jak wielu ścieżkach jogicznych posiada uprawnienia do przyjmowania uczniów poprzez Inicjację, Dikszan. Zwykły instruktor, biegły w technikach i ćwiczeniach, ale bez uprawnień do inicjowania i przyjmowania uczniów duchowych - to Snataka lub Śućaka, czasem Waćaka. 

Autobiografia Jogina - inspirująca książka Śri Paramahansa Jogananda 

Istnieją duchowe książki, których się nie zapomina nigdy. Ich mądrość promieniuje przez całe nasze życie, gdyż moc posianych w nich słów w połączeniu z naszym późniejszym osobistym doświadczeniem, długo drąży naszą podświadomość wzywając nas do przekucia słów w prawdziwe czyny. Choć jest tysiące autorów mniej lub bardziej udanych tekstów, ale prawdziwych Mistrzów, co  swą głębią ducha i intelektu wznoszą się o kilka poziomów w powszechnie widzianym  horyzoncie postrzeganego świata jest tak naprawdę bardzo niewielu. Takim wielkim Mistrzem czyli Śri Guru, zwiastunem nowych czasów jest niewątpliwie indyjski jogin Swami Paramahamsa Jogananda. Któż z poszukujących duchowego rozwoju czytając „Autobiografię Jogina” nie zatęsknił za prawdziwym pięknem duchowego rozwoju, za uzyskaniem duchowych mocy w treningu naukowej ścieżki Mistrzów Krija Jogi? 

Autobiografia Jogina, to pasjonująca opowieść o poszukiwaniu prawdy (satya), a jednocześnie obszerne wprowadzenie do całej nauki i filozofii jogi, ukazujące podstawową jedność wielkich religii Wschodu i Zachodu. Oto po raz pierwszy w Ameryce i Europie, prawdziwy indyjski jogin zaprezentował publiczności Zachodu historię swojego życia. Barwnie i ze szczegółami opisując okres wielu lat duchowego treningu u mistrza jogi Śri Jukteśwara z Serampore w Bengalu. Swami Jogananda odsłonił fascynujący i mało znany obraz współczesnych Indii z XX wieku i ponadto z naukową przejrzystością wyjaśnił subtelne, ale dające się określić prawa, dzięki którym jogini mogą czynić cuda oraz osiągać pełną samokontrolę. 

Autobiografia Jogina, to książka, która jest nie tylko historią życia jogina, ale także fascynującym wprowadzeniem w duchową myśl Wschodu, zwłaszcza w jej naukę o bezpośrednim, osobistym obcowaniu z Bogiem, Absolutem, z Brahmanem, nie mającą odpowiedników. Jak żadna inna książka prezentuje jogę, krijajogę i jej filozofię. Przedstawiona w niej Kundalini Krija Joga w skrócie zwana Krija Jogą  to dyscyplina ciała, opanowanie umysłu i medytacja o Bogu który jest Twórczym Słowem, Kosmicznym Dźwiękiem "Om" Wibrującego Motoru Wszechświata. Krija Joga to pradawne doskonałe narzędzie związane z opanowaniem oddechu i medytacją dzięki czemu może każdy przyspieszyć nie tylko swoją, ale również globalną Świadomość Kosmiczną czy Brahmiczną w społeczności. Krija Joga jest praktyczną naukową medytacją poprzez kontrolowany oddech i odpowiednie skupienie, dzięki któremu można uzyskać spokój, uwolnić się od pragnień, od ego (anava, asmita) a zarazem uzyskać prawdziwe zdrowie i radość życia wynikającą z bezpośredniego obcowania z Bogiem i z nieznanym dotychczas Światem Boskich Energii i Mocy. 

Powiedzenia Mahavatar Babaji 

"Nie ma świętych bez przeszłości ani grzeszników bez przyszłości." --- Mahavatar Babaji Maharaj 

"Dlaczego przytwierdzacie umysły do przemijających rzeczy tego świata? Przytwierdźcie się do Boga, Brahmana!" --- Mahavatar Babaji Maharaj

"W każdym oddechu, w każdej chwili, jedząc, pracując, śpiąc - pamiętaj Iśwara, Boga." --- Mahavatar Babaji Maharaj

"Miłość (Preman) jest niezakłócalną równowagą, która łączy wszystkie części wszechświata w Jedno." --- Mahavatar Babaji Maharaj

"Dzieci, medytujcie więcej, intensywniej. Wasze spojrzenia nie są jeszcze niewinne. Wyraziście odróżniam w eterze (akaśa) zakłócenia z waszych umęczonych umysłów!" --- Mahavatar Babaji Maharaj

"Boska Rzeczywistość dosięga Ziemi, ale ziemskie iluzje i złudy nie sięgają do Niebios!" --- Mahavatar Babaji Maharaj

"Prawdziwe Orędzie Boga, gdy przychodzi na Ziemię poprzez usta posłańca (proroka), posiada harmonijny rytm, rym, melodię i barwę." --- Mahavatar Babaji Maharaj

"Nie opuszczę mego przejawionego ciała (Mayavirupa). Zawsze pozostanie ono widoczne przynajmniej dla pewnej nielicznej grupki ludzi wtajemniczonych na tej Ziemi." --- Mahavatar Babaji Maharaj

"Cierpliwość (Sahan), nieustające wysiłki i silna determinacja czynią wszystko możliwym." --- Mahavatar Babaji Maharaj 

"Wielbicielom (Bhaktom) udzielam mojej Abhaya Dhanam, Błogosławieństwa Ochrony, dzięki któremu zawsze są chronieni. Dlatego bądźcie nieustraszeni. Jestem odpowiedzialny za was i wasze wyzwolenie (zbawienie). Moja ochrona nigdy was nie opuści, nawet na sekundę!" --- Mahavatar Babaji Maharaj 

"Człowiek mądry poszukuje Boga, a człowiek sukcesu to ten, kto odnalazł Boga!" --- Mahavatar Babaji Maharaj

DYNASTYCZNA TRADYCJA LAHIRI MAHAŚAYA

RODZINNA KRIJA JOGA 

Ryc.1 Lahiri Mahaśaya

Pomimo wszelkich niestworzonych roszczeń innych, prawdopodobnie nikt w dzisiejszym świecie tak jak Shibendu Lahiri (urodzony w 1939), prawnuk sławnego świeckiego Jogina Lahiri Mahaśaya (1828-1895), nie jest uprawniony do rozprzestrzeniania autentycznych nauk i technik Krija Jogi (Kriya Yoga).

A jednak mówi on w całkowitej pokorze, że mądry nie dzierży władzy, a ci u władzy nie są mądrzy! Organizacje domagają się władzy, ale może im brakować autentyczności. Mobilizacja może stworzyć mafię, ale najświętsze pozostaje nietknięte. Na sekciarstwo nie ma miejsca w sprawach głęboko duchowych. 

Ryc.2 Tinkori Lahiri

Lahiri Mahaśaya (pełne imię i nazwisko: Shyama Charan Lahiri) stał się znany poszukiwaczom prawdy na całym świecie poprzez sławną książkę Paramahamsa Jogananda„Autobiografia Jogina”, która została przetłumaczona na wiele języków. 

Shibendu został wyróżniony otrzymaniem oryginalnej procedury Krija w starożytnej tradycji Ryszi Indii, to jest od ojca na syna, generacja po generacji. Tak też procedura przeszła, przez wiedzę i geny od Shyama Charan (Śyama Ćaran) do Tinkori (Tinkori), potem do Satya Charan (Ćaran) i w końcu do Shibenu, który został inicjowany w 1960 roku przez swego ojca ostatniego Satya Charan Lahiri w domowej świątyni „Satyalok” D 22/3, Chousatti Ghat, Varanasi – 221 001 (Indie).

Ryc.3 Satyacharan Lahiri

Krija Joga: Krija (s. Kriya) oznacza działanie a Joga (s. Yoga) oznacza integrację. Krija Joga kładzie nacisk na integrację odseparowanej świadomości (wytworzonej przez ciągły ruch myśli) z przebudzeniem (to jest z niewybiórczą holistyczną uwagą wolną od mentalnych fragmentacji) poprzez działania percepcji a nie przez aktywności konceptualizacji. 

Krija uwalnia od uwarunkowań i wyzwala poszukującego od przeszłej karmy. Fundamentalnie transformuje materialne ego-centrum poszukującego w subtelną indywidualną niepowtarzalność, która także zawiera uniwersalność. Przynosi harmonię z całością życia poprzez przebijanie się przez ignorancję sposobów postępowania „ja”. Jest to unikalna kombinacja metod Hatha-Radźa-Laja Jogi. Osadza poszukującego w jego naturalnym stanie, w którym ciało otrzymuje instrukcję od gruczołów i Ćakr (Ćakramów). Jednak nie przeszkadza jak intruz, stwarzający problemy psychosomatyczne i gonitwy. Krija Joga nie opowiada historyjek, nie oddaje się sprzedawaniu cudów, aby zabawić poszukujących nie mającymi znaczenia i paraliżującymi pociechami. Organizacje promujące domysły i fikcję są maruderami od ścieżki prawdy. Krija Joga zachęca poszukujących do badania, czy doświadczający i to co doświadczane mogą stać się jednym całościowym ruchem bez jakiejkolwiek dychotomii. 

Ryc.4 Shibendu Lahiri

Od 14 stycznia 1988 Shibenu Lahiri spędza czas dzieląc się naukami i krijami dookoła świata. Każdego roku podróżuje na zaproszenie wielbicieli i uczniów. Kraje, które do tej pory odwiedził to: USA (włączając Hawaje i Puerto Rico), Kanada, Australia, Hiszpania, Portugalia, Włochy, Francja, Szwajcaria, Austria, Republika Południowej Afryki, Mauritius, Chile (Południowa Ameryka), Norwegia, Singapur, Malezja, Niemcy, Bułgaria, Rosja, Nepal, Szwecja, Holandia, Anglia, Nowa Zelandia, Brazylia, Grecja i oczywiście różne miejsca w Indiach. Osoby o wielu innych narodowościach także przyszły do niego w czasie jego programów Krija Jogi w wielu miejscach. 

Shibendu Lahiri nie ma organizacji, instytucji, sekty ani kultu. Nie ma ambicji aby na kogoś wpływać. Zaprasza on tylko poszukujących do dzielenia się wglądami, które zakwitły, generacja po generacji, poprzez proces Krija. Jego tęsknotą jest ujrzeć ludzkie istoty żyjące w pokoju i przyjaźni, bez bólu, cierpienia i niechęci, bez tej potwornej kultury zabijania i bycia zabijanym w imię jakiegoś strzępka flagi czy fałszywej fanatycznej idei w imieniu religii. 

SANDEŚA - MESSAGES 

PRZEKAZY (ORĘDZIA) S.L.M

“Przekazy są werbalnymi ekspresjami niewerbalnych fenomenów (zjawisk), które dzieją się w żyjącym organizmie (ciele), którego bezpośrednie percepcje sensoryczne nie są przyćmione przez poruszenia zmysłowości (umysłu), pojawiające się w następstwie klasyfikacji percepcji na przyjemne i korzystne jako przeciwieństwo nieprzyjemnych i bezwartościowych.

Kontemplacja nad tymi przekazami bez uznania lub potępiania, czyli poprzez zaprzeczenie mentalnym niegodziwościom, może uczynić własną bezosobową jaźń (nie zaś osobowość-jaźń) dostępną dla radosnego istnienia ponad wszelką miarą, kalkulacją i spekulacją mało istotnego umysłu zaangażowanego w gromadzenie doświadczeń dających przyjemność.”

———— 

PRZEKAZ 1995 

Satyalok, Varanasi, 15 sierpnia 1995 roku

Bez położenia fundamentów z prawego życia, Kriya staje się ucieczką i dlatego nie ma żadnej wartości. Prawe życie nie jest tylko podążaniem za społeczną moralnością, jest to w istocie wolność od zawiści, chciwości i poszukiwania władzy. Bez poznania aktywności jaźni, Kriya staje się zmysłową ekscytacją i dlatego ma niewielkie znaczenie. Umysł w Kriya jest bezgraniczny, nie tylko w swej zdolności do myślenia i skutecznego działania, ale także w swym poczuciu życia w rozległej przestrzeni, gdzie jedno jest częścią wszystkiego.

W „Parabastha Kriya” ma miejsce szczególna rzecz, której żaden narkotyk ani autohipnoza nie są w stanie sprowadzić. Umysł wchodzi w samego siebie penetrując coraz głębiej i wtedy głębokość i wysokość tracą swe znaczenie. Każda forma miary całkowicie ustaje. W tym stanie jest kompletny spokój, nie zaś zwykłe zadowolenie, które przychodzi przez zaspokojenie. Kriya jest ruchem od prostoduszności do niewinności. W eksplozji Kriya oczy stają się niewinne i miłość jest wtedy błogosławieństwem. Kriya otwiera drzwi do niepoliczalnego, do niezmierzonego. Kriya przynosi umysł religijny – głęboką religię, która jest nietknięta przez Kościół, świątynię i meczet. Kriya nie jest ucieczką od świata, ale raczej zrozumieniem świata i jego działania. Kriya uwalnia od uwarunkowań i dzięki temu uwalnia cię od twej przeszłej Karmy.

—

PRZEKAZ 1996 

Asyż, Włochy, 15 maja 1996 roku

Koniecznym jest zrozumieć na samym początku, że samo-urzeczywistnienie nie jest samo-promocją, samo-odnalezienie nie jest samo-obsesją i samo-wzrost nie jest wzrostem egoizmu. Wtedy Krija Joga rozsadza separatystyczną świadomość (która oddziela nas od żywej wartości życia) generowaną przez egocentryzm. Wtedy „ja” pozostaje tylko jako punkt odniesienia, bez zachłannych i żądnych zysku bodźców, bez pogoni za władzą, zyskiem i przyjemnością; bez warunkowania, zarozumiałości i pomieszania.

Wojna jest ostatecznym wyolbrzymieniem ego. Kriya leczy neurologiczne defekty rasy ludzkiej – odjazdy ego w różnych formach. Stąd Kriya może ocalić tą planetę Ziemię od katastrofy nuklearnej. Ze względu na powodującą podziały strukturę ludzkiej świadomości musimy wyleczyć tą kulturę zabijania i bycia zabijanymi w imię flagi, religii, rasy, sekty, kultu, systemów wierzeń, idiotycznych idei i -izmów, włożonych kapitałów i próżności. Kriya Yoga jest życiem w rozsądku i świętości.

Bóg i oświecenie stały się ostateczną przyjemnością i nieprzerwanym zaspokojeniem w konsekwencji ogromnej machinacji i kombinacji myśli. Kriya Joga kończy tą machinację, a wtedy jest nienazwane, niezmierzone.

OM ŚANTI

—

PRZEKAZ 1997 

Kriya jest współpracą z boskim zamiarem. Zwyczajne religie dostarczają nam tylko kule do podpierania, ale Kriya czyni nasze nogi mocnymi. Kriya umożliwia nam posiadanie Prawdy, Boskości poprzez bezpośrednie postrzeganie przez nas i dla nas samych, podczas gdy zwyczajowe religie narzucają nam Boga jako czczą wiarę i dlatego dla większości z nas Bóg stał się ostateczną przyjemnością i głupim zadowoleniem umysłu. Komunizm jest tylko kolejną religią, która jest kultywowanym przeciwieństwem zwyczajowych religii. Wszystkie przeciwieństwa zawierają elementy swych własnych przeciwieństw i myśl rozwija się korytarzu przeciwności. Ich (Komunistów) propagowanie niewiary w Boga znajduje się w tym samym wymiarze co propagowanie wiary w Boga w powszechnych religiach. Umysły głęboko religijne nie mają żadnych wierzeń ani niewierzeń.

Nieprawdziwe bujdy religijnych Janków, ich półprawdy, ich święte koncepty, ich wielce brzmiące zwroty, uczyniły z religii ostatni luksus bogatych i ostatnią tęsknotę biednych. To jest tragedia naszego uwięzienia w samoobronnym mechanizmie myśli.

Rewolucja Komunizmu nie jest żadną rewolucją – to jest tylko rewaluacja status quo. Jest to zmodyfikowana kontynuacja starego systemu. Komunizm mówi o odbieraniu rzeczy posiadanych. Kriya odbiera instynkt posiadania, wyzwalając nas od naszych potrzeb gromadzenia i posiadania. Instynkt posiadania nie dotyczy tylko ziemi, pieniędzy i posiadłości ale rozciąga się także na guru, na ideał, na „-izm”, na człowieka, etc. Doszliśmy do krawędzi separatystycznej świadomości wytworzonej przez niegodziwość i machinacje myśli. Umysł wykonał swoją pracę, wyróżnił się na polu techniki dając nam kontrolę nad zmiennościami i kaprysami natury i umożliwił nam komfortowe życie. 

Myśl poczyniła cudowne postępy w sferze techniki, ale stworzyła także defekt neurologiczny – egocentryzm – z całą jego arogancją i agresją, urazą i antagonizmem. Wszystkie wojny są ostatecznym wyolbrzymieniem ego i planeta znajduje się teraz pod groźbą nuklearnego holokaustu. Pomimo całego postępu, podstawowa psycha jest ciągle w swej jaskiniowej mentalności – jaskinie nazywają się teraz „narodami”. A starożytna broń – żuchwa osła, stała się teraz nowoczesnym bombowcem atomowym.

Niegodziwość umysłu kieruje nas ku totalnej zagładzie. Przyszedł więc czas, aby wznieść umysł do „Nie-umysłu”, super-umysłu, nad-umysłu. Tylko wtedy życie na tej planecie może zostać ocalone. Ten rzut oka na „Inne” jest możliwy poprzez Kriya i to dlatego Kriya jest tak święta i istotna, gdyż umożliwia nam współpracę z Boskim-Zamiarem przemiany od umysłu do „Nie-umysłu”.

JAI BABAJI JAI LAHIRI MAHASHAY

PRZEKAZ 1998

Bessay, Francja, 7 maja 1998 roku

Sat Guru (Urzeczywistniony Nauczyciel) pojawia się w odpowiedzi na łzy i dlatego należy on do całej ludzkości. Może mieć linię przekazu, wykształcenie, osiągnięcia i tak dalej. Ale wszystkie te cechy są nieważne przy opisywaniu jego, gdyż jest on Dźiwan Mukta (wyzwolony od wszystkich więzów uwarunkowań). Ma on inną świadomość – przebudzenie, inteligentna świadomość, obecność (nie osobowość) – i gdy on coś mówi, trzeba to rozważać (nie odrzucać), trzeba się nad tym rozwodzić (nie odpychać). Swadhyay (Poznanie Jaźni) w towarzystwieSatguru jest początkiem Kriya-Yogi.

Zdyscyplinowany umysł jest stępionym umysłem. Jest przymuszony i zniewolony. Nie rozumie. Jest w konflikcie, pomieszaniu i ułudzie. Słowo „dyscyplina” (ang. „discipline”) pochodzi od słowa „uczeń” (ang. „disciple”). Uczeń to ten, kto się uczy. A do uczenia się musi być dużo nie-wyuczenia, nieuwarunkowania. Nauczanie pochodzi z szybkich obserwacji, a nie z powolnego myślenia. Myślenie emanuje z martwych koncepcji. Myśl jest martwa, a „nie-myśl” jest tańcem. Myśl jest idiotyzmem, „nie-myśl” jest inteligencją. Myśl jest analizą, „nie-myśl” jest świadomością. Myśl jest logiką, „nie-myśl” jest miłością. Myśl jest miarą, „nie-myśl” jest znaczeniem. Myśl jest rozumowaniem, „nie-myśl” jest prawością. Myśl jest introspekcją, „nie-myśl” jest wglądem. Myśl jest reakcją, „nie-myśl” jest realizacją. Myśl jest tylko słusznością, „nie-myśl” jest prawdziwością. Myśl jest diabłem, „nie-myśl” jest boska. Myśl jest zmysłowością, „nie-myśl” to doświadczanie zmysłowe. Myśl jest snem, a „nie-myśl” jest bębnem Śiwa(Damaru). Kriya-Yoga wyzwala nas od aktywności myśli i otwiera drzwi Wieczności. Kriya-Yoga, duchowa podróż, nie jest czerstwym osądem, potrzebuje głębokiego zrozumienia, potężnej odwagi i himalajskiej cierpliwości.

JAI SATGURU

PRZEKAZ 01

Wijchen, Holandia, 22 marca 1999 roku

ISTOTA GITA (Rozdział II: 55-72)

tak jak została dostrzeżona przez Shibendu Lahiri w czasie głębokiego procesu medytacyjnego oglądając stopniowe odejście swej żony Bithika w jej finalnym stadium raka.

Najistotniejszą i najbardziej odkrywczą sentencją w tych 18 wersach jest: „Indriyani – indriyarthebhas tasya prajna pratisthita”.

Z powodu swej niezwykłej ważności, ta sentencja pojawiła się dwukrotnie w tym esencjonalnym zestawie 18 wersów – jako druga linia w wersie nr 58 i ponownie jako druga linia w wersie nr 68.

Jest to niszczycielska wiadomość, ponieważ jeśli uderzy w twą „twojość”, wtedy separatystyczna świadomość zostanie zdetonowana. Myśl będzie wtedy w swym naturalnym stanie czyli w braku ciągłości i nastąpi reorientacja, mutacja, wgląd, a twe życie stanie się wolnym od bólu, cierpienia, poruszenia, arogancji, antagonizmu, stresu i napięcia, ciśnienia i niepokoju, domysłów i przypuszczeń, zahamowań i dziwactw, paradoksów i zmieszania, perwersji i paranoi. Myśl poluźni wtedy na tobie swój ucisk pozwalając powstać obudzonemu stanowi świadomości, który nie jest separatystyczny ale jednoczący w swej naturze, czyli taki, w którym bodziec i odpowiedź stają się jednym połączonym ruchem.

Osoba inicjowana w „Krija” jest nazywana „Kriyanwita” lub „Kriyaban” co oznacza „uaktywniony”.

To jest, ten, kto jest uaktywniony w świadomości tak, że nie okłamuje siebie iluzjami (i przez to nie zaczyna okłamywać innych).

Jest on aktywnie świadomy sposobów postępowania ego, „ja” i samoobronnych mechanizmów umysłu.

Ten najważniejszy wers, pojawiający się dwukrotnie w esencji Gita, mówi, że zmysłowe percepcje powinny funkcjonować naturalnie dla celu, dla którego są one przeznaczone. Myśl (uwarunkowanie i kultura) nakłada coś na zmysły, co przemienia bezpośrednie doznania w zmysłowość.

Myśl klasyfikuje doznania na przyjemne i nieprzyjemne i to jest początek zmysłowości. Następnie, myśl generuje pragnienia powtarzania tego co przyjemne i potrzebę uwalniania się od nieprzyjemnego i jest to prawdziwa zmysłowość, początek koszmaru i zamieszania w żyjącej jakości życia.

Istotna sentencja sugeruje, że zmysłowe odbiory są w porządku, ale zmysłowość jest podstawową przyczyną naszego smutku i cierpienia. Kiedy więc doznania nie są skażone zmysłowością, człowiek pozostaje ustalony w stanie mądrości.

Tak też, gdy pięć zmysłów funkcjonuje w swym naturalnym stanie bez ingerencji myśli, wtedy nie ma jakiegokolwiek problemu.

55

Gdy zmysłowość jest całkowicie usunięta, gdy myśl całkowicie przestała pośredniczyć w funkcjach czuciowych, dychotomia pomiędzy podmiotem i obiektem zanika, czyli ma miejsce fuzja pomiędzy „mnie” i wykonawcą na „mnie”, pozwalając na ujawnienie się „nie-mnie”, „nie-jaźni” lub „nie-umysłu”. Jest to całkowite opanowanie, jednolitość umysłu.

56

W taki stanie spokoju, wychodzisz poza korytarz przeciwności. Wtedy przyjemność nie jest twoja, ból nie jest twój; przywiązanie nie jest twoje, awersja nie jest twoja; strach nie jest twój, nieustraszoność nie jest twoja; tchórzostwo nie jest twoje, odwaga nie jest twoja; złość nie jest twoja, ugodowość nie jest twoja; zwycięstwo nie jest twoje, porażka nie jest twoja.

57

W jednolitym stanie umysłu dobro nie jest twoje, zło nie jest twoje; pochlebstwo nie jest twoje, zranienie nie jest twoje; honor nie jest twój, obraza nie jest twoja.

58

W niewybiórczej świadomości, zmysły funkcjonują dokładnie w taki sposób, w jaki powinny funkcjonować. Inaczej mówiąc, wszystkie te pięć zmysłów pozostają zamknięte (a jednak świadome), tak jak kończyny żółwia, i w ten sposób zmysłowość zostaje uniknięta.

59

Gdy zmysłowość zostaje tak zagłodzona, fundamentalne postrzeganie zmysłów objawia Param (Odmienność) poprzez zneutralizowanie obserwatora, „mnie”.

60

Nawet osoba o stabilnej wnikliwości zostaje ogarnięta przez zmysłowość umysłu (szaleństwo zmysłów) wbrew wkładanym przez nią wysiłkom w opanowanie.

61

Gdy wszystkie uwarunkowania zostały unormowane i cały nieporządek całkowicie ustał, człowiek staje się zintegrowanym z „nie-umysłem” (Kryszna). Gdy zmysły są w porządku, czyli funkcjonują holistycznie, bez żadnego zmysłowego zabrudzenia, wtedy wiedza/świadomość jest stabilna.

62

Z kontaktu powstaje fascynacja/ obrazowanie/ pragnienie obiektu, a następnie generowane jest pragnienie. Wtedy człowieka nieuchronnie wchodzi we frustrację i urazę.

63

Z urazy pochodzi zasłona iluzji i stamtąd powstaje zakłócenie w postrzeganiu. Wtedy człowiek odcina się od inteligencji a następnie przychodzi nieuchronny upadek od Łaski.

64

Jaźń w energii, czyli subtelna indywidualna unikalność pozostająca w całkowitym porządku (nie zaś stwarzające podziały ego-centrum, które jest w nieuporządkowaniu) oznacza jaźń w naturalnym stanie – stanie wolności a nie uwarunkowania. W takiej sytuacji człowiek przechodzi w stan błogosławieństwa. A to jest możliwe tylko wtedy, gdy zmysły funkcjonują w absolutnym opanowaniu w czasie swych kontaktów z obiektami. Tylko w równowadze umysłu zmysły funkcjonują w naturalnym stanie i ich konwersja w zmysłowość i następujące pragnienie (które jest korzeniem smutku) mogą zostać uniknięte.

65

W pomyślnym stanie czystych postrzegań sensorycznych, wszelki dukha (smutek) zostaje usunięty. I człowiek z pewnością staje się ustanowiony w jedności, w harmonii ze szczęśliwym i radosnym stanem inteligencji.

66

Pokój nie może być z tym, który jest odłączony od inteligencji i świadomości. Jakikolwiek brak pokoju implikuje brak szczęśliwości, czyli dysharmonię z całością życia.

67

Umysł, który jest w uścisku zmysłowości jest zaginiony dla inteligencji/„nie-umysłu”/mądrości i dlatego wchodzi w zamieszanie tak jak łódź przy sztormowym wietrze.

68

Osoba, w której zmysły funkcjonują naturalnie dla celu, dla którego są przeznaczone, znajduje się w całkowitym nieprzywiązaniu (wolności) i w taki sposób jej mądrość się ustala.

69

Ten, w którym wszelkie uwarunkowania są w kontrolowanym stanie, pozostaje czuwający w uaktywnionej świadomości; podczas gdy inni trwają w ciemności uwarunkowanych odruchów. A gdy inni zdają się radować swymi zmysłowymi pogoniami, mądry postrzega ten stan jako ciemność.

70

Ten kto pragnie przyjemności zmysłowych nie może poznać pokoju. Lecz ten, w którym chęci i pragnienia naturalnie podnoszą się i znikają (w stanie odpuszczania), zna pokój i pozostaje niewzruszony – tak jak ocean nie jest dotknięty przez rzeki wpływające do niego i w nim znikające.

71

Ten, kto żyje w stanie nieprzywiązania i bez-ja, ten nieuchronnie wchodzi do królestwa pokoju i ciszy.

72

Ludzkość pozostaje zdezorientowana ponieważ ten Brahmi-Stithi (stan jednoczącego przebudzenia) pozostaje nieosiągnięty. Ale nawet na końcu czyjegoś życia, jeśli ktoś wejdzie w ten stan, wtedy przechodzi on w nieodwracalne najwyższe wyzwolenie.

HARI AUM TAT SAT

HARA HARA SHAMBHU (ŚAMBHU) 

Dynastyczna Tradycja Krija Jogi Lahiri Mahaśaya

Ryc. Dynastyczna Tradycja Krija Jogi Lahiri Mahaśaya pochodzi od Mahavatar Kriya Babaji

Artykuł w miarę tłumaczenia będzie uzupełniany o kolejne Przesłania!

Odosobnienia dla Krijawanów w Polsce: 

Zainteresowani odosobnieniami z pogłębioną praktyką Krija Jogi Mahavatar Babaji mogą się zgłaszać na warsztaty i odosobnienia medytacyjne z praktykami Krija przez podstronę KONTAKT portalu.